Heb jij een uitdagende vraag over beveiliging, recht en privacy, stel hem aan ICT-jurist Arnoud Engelfriet
en maak kans op zijn boek "De wet op internet".
Arnoud is van alle markten thuis, maar vindt vooral in technische / hacking vragen een uitdaging. Vragen over licenties worden niet behandeld, aangezien die geen raakvlak met beveiliging hebben. De Juridische vraag is een rubriek op Security.nl, waar wetgeving en security centraal staan. Elk kwartaal kiest Arnoud de meest creatieve vraag, die dan zijn boek zal ontvangen.
Vraag: Er hangen in de hal en liften van onze flat diverse camera's, opgehangen door de woningstichting. Dit is tijdig gemeld, en de bewoners hebben aangegeven daarmee akkoord te zijn. Echter, nu blijken er diverse gevallen van vandalisme te zijn geweest waarvoor wij (bewoners) graag de beelden zien. De stichting wil dit niet, omdat dat niet zou mogen van de privacywetgeving. Maar wij hebben toch een redelijk belang bij het inzien van die beelden?
Antwoord: Camera's voor beveiliging liggen juridisch lastig. Je moet goed regelen wie er toegang krijgt tot de beelden en wat daarmee gebeurt. Bovendien moet je je camera-observatie aanmelden bij het College Bescherming Persoonsgegevens. Vrijwel niemand doet dat, maar gelukkig is er dan nog de Vrijstelling cameratoezicht.
Het idee is dat als je je aan deze regels houdt, je je cameratoezicht niet hoeft aan te melden. Maar de regels zijn wel streng. De belangrijkste regels zijn dat je alle beelden binnen 24 uur weggooit (tenzij er iets onrechtmatigs op te zien is) en dat je de beelden niet deelt met derden. De beelden mogen volgens de vrijstelling alleen worden gedeeld met mensen die:
Er is nog een uitzondering, namelijk als "de gegevensverwerking noodzakelijk is vanwege een vitaal belang van de betrokkene (bijvoorbeeld een dringende medische noodzaak)". De bewoordingen "noodzakelijk" en "vitaal belang" geven echter aan dat "ik wil ze graag inzien" bij lange na niet genoeg is. Het valt me op dat men koos voor 'dringende medische noodzaak' als voorbeeld en niet 'aangifte door deze derde van strafbaar handelen'. Ik vermoed dat de achterliggende gedachte is dat aangifte ook door de beveiligers gedaan kan worden. De bewoner hoeft immers niet zelf de beelden te zien, hij kan de woningstichting verzoeken deze te bekijken en vervolgens aangifte te doen.
Je mag het anders regelen, maar dan zit je vast aan de eis dat de verwerking moet worden aangemeld bij het College Bescherming Persoonsgegevens. Er moet dan een reglement worden gemaakt waarin staat onder welke voorwaarden de beelden worden gedeeld met de bewoners en waaraan deze gebonden zijn. Zo wil je bv. voorkomen dat een boze bewoner de beelden vervolgens op GeenStijl zet om eens wat te noemen. En dat reglement moet dus worden aangemeld.
Met andere woorden: wat de vraagsteller wil kán wel maar er moet wel een apart reglement voor komen.
Arnoud Engelfriet is ICT-jurist, gespecialiseerd in internetrecht waar hij zich al sinds 1993 mee bezighoudt. Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis is één van de meest uitgebreide sites van Nederland over internetrecht, techniek en intellectueel eigendom. In 2008 verscheen zijn boek "De wet op internet".
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.