Computers met een 8086 processor hadden 640kB geheugen. Hierin stond het operating system en het programma dat je draaide. Van 640kB tot 1MB zat het BIOS en ook het grafische geheugen (voor CGA). Er zaten ook stukken ongebruikt geheugen in wat MS-DOS kon gebruiken als Upper memory. https://en.wikipedia.org/wiki/DOS_memory_management#Upper_memory_area. Het BIOS liep van 0xE0000 tot 0xFFFFF. Dat is 128kB. Bovendien was het BIOS vaak tegen flashen beschermd met een jumper op het moederbord (dit was tenminste zo bij een 486 computer van mijn vader vroeger, die heb ik geflasht vanaf een floppy die de fabrikant had toegestuurd). UEFI voegt alleen maar complexiteit toe aan het opstarten van een computer wat leidt tot lekken in het UEFI. 128kB krijg je wel vrij van fouten en je kan gewoon tekst verwerken en spelletjes doen. Het is belachelijk dat operating systems steeds groter worden bij elke versie en dat oude functionaliteit nooit meer verwijderd kan worden omdat er misschien een programma gebruik van maakt of ...