Door J.O.: Als je niet weet hoe je Chelidonium majus moet gebruiken als wrattentinctuur, noem je het gewoon maar bij de inheemse naam Stinkende Gouwe. Lang geleden, toen ik nog kind was, heb ik op aanraden van een aardig kruidenvrouwtje wekenlang het sap van de stinkende gouwe op een wratje gedruppeld. Het werkte niet. De wrat groeide groter. Daarna ben ik naar de huisarts gegaan en die heeft een wattenstaafje gedoopt in vloeibaar stikstof (-196 °C) gebruikt. Dat werkte wel. Door J.O.: Wat heeft het te maken binnen dit verhaal? Misschien is het ook interessant dat de farma-industrie ook kruidengeneesmiddelen in de ban doet, omdat er niet genoeg aan te verdienen valt. Later heb ik als bioloog jarenlang nauw samengewerkt met artsen en farmaceuten. We hebben honderden kruiden, specerijen en paddenstoelen bekeken en op hun geneeskrachtige werking onderzocht. Na honderden miljoenen euro's te hebben verbrand, bleef er een handjevol planten, een paddenstoel en enkele stoffen over die hoopvol waren. Die paar ...