Noyb heeft volkomen gelijk. Dit is ook mijn ervaring met de AP in diverse zaken.

Ik begrijp zelf niet goed waarom de AP al jarenlang veelal weigert haar eigen mogelijkheden te benutten om effectief te onderzoeken en handhaven. Ik zie dat de AP daarin keuzes maakt die nadelig zijn voor privacy maar die niets te maken hebben met enig gebrek aan budget. Misschien is het een combinatie van o.a. de volgende factoren:
-- gebrek aan politieke onafhankelijkheid (hoewel de AP formeel wel onafhankelijk moet opereren). Opeenvolgende Nederlandse regeringen, inclusief de huidige, hebben zich vijanden getoond van privacy; misschien nog belangrijker: grote delen van de ambtelijke top in Nederland willen geen respect voor privacy, men wil daar eerst en vooral zelf macht;
-- de AP houdt rekening met een Nederlandse rechterlijke macht die anti-privacybescherming is, wellicht vanuit een regenteske rechterlijke cultuur waarin individuele grondrechten niet worden gewaardeerd omdat ze beperkingen zouden opleggen aan bestuurlijke regentenmacht;
-- ambtelijke angsthazerige mentaliteit bij de AP zelf;
-- geloof in een polder- en theedrink-cultuur bij de AP zelf - een gratuit geloof in "zelfregulering" van verwerkingsverantwoordelijken, terwijl voor wie zonder roze bril kijkt, al lang duidelijk is dat zelfregulering ook op het gebied van privacy niet werkt, in ieder geval niet als er niet regelmatig en voldoende consequent ook duidelijke voorbeelden gesteld worden met behulp van boetes en dergelijke;
-- regentencultuur bij de AP zelf, waarbij kritische burgers ("klagers") eigenlijk gezien worden als lastig en vervelend (en als "agressief" - in het "agressieprotocol" van de AP wordt kritiek gelijk gesteld aan "agressie").

Het lijkt of de AP de laatste jaren schoorvoetend ietsje moediger en minder slap wordt. Vooralsnog is dat vooral een kwestie van retoriek, en nog niet of nauwelijks van effectieve daden. Maar goed, hoop doet leven...

M.J.

@M.J.

U heeft helemaal gelijk, alleen kan u nog vermelden dat het niet handhaven en auditen door de autoriteit ook het werk van de functionaris gegevensbescherming ontkracht. Organisaties die beleid bepalen op risico inschatting hebben gezien het gebrek aan handhaving (een notoir probleem ook op andere vlakken n Nederland IMHO) al lang in de gaten dat AvG zowel een laag handhavingsrisico alsook boeterisico heeft. Een laag risico leidt tot geen budget en windowdressing.

Wat let de Autoriteit Persoonsgegevens om iemand ( dat hoeft geen mr. In de rechten te zijn) bij een aantal bedrijven langs te sturen om even te vragen naar het Register van de verwerkingsactiviteiten (artikel 30 avg). Daar moeten alle verwerkingen van persoonsgegevens en het delen ervan met derden zijn beschreven. Geen register of actueel register is erg eenvoudig te handhaven.

@Anoniem op 28-01-2025 om 11:14 uur.

Waarschijnlijk spreekt u uit ervaring, bijvoorbeeld als FG of PO. Inderdaad heeft u gelijk dat de nalatigheid van de AP doorwerkt in de hele wetstoepassings- en nalevingsketen, via directies en FG's tot helemaal op de werkvloer, waar het bijvoorbeeld gaat om precies of nonchalant omspringen met persoonsgegevens.

Ik heb zelf ook wel eens een praktische suggestie gedaan aan de AP, hoe die op een bepaald punt effectief iets zou kunnen doen. Dat werd dan genegeerd. Het lijkt of de - of: veel? - medewerkers van de AP zichzelf vastklampen aan een wereld van papieren regels, en dan zichzelf vertellen dat dat de hele wereld is, zodat het voldoende is als ze die papieren wereld van henzelf beschermen.

