Of je ze nu stemmachines of stemcomputers noemt, niemand kan na de uitzending van EenVandaag ontkennen dat er fundamenteel iets mis is met de beveiliging van de apparaten waar in november straks miljoenen mensen hun stem op uitbrengen. Stemmen is het fundament van een democratie. Als er niet meer eerlijk gestemd kan worden, wat blijft er dan over van de democratie?

Ook mensen in een democratie willen met hun tijd mee. Een tijd waarin alles zo snel mogelijk moet gaan en daarbij komen stemmachines goed van pas. Niet meer dagen wachten tot alle stemmen geteld zijn, maar amper na sluiting van het laatste stemlokaal kunnen de Bram Schilhams en Frits Westers van deze wereld vol ongeduld melden wie de winnaars en verliezers zijn.

De utopie van eerlijke en snelle verkiezingen is de afgelopen maanden steeds sneller uit elkaar aan het vallen. Een groep "linkse rakkers" besloot het stemproces, en dan met name de machines die hiervoor gebruikt worden, onder de loep te nemen. En de resultaten waren erg, zelfs schokkend te noemen. Volgens Wij vertrouwen stemcomputers niet is het op 22 november niet mogelijk om eerlijk te stemmen.

Een harde conclusie, waar elke zichzelf respecterende ontwikkelaar, aanbieder of fabrikant iets mee zou doen. Maar niet Nedap, de fabrikant van de stemcomputer. Net als de code die het voor de stemcomputer gebruikt reageert het als iemand die sinds de vorige eeuw onder een steen heeft gelegen.

Er is namelijk helemaal niets mis met de machines, sterker nog, ze werken prima, zo laat Nedap in een reactie weten. Nu valt dit zelfs te betwisten, omdat niemand de broncode mag bekijken. Toch gaat de stemcomputerfabrikant aan een essentieel onderdeel voorbij, en dat is verantwoordelijkheid.

Stemmen is zo belangrijk dat je als fabrikant elke twijfel over de veiligheid en transparantie van het proces dient weg te nemen. Je bent het als monopolist zelfs verplicht om ervoor te zorgen dat de eerste de beste amateur inbreker niet het stemproces kan manipuleren. Als er nu nog uit verschillende fabrikanten gekozen kon worden, waarbij er één het stemproces wel serieus neemt, dan zouden gemeentes nog iets te kiezen hebben.

Stel je voor dat een bank zegt dat hun kluis prima werkt omdat je er geld in kan opslaan, ook al kun je met een schroevendraaier de deur forceren. Het huilen staat je in dit soort gevallen nader dan het lachen. Zeker als de verantwoordelijke fabrikant alle kritiek wegwuift met de opmerking dat je mensen moet kunnen vertrouwen. Dan ben je of heel erg naïef of het kan je allemaal geen ene reet interesseren en je vindt het maar wat irritant dat al die mensen over je machine klagen.

Je kunt het toch bijna niet geloven dat ons democratisch stemproces aan zo'n bedrijf is overgeleverd. Een bedrijf dat zich afdoet met een dooddoener als "Beter zou het zijn geweest als de oprichters van de stichting de naam “Wij vertrouwen mensen niet” hadden gekozen."

Daar sta je dan als burger, die de moeite wil nemen om te gaan stemmen. Een stem waarvan je niets eens weet wat ermee gebeurt. Dat je niet eens kan vertrouwen of je stem ook wel eerlijk geteld wordt. Laatst las ik dat het enige verschil tussen Nederland en een Bananenrepubliek is dat de mensen in een Bananenrepubliek weten dat ze er wonen. Ik weet dan ook zeker dat het er bij Nedap tropisch aan toe gaat.