IPv6 is bedacht door mensen die nog dachten dat het internet peer-to-peer verbindingen tussen alle aangesloten apparaten zou moeten toestaan. Dat was oorspronkelijk ook het uitgangspunt bij IPv4, alleen had men toen nog als doelgroep bijvoorbeeld defensie en universiteiten in gedachten. Toen "de consument" ook op internet kwam was het aantal adressen veel te weinig om alle aangesloten apparaten een eigen adres te geven, en is NAT bedacht. De bedenkers van IPv6 dachten dat te moeten oplossen, echter daar is in de praktijk helemaal geen behoefte aan. Mijn koelkast hoeft niet te communiceren met de telefoon van een Chinees. Gewoon NIET. Het was ruim voldoende geweest om van 32 naar 64 bits adressen te gaan, echter men had het idee om 64 bits lokale netwerkadressen te gaan gebruiken. Dan had je geen DHCP meer nodig maar kon je je ethernet adres als lokaal adres gebruiken. Wederom een grote denkfout, want: - dit maakte gebruikers trackable, dat moest gefixed worden met "privacy extensions" - er werd via DHCP ...