De eerste truuk is dat op het moment dat als iemand de data niet op
de juiste manier afluistert, dat de data verminkt raakt en dus niet meer
te lezen is.
De tweede truuk is dat als de data verminkt is, je dat detecteren kunt
als rechtmatige eigenaar/ontvanger. Heel simpel gezegd : je stuurt
data waarvan de quantumstaat nog niet bepaald is( je weet natuurlijk
voordat je het verstuurd wat het moet gaan worden, en dat is volgens
mij de truuk), maar als de rechtmatige ontvanger deze ontvangt op de
juiste manier klopt de data, op het moment dat een onrechtmatige
eigenaar de data ontvangt door afluisteren verstoort de afluisteraar de
data wat weer gedetecteerd wordt door de rechtmatige ontvanger. De
rechtmatige ontvanger kan dan de rechtmatige zender weer verwittigen
dat de gestuurde data niet klopt en dat er afgeluisterd wordt. Hier kan
dan passende acties op worden ondernomen zolas het traceren en het
veranderen van de code.
De persoon die afluistert krijgt hierdoor maar een klein deel van de
data binnen als hij de juiste code zou hebben. Als hij de foute code
zou hebben zou de data helemaal nutteloos zijn. Ik denk dat het op
deze manier werkt.
Ene Heisenberg had ooit bepaald dat je op het nivo van de atoompjes,
de energie van deze atoompjes niet kan meten zonder deze energie te
beinvloeden. Volgens mij is dat principe hier ook van toepassing.
Dit komt omdat de meting die je verricht zelf ook een fysische
grootheid is en dus invloed heeft op de stof die je meet. In de macro
wereld is dat min of meer verwaarloosbaar.
Theoretisch klopt dit, de praktische toepassing die gekozen wordt om
dit te realiseren bepaald hoe veilig het systeem in de praktijk is.
ALG