Terwijl de AP als toezichthouder en handhaver natuurlijk de brug en schakel zou moeten vormen tussen de papieren wereld van wetten en de reële wereld van natuurlijke personen, inclusief die luttele mensen in Nederland die zelf geen medewerker zijn van de AP. Immers, het doel van de AVG (artikel 1) is om (alle) natuurlijke personen te beschermen.

M.J.

Het AP zegt meer budget nodig te hebben.
Misschien moeten ze voorstellen aan de politiek om de opbrengsten van de boetes die ze opleggen en ook echt innen, aan hun budget toegevoegd worden. Dam hebben ze een extra (financiele) reden om meer en/of hogere boetes op te leggen.
0:-)

En ja, dat zet de deur open voor andere misstanden.
Maar het zou de huidige misstanden aanpakken en de privacy bescherming bevorderen.

Dat ze in maar 0,03 procent van de gevallen een boete uitdeling heeft geen zier te maken met het budget.
Extra budget helpt alleen om meer gevallen te bekijken.

Ik zou zelf een privacyboete moeten krijgen, ik heb veel te veel privacy.

Hoe meer privacy hoe beter.
BigTech en de overheid zijn veel te hongrig naar data IMHO.

Wat big tech betreft zit nog steeds die foto op mijn netvlies. Over hoe ze daar als brave hondjes bij de inhuldiging van trump naast elkaar zaten. Al die gozers van de big tech, aangekleed alsof ze in de kerk zaten. Het was echter wel verklarend over hun echte motieven. Amerika is de baas, het gaat om geld, je mening en gelijk kun je daar desnoods met een vuurwapen kracht bijzetten. En geef de sleuteltjes van Groenland maar af of anders belt de grote leider even met de baas van Denemarken om die helemaal uit te schijten.

Maar goed, je weet wel waar je aan toe bent.

Dat wel.

Door WEL te handhaven zullen een aantal lieden zich nog een achter de oren krabben... Dat zal veel inbreuken voorkomen, dat scheelt weer werk.
Het lijkt er nu op dat de uitvoering van GDPR een design to fail exemplaar was.

In Amerika (sinds minstens Reagan) zijn ze er achter gekomen dat er een dusdanige wildgroei is aan overheidsinstanties dat niets of niemand in staat is die volledig in kaart te brengen. Allemaal willen ze meer geld en macht.

In Nederland (en de rest van het Westen) is dat niet anders. Een woud van allerlei organisaties, vrijwel altijd op de een of andere manier gesubsidieerd met belastinggeld van anderen en onderdeel van de schreeuwende minderheid die de meerderheid van alles en nog wat wil opleggen, wiens statuten iets anders doen geloven dan ze in de praktijk realiseren. Met als eeuwige oplossing: meer gratis geld en macht, en steeds minder sancties (of zelfs verantwoording afleggen) voor hun falend beleid dat, steeds meer, voornamelijk eigenbelang dient, want zij weten het beter.

Neem "in algemeen belang" als voorbeeld. Te vaak misbruikt om een eigen ideologisch minderheidsbelang door te drammen aan de overgrote meerderheid. Daar is niets democratisch aan, dat ook nog zand strooit in de motor der maatschappij.

Tijd om daar eens flink in te snijden. Tijd om terug te keren naar de kerntaken en het spreekwoordelijk grillen van voeten van de verantwoordelijken die daarin falen.

Zeg maar, hoe het gros van de werknemers die wel bijdragen aan het BNP aan hun verantwoordelijkheden worden gehouden.

Het Arrest van Pikmeer is te lang als dekmantel voor falen misbruikt. Alsmede het rechtelijk wikken en wegen van wie voor wie spreekt inzake "algemeen belang". Alsmede het "hand boven het hoofd houden" van enkelen waar het gros van anderen zwaar op afgerekend wordt.

De AP is slechts een voorbeeldje daarin.

Ik ben het absoluut met de conclusie van Noyb eens, maar niet met jouw ideeën over de AP.

Wat mij opvalt is dat elke keer dat zij iets proberen, ze keihard teruggefloten worden. Dit kan politiek zijn of via de rechter.
Dat heeft doorgaans twee effecten:
1) Het personeel wordt lam\moedeloos (wat maakt het uit wat we doen?)
2) Ze gaan vele zaken nauwelijks behandelen omdat ze de ervaring hebben dat deze op niks uitlopen.

