Reisbranche heeft nog niet door dat het slecht onderhandelen is met seriële leugenaars. Of ze denken wellicht dat ze straks terugkijkend op het hele drama in elk geval kunnen denken / stellen naar curatoren en schuldeisers dat ze in elk geval het maximale eraan hebben gedaan. Met onderhandelen is niet altijd de makkelijkste / ogenschijnlijk het maximaal haalbare altijd het maximaal haalbare. Dat hangt sterk af van: 1. hoe je de indrukken die de tegenpartij op je maakt wikt en weegt, 2. hoe compleet het overzicht op de mogelijkheden en vooral de achterliggende motieven van de tegenpartij zijn 3. hoe goed je in staat bent extra mogelijkheden die zich van buitenaf aandienen in de onderhandeling bespreekbaar weet te maken. 4. of de tegenpartij alleen financieel / juridisch risico's loopt of dat ze ook morele risico's lopen. Afhankelijk daarvan zal de tegenpartij eerder (moeten) toegeven. Met name op punt 3 en 4 zou kritiek van buitenaf op de paspoort-isering van onze samenleving de reisbranche enorm kunnen ...