Door Anoniem: Eigenlijk toch wel grappig, en zelfs triest... dat blijkbaar zo'n groot deel van de gebruikers zich nooit heeft afgevraagd hoe de computer nou op magische wijze het juiste programma bij het bestand weet te vinden... *slaat hoofd op tafel uit pure ergernis*
Het is inderdaad diep triest. De oorzaak leg ik volop bij de UI-ontwikkelaars die hun uiterste best doen om alles wat "moeilijk" is aan een computer "makkelijk" te maken door het ondoorzichtig te maken.
Ooit opende je een databestand met een programma. Niet alleen, zoals iemand hierboven al opmerkte, moest dat zo nodig automatisch gekoppeld worden zodat veel mensen gingen denken dat databestanden zelf programma's zijn (ik heb mensen meegemaakt die daadwerkelijk elk Word-document en elke afbeelding een programma noemen omdat er een programma wordt gestart als ze erop dubbelklikken), ook heeft men het onderscheid actief ondoorzichtig gemaakt door in formaten voor databestanden macro's te ondersteunen, met als resultaat dat er niets meer van het heldere data-programma-onderscheid overblijft.
Hedendaagse "apps" zijn vaak geen haar beter. Iemand liet me laatst een app zien die aangeeft waar in de buurt je een openbaar toilet kan vinden. Een app die aangeeft waar in de buurt je een geldautomaat kan vinden (die bestaat vast ook wel) is in essentie exact dezelfde app die alleen maar met een andere gegevensverzameling werkt. Maar het lijkt of die gegevensverzameling onderdeel van de programmalogica is, alsof het adres van een wc van een heel andere orde is dan het adres van een geldautomaat.
Door het consequent zo te presenteren zal de goegemeente nooit leren begrijpen wat er nou eigenlijk zo'n beetje gebeurt op al die computers. Door programma's en de data die die programma's verwerken nadrukkelijk gescheiden te houden en ook consequent als gescheiden zaken te presenteren went uiteindelijk iedereen wel aan dat concept. Dat men dat onderscheid juist consequent verdoezelt is de reden dat Kaspersky nu deze uitslagen heeft.
Zijn macro's dan niet handig? Natuurlijk zijn ze dat wel. Maar wat nu een PDF is die een formulier en macro's blijkt te bevatten
is gewoon een zelfstandige applicatie die toevallig in PDF en JavaScript is geïmplementeerd. Die moet dus in Windows-termen niet de extensie .pdf hebben maar de extensie .exe en in alle opzichten als een programma worden behandeld. Dat dat programma voor zijn uitvoering van een ander programma afhankelijk is (Adobe Reader of compatibel) is niet wezenlijk anders dan een .NET-programma dat een .NET-runtime nodig heeft.
Het was prima mogelijk geweest om de gewenste functionaliteit langs dat patroon uit te werken. Helaas moest men zo nodig doen alsof de computer een bureau met documenten was. Daar bestaat zoiets als een programma niet, daar sla je dat document zelf open en begin je te lezen en eventueel correcties erbij te schrijven. Nogal wiedes dat de doorsnee-gebruiker niet meer snapt wat het onderscheid tussen data en programma is als je dat probeert na te bootsen. Maar op een computer bestaat een programma wel degelijk en doet het er toe dat je snapt wat een programma is. Die hele desktop-metafoor is dus deel van het probeem.
Als we willen dat mensen op een verantwoorde manier met computers werken dan moeten we de computer weer een computer laten zijn, een programma weer een programma, en een databestand weer een databestand, en moeten we stoppen de werkelijkheid die nog steeds aan alle gegevensverwerking op computers ten grondslag ligt te verdoezelen.