De politiek en (daarmee) onze wetgeving is zou gebouwd dat er altijd een uitweg is voor bedrijven om ermee weg te komen.

Ik denk dat de AP eigenlijk altijd goede punten heeft, maar de wet staat gewoon teveel misbruik toe.

Dit is wat er in de media staat:
"Het is overigens zeker niet de eerste keer dat de Autoriteit wordt teruggefloten. Zo gingen de boetes voor VoetbalTV en DPG Media bij de rechter helemaal onderuit en matigde de rechtbank eerder al de boetes voor BKR en het HagaZiekenhuis."
(https://ovidius.law/ap-teruggefloten-door-rechtbank-overijssel-wifi-tracking-gemeente-enschede-geen-verwerking-van-persoonsgegevens/)

Ja, dan krijg je wel een zweem van negativiteit op je club.

Ik geef een voorbeeld om mijn punt te onderstrepen. VoetbalTV maakt (ongevraagd) opnames van amateurvoetbal.
"De kern van de zaak draait over de interpretatie van het zogenaamde "gerechtvaardigd belang".

Het gerechtvaardigd belang is een van de zes grondslag uit de AVG. Persoonsgegevens mogen alleen worden verwerkt als daarvoor een grondslag aan te wijzen is."

De belangrijke quote: "Ook wijst de rechtbank op direct marketing als een gerechtvaardigd belang."

(https://www.dirkzwager.nl/kennis/artikelen/scheidsrechter-autoriteit-persoonsgegevens-teruggefloten-in-kwestie-voetbaltv)


Hoezo is marketing gerechtvaardigd belang? Niet voor personen die ongevraagd gefilmd worden hoor! Betekend deze uitspraak dat onze prive situatie ondergeschikt is aan reclames maken? Mogen TVs met camera in de slaapkamer opnames maken omdat ze er reclame mee willen maken?

Dat is toch een giga maas in de wet?

Ik denk dat de wetgever aan zet is wil de AP ooit serieus en effectief worden.

Definieer exact wat die kerntaken zijn. En welke ondersteunende taken daar allemaal bij horen.

Zo'n zinnetje doet het altijd goed op Twitter cs, maar zodra het de details in gaat, komen de problemen bij zo'n kort door de bocht oplossing aan het licht.

In een complexe wereld werken simpele oplossingen vaak niet meer.
Dus graag wat meer details bij dit brilliante idee.

Musk kwam daar zelf achter toen hij Twitter kocht en bijna al het pesoneel ontsloeg. Tot hij er achter kwam dat hij ook zijn kennis en kunde de deur uit gezet had.

En blijkbaar gaan ze (Trump en Musk) dat kunstje nog een keer uithalen, las ik vandaag. (hun aanbod aan 2 miljoen federale ambtenaren om ontslag te nemen)
DE manier om je overheid gierend tot stilstand te brengen.
En een bijkomstig voordeel: Trump kan zo zijn beield niet gaan uitvoeren. want geen personeel met kennis en kunde om dat te doen.

Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Zoals je misschien gelezen hebt in het door jou niet geciteerde stuk van mijn eerste commentaar hierboven, denk ik dat de zaken die jij noemt (het "terugfluiten" van de AP door de Nederlandse rechterlijke macht en door de politiek (en dit laatste ondanks de formele onafhankelijkheid van de AP), zeker factoren zijn die het gedrag van de AP beïnvloeden, net als het structureel te lage budget van de AP.

Maar daarnaast heb ik zelf in verschillende zaken ervaren hoe de AP, ook als wet en recht wel prima aanknopingspunten bieden om te onderzoeken en te handhaven, zonder veel extra kosten of inspanningen, ervoor kiest dat toch niet te doen.

Dus hoewel ik net als jij een voorstander ben, mede gezien hoe het nu in de praktijk loopt, van wetgeving die bepaalde excuses onmogelijk maakt die nu worden aangegrepen om weg te kijken en niet te handhaven, vind ik dat de AP daar niet op hoeft te wachten. De AP kan nu, in de huidige omstandigheden, ook al een heel andere houding aannemen die meer in overeenstemming is met haar wettelijke taak om de privacy van mensen effectief te beschermen.

