Volgende week vindt er een top tussen de Verenigde Staten en China plaats over cybersecurity en cyberaanvallen, waarbij ook het onderwerp cyberspionage aan bod komt. Amerikaanse functionarissen en beveiligingsbedrijven beschuldigden de Chinezen al geruime tijd van cyberspionage, waarbij vaak ook de term cyberoorlog wordt genoemd.

Onlangs was het de Amerikaanse beveiligingsexpert Marcus Ranum die stelde dat cyberoorlog niet eens bestaat en de term niet meer gebruikt moet worden. Maar zelfs als de definitie van cyberoorlog wordt gehanteerd vallen de vermeende activiteiten van de Chinezen hier niet onder.

Cyberspionage is namelijk geen cyberoorlog, zegt Geoffrey Ingersoll van Business Insider. "Het verschil is het stelen van informatie en het direct veroorzaken van grootschalige dood en vernietiging."

Volgens Ingersoll is hacking gewoon een vorm van spionage en is spionage geen oorlogsdaad. "Landen bespioneren elkaar al duizenden jaren, en hoewel er spionnen zijn gepakt en vermoord, heeft hun spioneren niet tot oorlog geleid."

Spionage
Ook Bernard Keane van Crikey hekelt de recente berichtgeving, met name over de diefstal van de plannen van het hoofdgebouw van de Australische inlichtingendienst. Er werden nauwelijks details over de aanval zelf gegeven of hoe geconcludeerd werd dat de Chinezen hier achter zaten.

Wat wel duidelijk werd was dat een aannemer zijn laptop niet goed had beveiligd waardoor hackers toegang tot allerlei documenten konden krijgen. Ook hekelt Keane alle aandacht die cyberspionage in de media krijgt. "Net alsof spionage, zowel voor commerciële, militaire als politieke doelen, voor het internet niet bestond."

Terughacken
In de Verenigde Staten pleiten zowel politici als beveiligingsbedrijven voor het terughacken van aanvallers en cyberspionnen, maar volgens Ranum snappen deze partijen het probleem niet. Bedrijven zouden zich juist veel meer op bestaande diplomatieke en overheidskanalen moeten richten om cyberspionnen op afstand te houden.

"De beste verdediging is een sterke aanval is een uitspraak die ik meerdere keren in Washington hoorde", aldus Ranum. "De enige verdediging in cyberspace is echter een sterke verdediging. Het enige dat we kunnen doen is onszelf verdedigen, omdat het idee iemand anders aan te vallen echt totaal nergens op slaat."

"Als ik weet dat je dingen gaat doen die schadelijk voor mij zijn, heb ik veel meer middelen in het wereldwijde juridische systeem alsmede diplomatieke kanalen via de overheid. Het direct kiezen voor terughacken geeft dan ook aan dat het probleem niet goed begrepen wordt."