dat is in Amerika zo ja, hier zit dat toch wat anders in
elkaar. Mensen die niets op hun geweten hadden bleken later
toch (na gesprek) op vrije voeten te zijn gesteld.

Je moet alleen oppassen om verklaringen te gaan tekenen
"want dan kom je eerder vrij" zoals vaak gezegd wordt. Dus
nooit schriftelijke verklaringen afgeven en niets ondertekenen is veel beter.

Gelukkig kan je NL wachten met verklaringen geven totdat je
voor de rechter staat..
je bent namelijk niet verplicht tot antwoorden noch dat men
je een verklaring kan doen laten afleggen ,
ja ze zullen opzeker, het je zeer lastig maken.
Had ooit een stencil over, hoe draai je Justitie dol.

helaas uitgeleend nooit meer terug gehad.:(

George Bruch? Toch geen nickname van George Bush hoop ik?

@ Hot Burmees
Het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis te Amsterdam heeft hier
blijkbaar nog een exemplaar van.

Na even surfen in Google:
"Wat te doen bij arrestatie: draai de justitie dol! (SAVRZ011 Doos 003 Map
4.6). Materiaal. fotokopiën. Periode. 1974"

Misschien de moeite waard om eens langs te gaan en een kopie-tje van te
maken ;->

ze kunnen je hier ook op die manier bij lappen,
ik heb het namelijk al mee gemaakt, ze verdraaien de
woorden, passen de verklaring aan, en maken bewijsmateriaal..

Klopt, vooral als een zielig voordoend vrouwtje een voor jou
belastende verklaring aflegd.

Joost

tuurlijk, dat zou ook wel niet.

@ spatieman:

wellicht ooit misstanden bij een overheid/werkgever ter
discussie gesteld.....?

Dank je Anoniem , zal het zeker doen en voor de anderen , is
echt interresant om dat te lezen.

Het getuigt van een naïviteit om te geloven dat zoiets in
Europa niet mogelijk is. Het is de mentaliteit die het
verschil maakt. In Europa bestaat een stelselmatig
wantrouwen tegenover de overheid - zelfs bij staatsdienders.
Europa heeft net iets meer geleerd van de geschiedenis. Het
gevaar loert echter ook in Europa om de hoek; staatsdienders
die slaafs doen wat van hun wordt gevraagd omdat de
achtergrond van maatregelen niet kennen en burgers die
geloven dat ze geen gevaar lopen omdat ze niets te verbergen
hebben.

Ik denk dat jij onbekend bent in de wondere wereld van onze
klasse justitie en haar operationele medewerkers te weten de
agent.

Indien je onschuldig bent dan zou je überhaupt al niet
verhoort worden, dus als ze je als VERDACHTE horen proberen
ze iets "rond" te maken waar ze al enige onderbouwing voor
hebben (zoals motief of zijdelings bewijs etc..).

Je moet altijd zwijgen en alleen je advocaat het woord voor
je laten doen.

Ook bij huiszoeking dien je ze protesteren en te weigeren,
hierna geef je aan dat je alleen de deur open doet omdat jij
anders voor de schade moet opdraaien van een geforceerde
deur. Deze statement laat je optekenen door (hulp) officier
van justitie die ook onder je oog het huiszoekingsbevel
tekent en je aan je laat zien.

Het is namelijk zo dat als jij de deur open doet en ze
uitnodigt binnen te komen ze dezelfde rechten hebben als een
wildvreemde die jij uitnodigt om je huis te doorzoeken en ze
mogen dan ALLES wat ze vinden tegen je gebruiken en uit je
dossier zal niet blijken dat ze een huiszoeking bevel hadden
omdat jij ze immers hebt uitgenodigd.

Je moet eens kijken naar die tv programma's over te hard
rijders op TV.

Eerste opmerking:
"Goeden dag, u reed te hard, u bent niet tot antwoorden
verplicht"

Tweede opmerking:
"Waarom reed u te hard? "

Als je die vraag beantwoord erken je meteen schuld en heb je
straks geen poot om op te staan.