Mijn ideeën over de AP zijn gebaseerd op mijn eigen ervaringen met hen door de jaren heen, in verschillende zaken. Ook Noyb beschikt over zulke ervaringen met privacy-toezichthouders. Net als jij ben ik het eens met de constateringen van Noyb. Toch ben jij het niet met mij eens, omdat jij kennelijk vindt dat de AP zelf geen of nauwelijks blaam treft. Waar zijn jouw ideeën over de AP op gebaseerd?

M.J.

P.S. Ik ben het trouwens helemaal met je eens als je vindt (wat ik in je bijdrage meen te proeven) dat de door jou genoemde rechterlijke interpretatie over "gerechtvaardigd belang" een schandaal is. En ook dat de betreffende teksten over dat onderwerp in de AVG een schandaal zijn. Ik heb eerder wat over "gerechtvaardigd belang" gezegd in een reactie onder: https://www.security.nl/posting/861165/EU-hof%3A+commercieel+belang+kan+bij+verkoop+klantdata+gerechtvaardigd+belang+zijn (mijn daaronder geplaatste reactie van 09-10-2024 om 11:50 uur). M.J.

Ik ben het eens met een groot deel van de gehele discussie, echter niet als de problemen die ervaren worden toegeschreven worden aan de individuele medewerkers bij de AP. Volgens mij werken er (voornamelijk) hele bevlogen medewerkers, die tegengehouden worden door de organisatie en 'het systeem'.

In mijn werk werken we met veel (bijzondere) persoonsgegevens, ik krijg dus zaken mee vanuit organisaties die door de AP in de gaten gehouden worden.

Daarom lees ik ook alle nieuwsartikelen hierover. En daaruit verbaas ik mij altijd hoe positief iedereen is over het aanpakken van de schendingen en hoe verbaasd de wereld reageert op het publieke terugfluiten van de club. Echte succesverhalen zijn er niet of nauwelijks.

Het is niet bepaald een geheim dat jan en alleman privacy schend en er flink aan verdiend. Gezien de zaken die aangespannen worden om de juiste redenen kan het toch niet aan de eigen capaciteit liggen? Ik kan mij echt niet voorstellen dat er niemand daar zit die verstand heeft van wetten omtrent privacy om een rechtszaak tot een succes weet te brengen.

Met de rechtzaken in het nieuws krijg ik niet bepaald het idee dat ze angsthazerig zijn.
Het ergste wat er wel aan de hand kan zijn is een groot expertise gebrek in de juridische hoek. Dat kan leiden tot slecht voorbereide zaken waarom ze dus teveel verliezen.

@Anoniem op 29-01-2025 om 14:30 uur, en @e.r. op 29-01-2025 om 15:47 uur.

Jullie gaan allebei in op de vraag of de falende handhaving op privacy-gebied aan de AP zelf toe te schrijven valt of eerder aan externe druk op de AP. En op de vraag of, indien het mede aan de AP zelf ligt, de oorzaak dan eerder bij "de organisatie" of "het systeem" moet worden gezocht, of toch ook bij (een gebrek aan moed of competentie van) individuele AP-medewerkers.

Ik kan alleen afgaan op mijn eigen ervaringen met de AP en haar medewerkers (dus lang niet alle AP-medewerkers, maar inmiddels wel een aantal, waarvan sommige mogelijk inmiddels al niet meer werkzaam zijn bij de AP). Ik heb wel eens geprobeerd om met een medewerker tot een meer beschouwende dialoog te komen, los van een specifieke zaak, maar dat werd afgehouden. Ik heb bij verschillende AP-medewerkers nogal wat angst menen waar te nemen voor contact met een zeer mondige burger of jurist zoals ik. Ook in dat opzicht liep ik bij de AP tegen een muur aan.

Als het gaat om de vraag of individuele medewerkers van de AP "worden tegengehouden door de organisatie of het 'systeem', of de vraag of er mogelijk sprake is van een "groot expertisegebrek in de juridische hoek", wil ik jullie beiden één klein, recent voorbeeld geven van een ervaring van mij bij de AP. Ik heb dit voorbeeld geanonimiseerd en noem geen zaak-specifieke informatie.

