Het probleem is niet de gezichtsscan zelf. Het is wel vervreemdend dat machines 'beter' zouden kijken dan mensen, machines zou in ieder geval als hulpmiddel gebruikt kunnen worden en zeker geen 'autonome' beslissingen mogen nemen. Het onderliggende probleem is vertrouwen. Hoe kan je als aanvrager nog uit eerste waarneming zien en begrijpen hoe jij (als individu) wordt beoordeeld? En in het brede: wat gebeurt er met je gegevens dat het nodig is om ze te verzamelen? Gaan anderen die jij nog niet kent straks jou als persoon veroordelen zoals zo vaak gebleken is in het verleden? Dit keer met of zonder dat je er weet van hebt? In hoeverre weet de overheid zichzelf gebonden aan de eigen wetten? En hoe lang blijft dat? Privacy activisten hanteren het mantra "wat niet weet wat niet deert". Alleen is dat in de huidige maatschappij onhoudbaar sinds zelfs Google bij iedereen voor de deur kwam rijden en foto's maakte van de binnenkant van ieders huis, en andere informatie verzamelt zoals WiFi-netwerken. Want jouw ...