De uit gekooktheid waarmee opsporingsdiensten te werk gaat,
geeft aan hoe achterlijk de bevolking is waarop ze het
gemunt hebben.

Mensen vergissen zich vaak dat een aardige agent er is om
hem/haar te helpen, terwijl deze agent uit "klant
gerichtheid" cursussen heeft geleerd dat gedrag, gedrag
beïnvloed en daarmee zijn "vriendelijkheid" als
methode/middel word ingezet om sneller tot zijn doel te komen.

@Anoniem 12:45
Nederland vertrouwd haar burgers niet, ze tappen de telefoon
van hun burgers in absolute getallen honderden keren meer
dan b.v. de Amerikanen.
Laat staan wat de overheid aan internet taps aan het
uitspoken is, als één van de weinige landen op aarde heeft
Nederland een geheel geautomatiseerde aftap procedure. In
combinatie met het feit dat ze elke 24 uur update krijgen
van IP + NAW & Telefoonnummer + NAW gegevens, maakt ons land
tot een totalitair regime, waar China en Iran jaloers op zijn.

Tenzij de president politieagent is geworden lijkt me dat
van niet, doh!

Sommige zijn dan misschien naief, anderen zijn nogal
paranoia. Waarom denk je dat mensen zoals Peter R. de Vries
vaak verder komen dan politie/justitie? Omdat ze als burger
meer mogen dan politie mag, daarom! Als politie/justitie wil
tappen/huiszoeken/enz. is hier een bevel voor nodig en
daarvoor moet er al bewijsmateriaal liggen, doen alsof heel
Nederland constant getapt wordt is dus te belachelijk voor
woorden.

Een verdachte is nooit verplicht om tegen zichzelf te
verklaren, en mag daarom zwijgen (of zelfs liegen). Een
getuige daarentegen is verplicht de waarheid te vertellen
(behalve als hij zichzelf daarmee verdachte maakt dus), dus
het worden gehoord als verdachte i.p.v. getuige is vaak
eerlijker tegen mensen waarvan hun rol in een zaak niet
duidelijk is. Dat daarvoor al bewijs moet liggen is dus
onzin. Andersom, als er al bewijs ligt, is het wel
'verplicht'.

Het ligt dus rechtsmatig iets genuanceerder dan hier wordt
voorgesteld.

Politie en justitie in Nederland hebben genoeg bevoegdheden. Deze hoeven
mi. niet verder te worden uitgebreid. Om op het bureau gehoord te worden
hoef je niet officieel als verdachte/getuige te worden aangemerkt. Ook in
Nederland (of misschien wel juist in Nederland) komt corruptie,
vriendjespolitiek en klassejustitie op grote schaal voor. Daar heet Peter R. de
Vries vaak genoeg de bewijzen voor geleverd.

Het advies niets te zeggen, of te verklaren dat je niets zult verklaren zonder
juridische ondersteuning, is mi. een zee goed advies. Of je nu schuldig bent of
niet, het beste kun je wachten op juridische versterking!

ONTBIEDING OP HET POLITIEBUREAU
Indien u schriftelijk of mondeling bent uitgenodigd om te verschijnen op het politiebureau teneinde gehoord / verhoord te worden en dus een verklaring af te leggen of wanneer u zelfs aangehouden bent door de politie bedenk dan het volgende:

U ZULT NOOIT BENADEELD KUNNEN WORDEN VOOR WAT U NIET
VERTELT AAN DE POLITIE !!!

Wat u wel vertelt kan altijd als bewijs tegen u worden gebruikt ! Het zal nooit ten gunste van u worden gebruikt !


Wat moet u wel of niet doen tijdens uw verblijf op het politiebureau:


Leg geen verklaring af tegenover de politie! Een verdachte heeft het recht om te zwijgen. De politie is verplicht om de verdachte dit te vertellen. Gebruik dat recht dan ook!