-- Een klein voorbeeld --
Na een door mij bij de AP ingediend handhavingsverzoek ("klacht"), moest ik vier jaar wachten op een eerste besluit van de AP. In dat zogeheten primaire besluit stelde de AP dat zij niet had "kunnen" achterhalen wie bepaalde verwerkingsverantwoordelijken waren voor wat betreft de betreffende gegevensverwerking. Dat was op zich al vreemd, want ik had die potentiële verwerkingsverantwoordelijken al in mijn handhavingsverzoek genoemd.

Gedurende die vier jaar had de AP geen aanleiding gezien om aan deze potentiële verwerkingsverantwoordelijken een kort briefje te sturen met de simpele vraag: "Bent u (in uw eigen ogen) verwerkingsverantwoordelijke voor deze gegevensverwerking? Zo nee, wie is dan volgens u de verwerkingsverantwoordelijke?"

Het is natuurlijk absurd dat de AP in haar primaire besluit dan met droge ogen schrijft dat zij niet heeft KUNNEN achterhalen wie de verwerkingsverantwoordelijken zijn, en vervolgens ook nog aangeeft dat zij de zaak "niet VERDER wil onderzoeken" vanwege "bepaalde criteria" die zij volgt bij het prioriteren van zaken. Het wordt dan aan mij overgelaten om uit te zoeken welke criteria dat zouden kunnen zijn.

Het gaat hier om gestudeerde juristen bij de AP, die zeer zeker wel in staat zijn om een kort briefje met enkele simpele vragen op te stellen en dat in het postvakje "UIT" te leggen, of om de adresgegevens van een zeer grote, gegevensverwerkende organisatie te achterhalen en bijvoorbeeld een email naar de FG van die organisatie te sturen. Of desnoods om mij als indiener van de klacht te vragen om de adresgegevens van die organisatie even voor ze te googlen. Ik had desgevraagd ook wel een concept-briefje voor ze willen opstellen...

Dus wat is hier aan de hand? Is er sprake van:
-- "groot expertisegebrek in de juridische hoek", waardoor de AP-medewerker niet in staat is zo'n simpel briefje op te stellen? Dat lijkt me uiterst onwaarschijnlijk. Er is eigenlijk niet eens juridische expertise voor nodig, maar alleen alfabetisme en een elementaire kennis van artikel 4 van de AVG ("Definities").

Of is er sprake van:
-- een "worden tegengehouden door de organisatie of het 'systeem'"? Maar wie of wat IS die "organisatie" of dat "systeem" dan? Is het dan een directeur of manager van de AP die tegen zo'n juridisch medewerker zegt: "Jij mag geen briefje aan organisaties X, Y en Z sturen om ze te vragen of zij zichzelf als verwerkingsverantwoordelijke beschouwen voor deze specifieke gegevensverwerking"? En waarom zegt zo'n directeur dat dan? Moet dat van AP-voorzitter Aleid Wolfsen? Of is het een geheime oekaze van één of ander ministerie dat buiten de AP-voorzitter om invloed uitoefent op de beslissingen van de medewerkers van de AP?

Dat wil ik dan graag weten.

Wat denken jullie dat er met betrekking tot dit kleine voorbeeldje aan de hand zou kunnen zijn?

M.J.

Dat laatste klopt zeker en een groot deel van de eventueel dreigende of afschrikwekkende werking die ervan uit zou kunnen gaan is inmiddels teniet gedaan door jurisprudentie waaruit blijkt dat er een zeer ruime uitleg wordt gegeven aan het begrip 'gerechtvaardigd belang'. Verder lijkt de AP vooral erg gevoelig voor politieke actoren en factoren. Zo is het publiekelijk bekend dat er wel actief wordt gehandhaafd voor geringe overtredingen door 'big tech' maar worden ernstiger overtredingen bij bijvoorbeeld een afdeling van een politieke partij ten onrechte niet aangepakt. Verder verliest de AP aan de lopende band beroepzaken omdat door hen meer dan eens een zeer onwaarschijnlijke en/of fictieve situatie wordt opgevoerd om te waarschuwen of te beboeten.

