Justitie is ook geen commercieel bedrijf waar innovatie
voorop staat. Als onderdeel van de samenleving springen ze
pas in wanneer bewezen is dat een techniek nuttig kan zijn.
Dan pas overwegen ze een investering en kijken ze wat ze er
mee kunnen.

Maar omdat Ministeries en andere onderdelen van de overheid
ook niet zo gesmeerd zijn als een soepel lopende machine
(zoals een goed bedrijf hoort te zijn), gaat het heel vaak
mank. Mensen weten niet waar ze de juiste resources vandaan
moeten halen zoals kennis, mankrachten die ermee om kunnen
gaan en ervaring er mee kunnen en willen op doen.

Er is geen prestige of liefde voor het vak dat hun drijft en
daarom modderen ze maar wat aan. Politie en justitie hebben
een andere core-business zeg maar, waarbij middelen niet
meer zijn dan middelen en criminaliteit beter functioneerd
dan de kat die op hun jaagt.

In deze tijd van informatie technologie is het noodzaak snel
te kunnen schakelen. Niet alleen omdat de techniek zich snel
vernieuwd / verbeterd, maar omdat uitwisseling van
informatie op een hoog tempo geschied.

Criminelen vinden elkaar steeds makkelijker via deze
informatie technologie, maar zullen het mijden als het in de
gaten gaat lopen.

Kennen we de advertenties niet meer? Via advertenties werd
jarenlang gecommuniceerd naar elkaar via afgesproken
geheimtaal. Misschien is dat nog zo.

Waarom zouden criminelen in klinkklare taal met elkaar
communiceren over publieke, vast te leggen netwerken? Zouden
ze dan ook niet geheimtaal afspreken? Encryptie is ook
versleuteling, maar daar kan men de sleutel van opvragen.
Ja, geheimtaal kan men ook ontcijferen, maar daar is geen
standaard sleutel voor en je 'ziet' ook niet dat het
geheimtaal is zoals bij encryptie het geval is.

Al met al, loopt justitie dus met een groot vraagstuk (en
wens) rondt, maar zal niet veel wijzer worden wanneer men de
complexe middelen gaat toevoegen waar ze niet beheerst mee
om kunnen gaan. Moet de belastingbetaler daarvoor boeten?

Standaard antwoord van de overheid: natuurlijk, daar is de
burger toch voor om uit te melken.

- Unomi -

Dit is trouwens een interessant iets om op te merken: "De Kamerleden
stelden vooral vragen over nut en noodzaak van de bewaarplicht.".

Het grappige is dat voorstanders van de bewaarplicht wel met enkele
voorbeelden kunnen aankomen waarmee het nut kan aangetoond worden.
Ik, als tegenstander van de bewaarplicht erken het nut van de bewaarplicht
zeker wel. Maar het nut weegt niet op tegen de kosten. En de voorstanders
hebben al zeker geen enkele keer de *noodzaak* van de bewaarplicht
kunnen aantonen.

Net als in elk bedrijf moet je voordat je ergens aan begint een kosten/baten
analyse doen. Maar in dit geval is dat niet gebeurd. Als je het mij vraagt zal
een goed onderzoek daarvan als uitkomst hebben dat de bewaarplicht
geen noodzaak heeft en maar een beperkt nut. Ik denk dat daar wat voor te
zeggen is aangezien ik zelf al jaren bezig ben met security en privacy, en ik
heb voldoende technisch inzicht om zo arrogant te zijn en te zeggen dat ik er
meer van weet dan donner ;-).

Ach... het is pas een jaar of 30 oud.. Ok. Toen was het nog
niet zo mainsteam als nu maar een "nieuw" verschijnsel wil
ik het toch niet noemen..

36,5 jaar oud om precies te
zijn, de alles behalve mainstream ARPA-net periode mee
gerekend. Het mainstream internet zoals de massa het
inmiddels kent, heeft z'n wortels ergens in 1989 liggen,
toen het World Wide Web Consortium werd opgericht door een
medewerker van het Europese CERN.
In de laatste helft van de jaren '90 begon het in Europa
zoetjes aan een mainstream product te worden, die andere
vormen van ook digitale communicatie (BBS, Viditex e.d.)
begon te overstemmen.
Pas de laatste jaren zijn breedband en daarmee permanente
verbindingen in opmars.
In die zin is het fenomeen inderdaad betrekkelijk nieuw.