Met wet computercriminaliteit 2 zijn er zelfs te veel juridische
mogelijkheden.

Men kan straks zelfs bij iemand die een verkeerde url intikt en dus in
juridische zin poging doet tot het sabotage cq hacken een inkijkoperatie
doen, waarbij men inbreekt en eventjes een camera, microfoon in huis
plaats.
Immers voor dergelijke bijzondere opsporings methoden is alleen het
criteria dat het delict met vier jaar bestraft moet kunnen worden.
Aangezien dit dus het geval is bij computevredebreuk is iedereen die ooit
eens een 404 heeft gezien de sigaar.

Naast extra artikelen is bij wet computercriminaliteit de belangrijkste
verandering dat men niet meer enige mate van beveiliging hoeft te
omzeilen om strafbaar te zijn. Maar je bent altijd strafbaar.

Ik snap dan ook niet wat ik op het NOS nieuws zag, dat Donner de straf
voor het in bezit hebben en/of uitwisselen van kinderporno wil verhogen
naar 8 jaar, omdat men dan bijzondere opsporings methoden kan
toepassen om die moeilijk grijpbare groep te pakken te krijgen.
Dat kan nu al.
Los daarvan indien iemand bewust kinderporno verzamelt, deelt en
produceerd dan is 8 jaar nog steeds te kort, Chemische castratie en
levenslang moeten ze krijgen.
Misschien kunnen we ze naar Saudi Arabie exporteren, daar weten ze wel
raad met dat soort figuren.

Wat een foute vraag van de SP: een misdrijf is een misdrijf, of het nu via
Internet plaatsheeft, per telefoon, op de snelweg of in de achtertuin. Iedere
rechercheur kan daarvoor ingezet worden. Natuurlijk zijn er zonodig
specialisten en ondersteunende diensten.

Even een inval doen bij een verkeerde URL is er echt niet bij; zou de politie
dat proberen moeten ze wel even een rechter c. overtuigen.

Ongeacht waar iemand de wet overtreed heb je te maken met een regulier
proces waarbij er sprake is van een slachtoffer, misdrijf, etc. Of het nu op
Internet is of niet. Er is geen verschil tussen digitale criminaliteit of andere
criminaliteit.