Volgens mij weten overheden hun kerntaken (en wat daar allemaal bij hoort) zelf, immers, van alles en nog wat is tot in den treure gereguleerd, richtlijnen, richtsnoeren, wetten, procedures en noem maar op. Kon dat vroeger makkelijk opzoeken maar is kennelijk hedendaags uit search engines verdwenen. Kwam nog wel onderstaande tegen:

https://ambtenarensalaris.nl/kennisbank/algemeen/wat-zijn-de-kerntaken-van-de-overheid/

Daarnaast zijn er natuurlijk de Grondwet en Verdragen (zoals Rechten van de Mens) waartoe Nederland zichzelf verplicht heeft, maar in de praktijk tamelijk willekeurig prioriteit en budgettering gegeven wordt.

In Nederland (vreemd genoeg) zijn Verdragen het meest bepalend (echter worden sommige Verdragen tot op de letter opgevolgd en andere Verdragen genegeerd, en alles daar tussenin). Daarna volgt onze Grondwet (maar ook daar wordt het ene tot op de letter opgevolgd en het andere genegeerd, en alles daar tussenin, met als extra bonus dat rechters niet mogen toetsen aan de Grondwet wegens Artikel 120). Daarna volgens onze Wetten, maar die kunnen weer bijgestuurd worden door (supranationale) rechtelijke uitspraken (waarbij ook nog de meest bijzondere organisaties wegens "algemeen belang" kennelijk meer recht van spreken hebben), Raad van State, ministeriële richtlijnen en noem maar op. En dan hebben we nog ambtenaren die in theorie dienen uit te voeren wat bijvoorbeeld hun verantwoordelijke Minister hun opdraagt, maar kennelijk kunnen ze dat negeren, nagenoeg saboteren zelfs, of flink dwarsbomen of vertragen, met geen tot nauwelijks, persoonlijke gevolgen. Naast dat er regelmatig geschermd wordt met rapportages van zo benoemde "onafhankelijke" "experts" en "organisaties" die regelmatig (vaak achteraf) toch wel minstens iets van politiek gedreven (vaak achter de schermen) bijgestuurd blijken te zijn. Tot zoverre de wettelijke verplichting van openbaarheid van bestuur.

Lijkt mij een prima begin om dat allemaal eens in een gewichtigheid en prioriteit lijstje te zetten en vervolgens volledige verantwoording (dus niet zaken weggelakt, of achter gehouden stukken) daarover af te leggen in de Kamer, zoals de wet voorschrijft. Vervolgens met een fijne kam alles en iedereen eruit bonjouren die daar naar niet volledig aan meewerken. Helemaal als ze volgens het zogenaamde "2-tier policing" handelen. Iedereen is toch gelijk voor de wet in gelijke gevallen? Dus, heel simpel voorbeeld, waarom wordt de ene groep die snelwegen blokkeert wegens persoonlijke ideologische zienswijze om de oren geslagen met wetgeving, en de andere groep niet tot nauwelijks? En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.

Daarnaast zou het helpen om behoorlijk diep in te gaan om uiterst gevoelige maatschappelijke kwesties. Waarom krijgt het ene ideologische (politieke) doel alle ruimte om miljarden te spenderen (en het nodige doordrammen) aan dat waarvan anderen (een niet onaanzienlijke meerderheid overigens onder de bevolking) een geheel andere mening over hebben? We hebben het toch over zogenaamde volksvertegenwoordigers? Doe wat je kiezers je aangeven voornamelijk uitvoering aan te geven. Schijnt iets te maken te hebben met democratie. Iedere zogenaamde volksvertegenwoordiger die daarin dwarsligt om welke beredenering dan ook, is feitelijk geen ware volksvertegenwoordiger die buigt voor de wil van de democratische meerderheid. De, in theorie hoogste richtlijngever, de democratische meerderheid na stemmingen, dient sturend gevend te zijn, maar toch vegen de nodige, zogenaamde, volksvertegenwoordigers en (bij wet) plichtsgetrouwe uitvoerende ambtenaren hun derriere daaraan af, met niet tot nauwelijks persoonlijke gevolgen. Hoe dan?

