Idee van CSS is dat deze E2E (uiterst kritisch noodzakelijk teneinde vertrouwelijk te kunnen communiceren met uitsluitend hen die je zelf kiest) breekt, omdat vertrouwelijke communicatie dan kan lekken buiten je invloed, inzicht en overzicht om. Echter voorstanders zullen zeggen dat CSS E2E niet breekt, omdat CSS zelf zich niet bemoeid met E2E zelf, hetgeen klopt technisch gezien, maar principieel en moreel volkomen en totaal niet. Dus zijn er voorstanders van CSS die meer onderhandelingsruimte willen: of je accepteert CSS zoals wij dat willen, of we breken E2E open. Dat laatste staat gelijk aan zelfdestructie, want alles wat je openbreekt voor X (backdoor) is ook te vinden en te misbruiken door Y. Met name state actors zouden champagneflessen laten knallen als dat bewaarheid wordt. Gaat ook rechtstreeks in tegen zo'n beetje alle beveiligingsadviezen van zo'n beetje iedere instantie die zich bezighoudt met beveiliging. Om de zoveel tijd komt er een CVE uit dat er weer eens een hardcoded password, backdoor, ...