Mijn eerste Facebook heb ik al een paar jaar geleden gewist. Voordat ik dat mocht, wat ze ook maar afgedwongen moest worden, kreeg ik een waarschuwing op mijn scherm. Dat ik op het punt stond om al mijn vrienden te verliezen. Nu waren al die vrienden niet allemaal vrienden. Er waren ook kennissen, of de zuster van en lullig om die af te wijzen. Dus vooruit dan maar. Maar er waren ook echte vrienden bij, die dat natuurlijk nog steeds zijn. Heel die site niet bij nodig. De godvergeten hoogmoed van Facebook dat ik die echter aan hun heilige site te danken had zal ik nooit vergeten. Vrienden raak je niet kwijt als je Facebook plat gaat. Ik hoef ook echt helemaal geen bescherming van organisaties om mijn "vriendenlijstjes" te redden. Dat is eigenlijk precies het zelfde als die melding van Facebook toen. Waar bemoeien die zich eigenlijk mee? Flikker es op met die Facebook. En die EFF erbij ook. Mijn vriendschappen, daar hebben die alletwee geen reet mee te maken en geen reet over te zeggen. Die zijn van mij. En ...