Een dag uit een digitaal leven nu en in de toekomst.
Ik wil afval weggooien maar mijn afvalpas weigert.
Zet het er maar naast de container, dan wordt het morgen wel opgehaalt.
Een controle komt langs maar vind geen adresgegevens in het afval, "camera in beeld" wordt gebruikt, een database van cameras van burgers die aan elkaar zijn gekoppeld waarin de politie vrij in kan rondkijken, een buurman heeft een ring deurbelcamera die mij heeft opgenomen, de politie stuurt me een geautomatiseerde boete.
Ga nu met de trein naar het werk.
De vele camera-ogen in de buurt filmen hoe ik naar het station fiets.
De vele camera-ogen op het station registreren elke beweging die ik maak.
De metadata van al deze gegevens worden intussen verhandeld met een bedrijf zoals Google zonder mijn toestemming of mijn keuze en kennis van het gebeuren.
De bank heeft het opwaarderen van mijn "anonieme" OV-pas geregistreerd en gekoppeld aan mijn naam.
Nu ga ik door de tralies en hekken op het station, het geeft me een kil gevoel, alsof ik onwelkom ben, een potentiele crimineel.
Ik kijk intussen op de OV-app op mijn telefoon hoe laat de trein vertrekt terwijl de vele proprietaire apps inclusief deze OV-app alle mogelijke persoonlijke metadata uit mijn telefoon onttrekken en verkopen zonder mijn medeweten alsof er een dief in mijn portomonnee zit te graaien.
Mijn treinreis is gelukt, en ik ben op het station van mijn bestemming aangekomen.
Ik probeer uit te loggen maar het werkt niet, nu ben ik opgesloten op het station, er staat een hek en dikke tralies bij de uitgang waar ik niet doorheen kan, ik heb betaald, maar ben nu opgesloten als een gevangene...
Eerst maar even beneden kijken... Geen perronopzichters, alleen maar cameras...
SOS-knop? Is dat ding daarvoor? 112? Erg duidelijk is dat niet. Nee, daar krijgt men hoge boetes voor.
Over de rails lopen?? Nee, zeer slecht idee, levensgevaarlijk!
Helaas geen keuze, ik moet het poortje openschoppen, dat kan zonder kapotmaken vanwege een potentiele brand.
Alle alarmen gaan af en een groot oog van een camera staart me aan, ik haal mijn schouders op, wat kan ik doen, ik wacht wel tot ik een brief met een hoge boete ontvang, heb er weinig keuze in gehad...
Ik stuurde daarvoor een priveberichtje naar een vriend, maar die kon me ook niet helpen.
Intussen is dit "privé"bericht gescant via client side scanning om te kijken of ik geen potientele crimineel ben, jammer dat ik bij voorbaat een verdachte ben als hardwerkende burger, verdenking alsof ik geen rechten heb, laat staan enig respect voor mijn privacy. (NB: Client Side Scanning (CSS) is potentieel mogelijk in de toekomst, dit is nu nog niet van toepassing)
Nu nog even naar de supermarkt.
Bij binnenkomst wordt ik aangestaart door tientallen cameras, ze registreren elke "verdachte" beweging via een algoritme om te kijken of ik niks steel, in de tussentijd wordt mijn WiFi MAC adres op mijn telefoon zonder mijn medeweten gretig "genomen" door de winkel om deze info te kunnen delen met andere winkels en diensten zoals Google en me ongewilt op mijn Facebook account reclame aan te kunnen bieden.
Ook mijn identiteit wordt via de bank gedeeld met de winkel en anders doet mijn geregistreerde kortingskaart dat wel, dat zeggen ze er meestal niet zo duidelijk bij, daarom noemt men dit de "kleine lettertjes" dat doet men omdat ze dan extra moeilijk te lezen zijn om te voorkomen dat mensen het niet meer willen.
Intussen heeft een sleepwet via de AIVD en NCTV mijn hele dag en die van de rest van de bevolking bij elkaar gelegd in een mooi dossier via hun geautomatische computeralgoritmes ("A.I.") en opslagcentra.
Alle misstappen van deze dag worden medogenloos en zonder menselijk weerwoord in rekening gebracht via de hoge boetes, uitleggen heeft geen nut tegen een computer zonder gevoelens of geweten.
Jammer, want ik doe toch echt mijn best, maar heb het gevoel in een controlestaat te leven en wordt voortdurend behandeld als verdachte in een digitale en fysiek-beperkende gevangenis.
Deze apparaten zijn als een heuze terreuraanslag op mijn mentale gezondheid, want iedere dag is het weer hetzelfde verhaal.
Dit verhaal 365 keer lezen is al erg, maar het 365 keer per jaar te moeten meemaken is nog veel erger.
Maarja zonder deze controles is het leven toch veel te gevaarlijk? Ik vraag me af hoe we ooit de jaren '80 overleefd hebben, het moet een ware hel zijn geweest met terroristen op iedere straathoek, overal dieven in winkels en een eindeloze stroom zwartreizers...
Binnenkort nog een gecentraliseerde munt waarmee iedere transactie door de overheid kan worden gevolgd en rekeningen kunnen worden geblokkeerd of beïnvloed, en misschien, heel misschien een sociale score? Want dat ontbreekt nog in onze controlestaat en onze wantrouwende overheid.
Misschien ga ik wel verhuizen, ergens ver weg, of in een afgelegen hutje op de hei, maar hoelang blijft ook dat nog heilig? Met de technologie die ons land langzaam maar zeker veranderd in een dystopie, alsof het een schil is die om ons heen dichtslaat, maar dan met van die punten aan de binnenkant alsof het een middeleeuws martelwerktuig is.