Als het mij zou overkomen; met of zonder verdenking, niemand komt aan mijn persoonlijke spulletjes, het kan me niet schelen als mensen verkeerd over me denken, dat is hun probleem, ik weet zelf dat alles in orde is, meer bewijs dan dat heb ik niet nodig, het kan me niet schelen of de politie weet dat ik onschuldig ben, zolang ik dat zelf maar weet. Geen schuldig voordat onschuldig bewezen, nee dank u. Dus mijn familiefotos, digitale bonnetjes en andere belangrijke zaken zitten bij mij achter een zeer lang en onwillekeurig wachtwoord (120 tekens) waarvan één deel in de werkelijke wereld te vinden is en het andere deel in mijn hoofd. Ik gebruik daarnaast niet de industriële standaard, (teveel mensen zijn erop gefocussed om deze (AES) te kraken) maar toch een bewezen veilig algoritme. (Heeft alle aanvallen doorstaan in tests en is nooit gekraakt) Alles is offline in een versleuteld archief. Het is ietwat overdreven, maar wat beveiliging betreft is het voor mij alles of niets. Io ben nu inmiddels bezig om te ...