Wie een meer verwarde samenleving wil moet vooral zo doorgaan. Wetten maken voor wat al lang bij wet geregeld is. Of anders wel te doen gebruikelijk. Het wordt nog verwarrender als dan over zulke wetten ook nog onderhandeld en gestemd moet worden. En diverse strubbelingen al doende aan de pers te lekken. Want dat zou zetels op kunnen leveren. Tegelijk wordt het lastiger om te weten welke wet nou weer van toepassing blijkt. Want je hebt er al zo veel. En nou dit weer. Over waar je prive begint zal over het algemeen weinig onduidelijkheid bestaan. Bij je voordeur (mits je nog zo beleefd wilt zijn om zo een ding te hebben tegenwoordig). Bij de knip van je portemonnee. Bij het scherm van je aaifoon en van je peezee. Bij het fluisteren in een oor. Bij de rits van je handtas. En die van je gulp. Je kunt het op een kleuterschool al uitgelegd krijgen. En heel de klas blijkt aanleg te hebben om dat instinctief al aan te voelen. Zo klein als ze nog zijn. Wetten moet je enkel maken voor waar daarop uitzonderingen ...