Tot en met mijn twintigste ben ik ook schuldig geweest aan meerdere criminele feiten... Chronologisch: Op achtjarige leeftijd heb ik met mijn PVC pijltjes blaaspijp de buurvrouw van nummer 22 beschoten omdat zij mijn voetbal had afgepakt. Op tien- of elfjarige leeftijd heb ik brand gesticht in de bosjes tussen de gescheiden rijbanen van een doorgaande weg achter mijn ouderlijk huis waarbij een vlierstruik in vlammen op ging. Op twaalfjarige leeftijd heb ik - weer met een andere voetbal - een ruit ingeschopt van de pastorie. Ach het is de jeugdige onbezonnenheid die het slachtoffer parten heeft gespeeld; toch? Ik bedoel: hij is dan wel veroordeeld, maar hij is slachtoffer van zijn jeugdige nog onderontwikkelde hersentjes (1) Dus: Krijgt hij gedurende de 48 maanden in de nor ook geestelijke bijstand van een lieve gevangenisbewaarster die hem persoonlijk is toegewezen, dus de knul eens over zijn bol aait als hij in geestelijke nood verkeert? Ik mag dat toch wel hopen! In de kern is het gewoon nog een kind, ...