Het is droevig dat je moet constateren dat de verregaande inmenging in het behandelproces en de datahonger van de overheid zo ontiegelijk ver gaat dat alleen de meest dramatische en luidruchtige stappen van een belangen organisatie nog voldoen om de aandacht op een elementair rechten beginsel - privacy van medische gegevens (in dit geval zelf van n.b. geestelijke gezondheidszorg!) - te vestigen nog ergens toe leidt. Hoe kan een behandelaar op deze wijze, waarbij zelfs achteraf (!) nog gegevens - zonder expliciete toestemming van de patiënt of diens gevolmachtigde - gevorderd kunnen worden, nog op een ethisch verantwoorde en geloof waardige manier in vertrouwen met een patiënt praten. Als ik ze nodig zou hebben zou ik al niet eens meer met iemand van de GGZ willen praten. Het risico dat dat soort informatie op straat komt alleen al is voor hulp behoevenden in onze maatschappij al een aanleiding om voor een trein te springen. Geef ze zo vooral dat laatste zetje! Maar de NZa vindt dit besluit verrassend?! ...