In het geval van de genoemde A-incidenten (de indicator is: "aantal A-incidenten per jaar per vervoerstype" en elk waargenomen A-incident leidt tot een "vinkje") is de definitie daarvan zo ruim dat je daaruit niets kunt afleiden over het aantal berovingen van buschauffeurs. "Aantal A-incidenten" is alleen al om die reden in dit geval geen goede indicator. Waarom was het vervoerbedrijf tijdens die rechtszaken ofwel niet in staat, ofwel onwillig om het aantal berovingen per buslijn inzichtelijk te maken? Was dat misschien omdat dat duidelijk zou hebben gemaakt dat er in 99% van Nederland geen enkele noodzaak was voor een privacy-aantastende maatregel - iets wat het vervoerbedrijf voor de rechter wilde verbergen? Was dat misschien ook iets wat de rechter liever niet wilde weten, omdat dat het voor de rechter moeilijker zou maken het vervoerbedrijf en de toezichthouder AP gelijk te geven? Lijkt me stug dat ze berovingenniet ergens registreren en ook tijd en plaats delict. Dat die rechters daar niet naar voregen ...