De dierentuin zou, met het oog op de in de AVG vastgelegde beginselen van data-minimalisatie en subsidiariteit, altijd de mogelijkheid moeten bieden van een fysieke abonnementskaart met alleen naam en een klantnummer. In het digitale systeem van de dierentuin zou dan ook het adres van de abonnee verwerkt kunnen worden. Bij toegangscontrole mag de bezoeker gevraagd worden zich te identificeren met een officieel document (identiteitskaart of paspoort) als zichtkaart (dus niet digitaal scannen, alleen bekijken). Aan de hand daarvan kan dan gecontroleerd worden of de betreffende bezoeker de abonnementhouder is. Voor bezoekjes aan de dierentuin is dat beslist genoeg controle. Met een dierentuin-abonnement valt hoe dan ook geen grote winst te behalen. Theoretisch zou een vorm van fraude mogelijk zijn waarbij een fysieke abonnementskaart structureel circuleert onder meerdere personen. Dat is nogal een logistieke operatie. Ik lees de hysterische krantenkoppen al: "Nijmeegs dierenhuisbezoekerskartel opgerold. ...