Toch leggen de meeste verdachten een verklaring af, waar ze later op worden veroordeeld. Uw eigen verklaring wordt als bewijs tegen U gebruikt!


Waarom gaan verdachten dan toch met de politie praten, soms zelfs na zich vrijwillig op het politiebureau te hebben gemeld:

om een alibi te geven
Door een verklaring af te leggen, wordt meegewerkt aan de eigen veroordeling door bijvoorbeeld te zeggen, dat iets niet is gestolen, maar geleend. Dat kan dan leiden tot een veroordeling voor heling in plaats van diefstal.

een uitleg of excuus te geven
Vertellen dat wel is gevochten, maar alleen toen een ander eerst geslagen had. Deze verklaring bevat een bekentenis van mishandeling of openlijke geweldpleging en maakt het voor de verdachte noodzakelijk en moeilijk om te bewijzen, dat er sprake was van noodweer. Er volgt dan een veroordeling op basis van de eigen bekentenis.

Excuses voor een eventuele begane daad maken de situatie er niet beter op! Qui s'excuse s'accuse. Ofwel: Wie zichzelf verontschuldigt, beschuldigt zichzelf.

Aangeven dat een mondelinge uitspraak of schriftelijke tekst niet beledigend of bedreigend bedoeld was
Voor de politie is het van belang dat mogelijk de wet is overtreden en dat daar iemand voor veroordeeld moet worden. De politie kan weinig met aardige verdachten met mogelijk goede bedoelingen.

Een ander de schuld te geven
Vertellen dat een ander verantwoordelijk is voor de gepleegde diefstal en niet u. Hiermee wordt er blijk gegeven van betrokkenheid en daderkennis. U kunt vervolgens vervolgd worden voor diefstal in vereniging, medeplichtigheid of heling.

Betrokkenheid te ontkennen
Ontkennen dat u nooit geweest bent op de zogeheten plaats delict zoals bijvoorbeeld een wietplantage terwijl er bewijsmateriaal voorhanden is dat deze bewering tegenspreekt. Er zijn bijvoorbeeld persoonlijke eigendommen aangetroffen op de zogeheten plaats delict. Er is dan sprake van “kennelijke leugenachtigheid” welke tegen u gebruikt kan worden.

De kans op voorlopige hechtenis te verkleinen door de politie proberen te overtuigen van uw onschuld
Dit is zeer riskant. Verhoorders beslissen niet of iemand al dan niet aangehouden mag worden of al dan niet in vrijheid mag worden gesteld. Een verdachte die probeert te overtuigen maakt zichzelf afhankelijk. Op deze wijze is een verdachte eenvoudiger uit te horen. De verhoorder hoeft slechts bewust de indruk te wekken dat u niet geloofwaardig bent.
De praktijk wijst dan uit dat er ondanks eventuele (terechte) ontkenningen vaak belastende informatie en aanknopingspunten worden gegeven die zich achteraf tegen de verdachte keren. De verhoorders zullen proberen een (schijn)vertrouwensband met u te creëren. Er zal al dan niet op subtiele wijze getracht worden om u allerlei zaken te laten bevestigen zodat de inhoud van uw verklaring zoveel mogelijk aansluit bij het bijbehorende daderprofiel.

Wordt u bijvoorbeeld verdacht van mishandeling zal men u eerst de relatie proberen te bevestigen tussen de aangever en u. Ook zal men trachten u te laten bevestigen dat u het vermeende slachtoffer op de aangewezen plaats delict hebt ontmoet en wanneer. Men zal trachten vast te stellen of u als verdachte daderkennis bezit met betrekking tot de beschuldiging. Zo ontstaat de mogelijkheid dat de verdenking al dan niet terecht groter wordt op basis van een door uzelf afgelegde verklaring. Zelfs ontkent u in deze verklaring schuldig te zijn! In combinatie met ander bewijs, bijvoorbeeld een getuigenverklaring, al dan niet te goeder trouw, is vervolging dan niet uit te sluiten.
Is er een verdenking van bijvoorbeeld diefstal buiten de heterdaad, zal men bijvoorbeeld bij de introductie van het verhoor terloops kunnen vragen of u een auto bezit of wat voor werk u doet. Zit u toevallig tussen twee banen in en geeft u dit aan, heeft u ongemerkt en ongewild een motief voor het plegen van het delict gegeven. Schijnbaar onschuldig verstrekte informatie keert zich gemakkelijk tegen u!

