Door Erik van Straten: Als twee mensen berichten uitwisselen via smartphones is er geen sprake van end-to-end-encryptie. Daarvoor zouden we een HSM in onze hoofden moeten inbouwen, en zelfs dan kun je betwisten of er sprake is van E2EE. Ben je niet bezig E2EE zo te definiëren dat het niet kan bestaan? Of ben je misschien op een cynische manier aan het meegaan met de slordige definities die velen hanteren en met de onuitroeibare neiging van velen om te geloven dat als je een of ander kunstje maar toepast voortaan alles veilig is en je nergens meer naar om hoeft te kijken? Zoals ik het opvat kunnen de eindpunten van E2EE niets anders zijn dan precies daar waar de encryptie en decryptie plaatsvindt: in termen van hardware, van de software die op die hardware draait, en van de omgeving waarin dat apparaat zich bevindt. E2EE is niet het geheel, het is een onderdeel van het geheel. Voor de vertrouwelijkheid en integriteit van de communicatie moeten alle onderdelen betrouwbaar zijn en actief betrouwbaar gehouden ...