Eerlijk zijn het kan me als individueel werkelijk niet interesseren. Ik ben allang voorbij het punt dat de *mensheid* me wat doet op emotioneel niveau. Op dissussie gebied is het voor me entertainmet. De natuur en milieu hersteld zich wel zonder of met onze bemoeienis op den duur. De mensheid niet en dat is mij part helemaal niet erg. We vinden iets alleen natuur als het ons uitkomt. Kijk naar de onzin dat ze bomen weg halen bij de heides omdat anders de heide verdwijnt. Of onkruid want dat staat niet netjes of mos op muren en wat dacht je van muggen want irritant en verspreiden ziektes. Dus we halen natuur weg om dat het soort natuur daar ons meer waard is dan wat de natuur eigenlijk zelf propageert. Mensheid in een noten dop egoïsme vermomd als altruïsme. Groen is een marketing term geworden waar men laaghangend fruit mee manipuleert om buitensporige consumptie in zo kort mogelijke tijd te laten voeren. Gebaseerd op irrationele angst, gevolgd door een periode van africhten op een afname van consumptie ...