Schuld ontkennen na een valse beschuldiging
Door te ontkennen legt u een verklaring af. Ontkennen, uw onschuld proberen te bewijzen en “meedenken” met de politie om duidelijk trachten te maken dat er sprake is van een onterechte beschuldiging hebben geen juridisch voordeel. De informatie die u geeft zal uitsluitend tegen u gebruikt worden. Nooit in uw voordeel.
De verdachte staat onder druk en heeft te maken met verhoordeskundigen die alle mogelijke beïnvloeding strategieën kunnen gebruiken met als doel een belastende verklaring door verdachte af te laten leggen.
Door gebruik van onethische verhoormethoden hebben vele onschuldige verdachten uiteindelijk een valse bekentenis afgelegd. Een onschuldige benadeelt zichzelf door te gaan verklaren. De praktijk wijst eveneens uit dat men in proces-verbalen geneigd is voornamelijk belastende informatie te vermelden. Ontlastende informatie wordt genegeerd. Aangevoerde bewijsstukken met een ontlastend karakter en / of ontlastende getuigenverklaringen worden vaak door de politie achtergehouden of niet nader onderzocht. Hierop kan de ten onrechte beschuldigde vrijwel geen invloed uitoefenen! Zwijgen is zonder uitzondering de beste verdedigingsstrategie.

Zelfs als u zich van geen kwaad bewust bent is betrokkenheid bij een strafbaar feit niet uit te sluiten. Ken daarom uw rechten en gebruik ze ten behoeve van uzelf!

U behoeft niet mee te werken aan uw eigen veroordeling. U bent geen opsporingsambtenaar. Doe dan ook niet het werk van de politie door spontaan verklaringen en bekentenissen af te leggen!


GEEF EVENMIN EEN SOCIALE VERKLARING

Om een (schijn) vertrouwensband met u aan te knopen worden vaak routine vragen gesteld welke betrekking hebben op de persoonlijke levenssfeer, uw justitiële verleden of schijnbaar minder belangrijke zaken voordat men ter zake komt. Door dit soort controlevragen te stellen kan tevens uw verklaringsbereidheid worden getest en gestimuleerd. Voor de verbalisant geeft gegeven antwoorden op inleidende vragen soms ook al een indicatie of u te goeder trouw informatie geeft, u zaken probeert te minimaliseren, verdraaien of te verzwijgen. Ook sociaal verstrekte informatie kan zich tegen u keren.

Verbalisant:
http://www.encyclo.nl/begrip/verbalisant

Een politieverhoor is geen sollicitatiegesprek:
Heel wat personen hebben de neiging zichzelf zo positief mogelijk te presenteren, hetgeen terugkomt in het Bogus-pipeline effect. Maar zelfbeschrijvingen onthullen opvattingen en percepties, deze zijn niet altijd nauwkeurig en kunnen zelfs misleidend zijn.

Bogus-pipeline:
http://www.youtube.com/watch?v=GI6tu3Q9Jmo

Een grote misvatting die mensen maken is dat ze te oprecht en eerlijk willen zijn en zich zo ook voor willen doen. Dit maakt een te horen persoon kwetsbaarder.

ZWIJGEN IS BETER DAN LIEGEN

Er zijn voldoende zaken bekend waarbij het de verdachte zwaar aangerekend werd bewust onjuiste informatie verstrekt te hebben. Op zichzelf is liegen niet strafbaar. Maar het tast wel de geloofwaardigheid aan. Volgens de Hoge Raad der Nederlanden mag “kennelijke leugenachtigheid” bijdragen tot belastend bewijs!

