(..)Maar als je cybercrime maar laat voortzetten, kun je het op den duur alleen met de allergrootste vrijheidsbeperkende middelen indammen. De indamming van digitaal crimineel gedrag gebeurt echter selectief, namelijk overwegend aan de kant van eindgebruikers, dus de laatste schakel in de digitale keten (infrastructuur). Cybercrime die op een hoger niveau binnen deze keten/ infrastructuur plaatsvindt, zoals datahandel, phishingsites voorzien van ondeugdelijke certificaten, domeinnamen die ontwikkeld mogen worden met het oog op de grootst mogelijke verwarring, spoofing van telefoonnummers, e.d. wordt met rust gelaten. Ook instanties en wetgeving die eindgebruikers annex onnozele burgers zouden moeten beschermen (Kifid, AP-AVG) houden de actoren hoger in de keten uit de wind. Deze worden beschermd omdat ze er geld mee kunnen verdienen. Verdienmodellen worden bijna per definitie ontzien (ik refereer maar even aan CSS, die wordt ingesteld om zogenaamd kinderporno te bestrijden: het bestrijdt kinderporno niet ...