In een ware democratie heb je, als ambtelijke uitvoerende, gewoon te doen wat de meerderheid aan kiesgerechtigden je opdraagt. Je hebt immers trouw gezworen daaraan, en als je het daar niet mee eens bent dan zeg je simpelweg je baan op. Die vrijheid heb je. Van jou wordt verwacht dat je de democratische meerderheid bekrachtigd, kun je dat niet aan dan neem ontslag. Of anders ben je simpelweg geen knip voor de neus waard, of minstens een democratie gestuurde (op papier althans) maatschappij onwaardig in je huidige functie. Sowieso is je belofte dan niets waard, want zodra je het je niet bevalt ga je dwarsliggen en meer (daarbij onderstrepend dat je totaal en compleet je niets aantrekt van waarlijke democratische waarden en normen; hetgeen je totaal ongeschikt maakt om als waarlijke ambtenaar te functioneren).

Waar sta je werkelijke voor? De kracht van waarlijke democratie, of ieder ander jouw zienswijze opdringen op welke manier dan ook? Heb je het überhaupt in je om te accepteren dat een democratische meerderheid het anders wil? Wat maakt jou de alwetende waar alle anderen voor moeten buigen, aan moeten conformeren? Wat geeft jou het recht om dat op iedere manier mogelijk door te drammen? Kun je accepteren dat de democratische meerderheid het anders ziet dan jouw visie? Waarom respecteer je dat niet? Een democratische meerderheid ziet het anders dan jij ziet. Jij weet het beter dan een democratische meerderheid? Als je daarop ja zegt dan ben je feitelijk voor een dictatuur.

De geschiedenis der mensheid leert wat dat teweeg kan brengen. Voornamelijk voor hen die daaraan meegewerkt hebben, loopt zelden goed af, voor die individuen.
.

@Anoniem op 29-01-2025.

Enerzijds ben ik het met je eens dat overheden veel meer over hun kerntaken zouden kunnen "weten", als zij dat zelf zouden willen, aan de hand van wet- en regelgeving en beleidsdocumenten. Anderzijds staan er soms verschillende dingen op papier die op gespannen voet met elkaar kunnen komen te staan, vooral in concrete situaties. Mijn eigen ervaring is dat als je een overheid die iets onwettigs wil doen, wijst op diens in een wet genoemde kerntaak, dat zo'n overheid dan allerlei kronkelredeneringen verzint waarom het toch niet nodig is om die kerntaak zo op te vatten als die in de wet staat...

Ik denk dat je hier verzuimt onderscheid te maken tussen drie verschillende rollen die belangrijk zijn in een representatieve (parlementaire) democratie, namelijk: burgers (kiezers), volksvertegenwoordigers en ambtenaren.

Ambtenaren dienen democratisch genomen besluiten uit te voeren, dat ben ik met je eens.

Maar je lijkt ook te zeggen dat als een meerderheid van de burgers een bepaalde mening heeft of lijkt te hebben, volksvertegenwoordigers daar niet van af mogen wijken omdat ze dan geen "ware" volksvertegenwoordigers zouden zijn. Dat is echt onzin. Volksvertegenwoordigers mogen ook minderheden in het parlement vertegenwoordigen. Denk aan de toeslagen-affaire. Als volksvertegenwoordigers Pieter Omtzigt en Renske Leijten toen niet tegen de mening van de meerderheid hadden ingeroeid en met veel moeite waren blijven opkomen voor een minderheid (namelijk de slachtoffers van de toeslagenaffaire), dan was de meerderheid nooit wakker geworden en was de waarheid niet of pas veel later aan het licht gekomen - waardoor levens nog ernstiger verwoest zouden zijn geweest.

Ten slotte lijk je in de laatste door mij geciteerde alinea zelfs nog iets verder te gaan, omdat je het daar niet eens meer over volksvertegenwoordigers of ambtenaren lijkt te hebben, maar over burgers in het algemeen. Het lijkt of je het onwenselijk vindt als een burger iets "beter" meent te "weten" dan een "democratische meerderheid", en in dat zo'n beterwetende burgers in dat geval zelfs "voor een dictatuur" zou zijn. Als je dat zegt, besef je niet dat een democratie alleen kan bestaan als meerdere meningen naast elkaar kunnen bestaan.

