We hebben steeds minder privéplekken, eerst hadden we thuis en buiten, toen verdween buiten (camera's met gezichtsherkenning en wifi-scanning) en nu onze laatste plekjes op het internet... Het voelt alsof we op een eiland zijn gestrand binnenin ons kleine huisje, maar ook daar zijn steeds meer "slimme" apparaten de baas en vergooien ons priveleven door altijd mee te luisteren. (Wat overigens wordt gedeeld met de AIVD via de sleepwet en derde partij doctrine) Telefoons luisteren met onze gesprekken mee om ons de volgende dag de besproken dingen via reclame aan anderen en onszelf ongevraagd aan te bieden. Zelfs als je dit niet wil is het bijna onvermijdelijk, veel mensen zijn zich er niet van bewust en zelfs als men dat wel is, is het een enorme moeite om dat alles te vermijden, het doet alleen maar pijn. Ik voel me onveilig buiten, in mijn huis, en nu durf ik ook geen persoonlijke dingen naar mijn familieleden te sturen uit angst dat het bekeken zal worden, nee, ik wil dit niet, blijf met je handen uit mijn ...