Rechercheurs leren dat een verdachte die praat, op weg is naar een bekentenis!
Om deze reden zijn rechercheurs erop getraind u over te halen dat u niet de verstandige keuze maakt geen verklaring af te leggen … door te zwijgen!

Er kan bij de politie niets “off the record” verklaard worden. Telefonisch niet, tijdens politieverhoren niet, in de wandelgangen niet etc. etc.
Hoe meer vragen beantwoord worden, hoe meer informatie gegeven wordt en hoe meer een verdachte zich vastzet. Latere verklaringen die bij de politie of op de zitting worden gedaan moeten vrijwel naadloos aansluiten bij eerder gedane verklaringen of (nieuw) beschikbaar bewijsmateriaal. Naar voren gekomen tegenstrijdigheden kunnen zeer belastend zijn voor de verdachte.

Het is een wijd verbreid misverstand dat verdachten hun bekentenis weer in kunnen trekken. Een eenmaal afgelegde bekentenis kunt u niet meer intrekken.
Nederlandse en Engels onderzoek toont aan dat in 52 % tot 83 % van de gevallen verdachten bereid zijn een bekennende verklaring af te leggen. Slechts in 0,6 tot 5 % zwijgen verdachten en leggen dus geen verklaring af. In 10 % van de gevallen blijken verdachten onschuldig te zijn. De valse bekentenissen zijn hier niet bij opgeteld.
Meestal heeft de verdachte reeds op voorhand beslist of hij zal meewerken of ontkennen tijdens het verhoor.

De meeste veroordelingen zijn gebaseerd op eigen (bekennende) verklaringen.

Als U gebruik maakt van Uw zwijgrecht, kunt u verwijzen naar uw advocaat. Een verdere uitleg geven is niet noodzakelijk. Ook kunt u aangeven GEEN VERKLARING AF TE ZULLEN LEGGEN. U hoeft vanzelfsprekend geen enkele uitleg of nadere toelichting te geven. Ga geen discussie aan! Val ook niet nodeloos in herhaling.


Achteraf klagen verdachten altijd dat de politie van hun verklaringen alleen datgene in het proces–verbaal opneemt wat in haar kraam te pas komt en wat gunstig is om de zaak rond te krijgen. Argumenten of nadere nuanceringen die de verdachte belangrijk vind, worden als niet ter zake doende afgedaan. Ontlastende informatie wordt geminimaliseerd of zelfs helemaal niet weergegeven. Er wordt teveel nadruk op belastende informatie gelegd!

De politie is veel te vaak alleen uit op een bekentenis, op het rond maken van een zaak. Dan kan de verdachte naar huis en het dossier naar het parket. Voor en tijdens de zitting zijn de kaarten dan al grotendeels geschud en is het kwaad voor de (onschuldige) verdachte al geschied. Door het afleggen van een verklaring legt een verdachte vaak al de figuurlijke strop om de nek. Soms wordt het bankje door de verdachte zelf weggetrapt met een nodeloze bekentenis. Een (onterechte) veroordeling kan het gevolg zijn. Zwijgen is de meest effectieve verdediging hiertegen.


Blijf zwijgen, óók als de politie vragen blijft stellen !


De verhorende verbalisant zal blijven proberen u uit uw tent te lokken. Alles wat u bekent of te kennen geeft, behoeft de politie immers minder te onderzoeken en kan in strafrechtelijke zin tegen u gebruikt worden. De meeste veroordelingen zijn gebaseerd op eigen bekentenissen. De politie is niet zo slim, de verdachten zijn zo dom!

Als politie aan blijft dringen om een verklaring van u los te krijgen, is dat een teken aan de wand: Er is te weinig of geen wettelijk bewijs.

