De Rijksoverheid scherpt het beleid rondom e-mailarchivering aan. Dit kan in de hedendaagse "Newspeak" van de overheid van alles betekenen. "Aanscherpen" kan bijvoorbeeld ook betekenen: op onderdelen vager maken. Ik heb recentelijk bij een bepaalde overheidinstelling gezien dat het "prioriteringsbeleid" m.b.t. de afhandeling van inkomende zaken daar zo is geformuleerd dat ze, als je leest wat er letterlijk staat, zichzelf toestaan om, met een beroep op dat beleid, zich niet langer te houden aan een wettelijke verplichting om welke zaak dan ook af te handelen. Ze mogen aan alles hoge prioriteit geven of juist lage prioriteit. En lage "prioriteit" wil zeggen dat ze de zaak helemaal niet afhandelen. Dit moet privacy-risico's terugdringen, en tegelijkertijd voor transparantie vanuit de overheid zorgen. Het klinkt als de kip met de gouden eieren. To have one's cake and eat it. Het kan alleen werken als rijksambtenaren beleidshalve worden verplicht om in al hun email-verkeer bepaalde vormen van zelfcensuur toe ...