Je pleit zelf op deze manier eigenlijk voor een "dictatuur van de meerderheid". Vervolgens schrijf je: "De geschiedenis der mensheid leert wat dat [dictatuur] teweeg kan brengen." Als ik jou was, zou ik me toch nog eens goed verdiepen in die geschiedenis. Bijvoorbeeld in de momenten en de periodes dat meerderheden voorstanders waren van dictatuur of van dictatoriale maatregelen waarmee mensenrechten werden geschonden.

Respect voor en luisteren naar andersdenkenden is van wezenlijk belang voor een democratie.

M.J.

Nee, dat zeg ik niet (althans niet zo bedoeld zoals u het opvat). Maar altijd goed als iemand reflecteert vanuit eigen opvatting, want dat geeft ruimte voor debat en afstemming van wederzijdse standpunten.

De democratische meerderheid dient sturend gevend te zijn (als in: dat is de stip op de horizon waar we naar toe willen), niet totalitair dus, en onderwijl rekening houdende met minderheden (een maatschappij wordt afgemeten aan hoe ze met haar zwakkeren omgaat), alsmede de grondbeginselen van deze maatschappij in ogenschouw houdend. Want minderheidsgroeperingen dienen niet te bepalen hoe de meerderheid zich dient te gedragen, maar aan de andere kant dienen meerderheden niet te bepalen hoe minderheidsgroeperingen zich dienen te gedragen (zolang het bij woorden blijft), tegelijkertijd echter ook rekening houdend met op welke grondbeginselen deze maatschappij tot stand is gekomen en heeft kunnen opbloeien daarom.

Ambtenaren, gelijk werknemers in andere sectoren, dienen zich aan de instructies van hun baas te houden. Niet de boel dwarsbomen of zelfs saboteren. Zeker als dat geen tot nauwelijks persoonlijke gevolgen voor ze heeft.

Burgers die in een democratie leven dienen te accepteren dat een meerderheid het anders kan zien. Respecteer dat terwijl je nog steeds voluit gebruik mag maken van je democratische recht om daar tegen te ageren (enkel met woorden), want ook van de meerderheid dient verwacht te worden dat ze andere meningen (enkel met woorden) dienen te respecteren.

Geschiedenis ken ik best goed. Te vaak, in de geschiedenis, werd een (grote) groep gemarginaliseerd, kreeg de denkwijze van een bepaalde (vaak kleinere) groep meer prioriteit dan de rest, waar het machtsinvloed betreft, en op een gegeven moment barst de bom. Tolerantie, blijven slikken, kent grenzen. Mensen zijn voor het overgrote deel niet blind, ze reageren voornamelijk op wat zijzelf meemaken en ervaren. Vooral als het jou en de jouwen raakt en de groep die datzelfde ervaart steeds groter wordt (wat ze tegenwoordig de 'ruk naar rechts' noemen). Het gros van de mensen wil vredig (samen)leven, een eigen dak boven het hoofd en zo meer. Doe wat je goed acht, maar hinder mij en de mijnen, vooral als het een meerderheid betreft, daar niet teveel mee.

Daarbij, kom nog uit de tijd dat de grootste tegenstanders elkander desnoods voor rotte vis uitmaakten in het café, om vervolgens samen het glas te heffen en gezamenlijk de avond af te ronden met een lach en een knipoog. Toen was van mening verschillen nog heel gewoon, zonder verdere consequenties.

Wat mij betreft is het uiten van je eigen mening (enkel met woorden) een hoog goed dat niet getorpedeerd dient te worden.

Conclusie: uw aanname omtrent mijn persoon en beredenering raakt kant nog wal. Mogelijk dient u uw wijze van introspectie en analyse van de meningen van anderen aan nader onderzoek te onderwerpen. U respecteert toch de mening van andersdenkenden als zijnde van wezenlijk belang?

Of is dit een andersdenkende mening die u wenst niet te respecteren?

Overigens, ben geheel voor kritische denkers, die zout leggen op van alles en nog wat, want dat geeft gestalte aan wat er qua discussie in openbaarheid besproken dient te worden.