Het gebeurt nog dagelijks, dat de politie suggereert, dat u eerder vrijkomt wanneer u een verklaring aflegt.

Let op! - Uw eigen bekentenis leidt alleen tot een snellere veroordeling en zeker niet tot een snellere vrijlating!

U bent niet verplicht om wat dan ook te ondertekenen :

- niet een eventuele eigen verklaring
- geen afstandverklaring
- geen ontvangstverklaring

LET OP! - Ook al ondertekent u een afgelegde verdachtenverklaring niet, kan deze in de regel toch tegen u gebruikt worden! Is eenmaal een verklaring wel ondertekend is deze verklaring achteraf nauwelijks meer te wijzigen. Deze kan hooguit nog worden aangevuld.
De politie moet alles op schrift stellen en aan u bijvoorbeeld een bewijs van inbeslagname afgeven. De afgifte van die stukken mag onder geen enkele voorwaarde afhankelijk worden gesteld van het zetten van uw handtekening.


Een verbalisant kan op basis van de afgelegde ambtseed een proces-verbaal van bevindingen opmaken waarin de verbalisant de weigering aangeeft om het proces verbaal te tekenen door de verdachte nadat deze aan de verdachte was voorgelezen of ter correctie zou zijn aangeboden. De rechter zal doorgaans voorbijgaan aan het feit dat een afgelegde verklaring niet ondertekend is!


Tip! - Wacht in ieder geval met het afleggen van een verklaring tot u met uw advocaat het dossier hebt gelezen!
De strafadvocaat krijgt het dossier of een gedeelte daarvan pas voorafgaand aan het gesprek met de rechter-commissaris. Het doel van de politie is om de zaak dan rond te hebben met een belastende verklaring van de verdachte met als kers op de taart een bekentenis. De politie zal allerlei gesprekstechnieken gebruiken om u aan het praten te krijgen.

Tegen de verdachte is gezegd dat er twee getuigen zijn maar uit de stukken in het dossier blijkt later dat geen van de getuigen iets verdachts heeft waargenomen. Als er al getuigen zijn die iets relevants waargenomen hebben zijn hun verklaringen vaak vaag en tegenstrijdig.

GEEN VERKLARING BIJ DE POLITIE

Het afleggen van een verklaring bij de rechter-commissaris is vroeg genoeg. U kunt immers beter 3 dagen op het politiebureau zitten dan na een voorbarige bekentenis 3 jaar in de gevangenis.


In veel strafzaken geldt: Bekennen is politie verwennen


LET OP ! -
HET ONTKENNEN VAN EEN STRAFBAAR FEIT IS OOK EEN VERKLARING EN KAN EVENEENS TEGEN U GEBRUIKT WORDEN
Ook een al dan niet gemotiveerde ontkenning zou belastend kunnen zijn wanneer dit in strijd zou zijn met ander beschikbaar bewijsmateriaal. Daarom is een ontkenning evenmin een voordeel. Zelfs al wordt u ten onrechte verdacht.
Het bevestigen van informatie die de politie u geeft kan eveneens nadelig zijn doordat dit eveneens neerkomt op het afleggen van een verklaring. Dat geldt voor alle informatie die aan de politie wordt verstrekt. Het is daarbij geheel niet van belang of deze informatie louter een vermoeden is, feitelijk bekend is of zou kunnen worden door nader onderzoek.


LEG DUS GEEN VERANTWOORDING AF DOOR ZELFS MAAR TE ONTKENNEN OF ZELFS MAAR IETS TOE TE LICHTEN !

De politie kan iemand ontbieden / uitnodigen aan het politiebureau om gehoord te worden als verdachte of als getuige. Het afleggen van een getuigenverklaring bij de politie is echter nooit verplicht! Soms kan een getuigenverhoor overgaan in een verdachtenverhoor en vice versa. Bij aanvang van een verdachtenverhoor dient de cautie te worden gegeven. Soms gebeurt dit echter niet of te laat! Een schijnbaar terloops praatje in de wandelgangen wordt ook tot het verhoor gerekend.


Een getuigenverhoor bij de rechter – commissaris kan wel verplicht worden gesteld. Ook dan kunt u zwijgen maar kunt u wel gegijzeld worden. Een alternatief hiervoor is verklaren dat u niets relevants gezien heeft of zich niets relevants kunt herinneren. Let op! - U kunt onder ede worden geplaatst.

DE RECHTEN VAN EEN VERDACHTE:

“De verdachte werd medegedeeld dat zij niet tot antwoorden verplicht is. De verdachte gaf geen antwoord op onze vragen. Zij wilde totaal niet praten. Na het stellen van een vraag reageerde zij daarop door te glimlachen. De verdachte wilde hiermee kennelijk duidelijk maken dat zij niet wenste mee te werken aan het onderzoek”.

Wetboek van strafvordering, artikel 29:
[1.]
In alle gevallen waarin iemand als verdachte wordt gehoord, onthoudt de verhoorende rechter of ambtenaar zich van alles wat de strekking heeft eene verklaring te verkrijgen, waarvan niet gezegd kan worden dat zij in vrijheid is afgelegd. De verdachte is niet tot antwoorden verplicht.

[2.]
Voor het verhoor wordt de verdachte medegedeeld dat hij niet verplicht is tot antwoorden.

[3.]
De verklaringen van den verdachte, bepaaldelijk die welke eene bekentenis van schuld inhouden, worden in het proces-verbaal van het verhoor zooveel mogelijk in zijne eigen woorden opgenomen. De mededeling bedoeld in het tweede lid wordt in het proces-verbaal opgenomen.


Volgens het wetboek van strafvordering hoeft een verdachte geen antwoorden te geven en is het afleggen van een verklaring dan ook niet verplicht. In het eerste lid wordt benadrukt dat een verdachte een verklaring in vrijheid dient af te leggen. In het tweede lid wordt duidelijk gesteld dat voor aanvang van een verhoor een verdachte niet tot antwoorden verplicht is.
De mededeling dat een verdachte niet verplicht is tot antwoorden wordt aangeduid met de term “cautie”. Deze term is afkomstig van het Engelse woord caution ofwel waarschuwing. Het betreft een formele waarschuwing dat alles wat de verdachte zegt in strafrechtelijke zin tegen de verdachte gebruikt kan (en zal) worden.
Hier volgt uit dat een verdachte dus niet verplicht gesteld kan worden mee te werken aan zijn eigen veroordeling. Wat een verdachte niet zegt kan dus niet tegen een verdachte gebruikt worden!

Dont’t talk to the cops:
http://www.youtube.com/watch?v=6wXkI4t7nuc


De vijf belangrijkste redenen die professor Duane geeft zijn:

1. Het kan je nooit helpen. het zal alleen maar tegen je gebruikt worden, nooit in je voordeel.
( Het bewijs dat de verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan blijkt onder andere uit DE VERKLARING VAN DE VERDACHTE. (Wetboek van strafvordering 339 lid 2))

2. Omdat er zoveel verschillende wetten zijn, overtreed je altijd wel ergens een wet waarop de politie je kan pakken, zelfs als het niet het delict is waarvoor je in eerste instantie ondervraagd werd.

3. Zelfs als je onschuldig bent en je onschuldig verklaart en voornamelijk de waarheid spreekt, kun je je makkelijk laten gaan en een leugentje vertellen of een vergissing begaan die je de kop kost zoals het per abuis blijk geven van daderkennis. Hierdoor kan er steunbewijs ontstaan.

4. Zelfs als je onschuldig bent en alleen de waarheid spreekt, zul je de politie altijd wat informatie geven die hen helpt jou te veroordelen.

5. Zelfs als je onschuldig bent en alleen de waarheid spreekt en de politie geen enkel belastend feit vertelt dan nog is er een kans dat jouw antwoorden tegen je gebruikt worden als de politie zich de getuigenis niet 100% accuraat in een proces verbaal weergeef of herinnert. Dit geldt eveneens als er foutief overig bewijs is dat betrouwbaar wordt geacht maar dat je bewering ten onrechte tegenspreekt.

Ook is het niet uit te sluiten dat een politieambtenaar soms te kwader trouw handelt! Hierbij kan eveneens gedacht worden aan prestatiedrang, vooroordeel of tunnelvisie. Dit alles kan afbreuk doen aan de waarheidsvinding.

Tunnelvisie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Tunnelvisie_(onderzoek)

De psychologie van tunnelvisie:
http://www.youtube.com/watch?v=voAntzB7EwE

DON’T TALK
http://www.youtube.com/watch?v=cL_2lT8DojM&feature=related


GEEN COMMENTAAR
http://www.resist.com/RacistVideos/videos/ihnts1.wmv

Loopt een zwijgende verdachte het risico dat zijn zwijgzaamheid door de rechter tegen hem wordt gebruikt? “Kennelijke leugenachtigheid”mag van de Hoge Raad (HR 29 juni 1971, NJ 1971, 417) wel tot het bewijs meewerken.

Kennelijke leugenachtigheid baseren op het zwijgen van de verdachte, mag echter niet!

Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft opgemerkt dat het niet zo is dat het feit dat een verdachte gebruik maakt van zijn zwijgrecht onder geen beding tegen hem mag worden gebruikt.

Indien nodig kan er in een later stadium alsnog een alibi of excuus worden gegeven.
Mocht een verklaring van de verdachte niet nodig zijn om tot een veroordeling te komen door de aanwezigheid van getuigen of technisch bewijsmateriaal dan kan het zinvol zijn om pas op de zitting met een alibi of een excuus te komen. Wees voorzichtig met het alibi of het excuus dat je geeft. Soms maakt de formulering een groot verschil.


Noodzakelijke zelfverdediging
Zo was er een man die door een andere man in zijn kruis werd getrapt. De man gaf daarop een paar klappen terug. Hij zei dat hij dit uit een "reflex" deed. Hij had moeten zeggen dat hij dit uit "noodzakelijke zelfverdediging" deed. Want de rechter oordeelde: "Een reflex is begrijpelijk, maar noodweer vereist noodzakelijke zelfverdediging". Vergelijk: HR 18/10/1988, NJ 1989, 511 (Van Boxtel en Van Wanrooij).


Een verklaring afleggen bij de politie fungeert als een ticket voor een strafrechtelijke vervolging. Er bestaat voor onschuldige personen echter geen wettelijke of morele verplichting mee te werken om een dergelijk ticket te laten creëren.

"Indien nodig kan er in een later stadium alsnog een alibi of excuus worden gegeven.
Mocht een verklaring van de verdachte niet nodig zijn om tot een veroordeling te komen door de aanwezigheid van getuigen of technisch bewijsmateriaal dan kan het zinvol zijn om pas op de zitting met een alibi of een excuus te komen. Wees voorzichtig met het alibi of het excuus dat je geeft. Soms maakt de formulering een groot verschil."

ja lekker, eerst al het bewijs bekijken en niks zeggen, en dan vervolgens met de advocaat een smoes/verzonnen alibi in elkaar draaien.

'je bent zogenaamd bij vrienden geweest en als de politie vraagt welke vrienden het zijn, dan zeg je gewoon dat je dat niet wilt zeggen'. .....

Advocaten en waarheidsvinding.....

Politie en waarheidsvinding blijken in de praktijk slecht samen te gaan. Fouten door rechercheurs worden vrijwel nooit erkend maar liever onder het tapijt geveegd. Valse bekentenissen afgedwongen, ontlastend bewijsmateriaal verdoezeld.


De lijst met gerechtelijke dwalingen is intussen erg lang geworden.


http://nl.wikipedia.org/wiki/Justiti%C3%ABle_dwaling