Heeft alle aandacht voor Security geleid tot meer veiligheid? Tot een jaar of drie, vier terug was er in de Security geen droog brood te verdienen; nu rollen de CISSPs van de lopende band zoals vroeger de CCNA's en MCSE-ers. Gewapend met een massa kennis zoals dat http-verkeer poort 80 moet gebruiken, vinden ze een goedbetaalde baan. Naast deze grote groep gecertificeerde specialisten is er een reeks bindende voorschriften gekomen die organisaties dwingen nu eindelijk allerhande zaken te regelen. Zelfs de schone slaper VIR kreeg na 2003 opeens allerlei vormen van aandacht. En om het allemaal nog mooier te maken werden technieken als enterprise patch management, Intrusion Detection, Identity Management en laag 7 firewalls in een bloedstollend tempo volwassen. Al met al zou de spullenboel dus een stuk beter moeten zijn.
Er is geld en aandacht, er zijn mensen en bruikbare oplossingen. Toch is het hoofdzakelijk puin, als vanouds. En als je nadenkt over de ROSI, de Return On Security Investment, wordt je al helemaal niet vrolijk.
Tabaksblat, Sox en NEN7510 zijn wellicht de bekendste voorbeelden van opgelegde beveiligingsinspanningen. Deze formaliseren de best practices van BS7799, VIR en CVIB, die dateren uit de vroege jaren negentig. De enterprise automatisering was toen nog pre-Internet en zelfs pre-Windows. En dus richten de voorschriften zich primair op informatiebeveiliging conform het aloude - en alleen voor infosec valide - adagium dat aanvallen grotendeels van binnenuit komen. Terwijl de problemen waardoor er meer aandacht voor beveiliging kwam (zoals Melisa, Iloveyou en code red volledig uit de hoek van de Compusec kwamen. Een virus kijkt heus niet naar de informatie op een systeem voor het besluit te nemen al dan niet te infecteren. De voorschriften hebben 15 jaar oude
oplossingen voor een ánder probleem tot wettelijke norm verheven. Is er dan geen vooruitgang?
Eens even denken. Dit jaar zag ISO27001 het levenslicht: het Information Security Management Systeem. Eindelijk kunnen we beveiligen met een druk op de knop. Een weelde van informatie van alle incidenten, anomalieën in de logs, actuele patchlevels van systemen, einddatums van SSL certificaten, zombie machines, wat je maar wilt.
Stop met dromen We krijgen dus een database waarin alle getroffen maatregelen opgeslagen worden. Dat noemen wij boekhouden. Daar vang je echt geen virus mee. Dit is Compliancy, en heeft met het verder verouderen van de regelsets iedere dag minder te maken met de realiteit van Security.
We hadden een Compusec probleem en de specialisten kwamen met een oplossing voor een ander probleem wat ze blijkbaar interessanter vonden: Informatiebeveiliging. Wat de jongste ISO telg ons brengt is een boekhoudkundig sluitstuk om aan te tonen of je aan de aloude voorschriften voldoet. Voor je het weet bereik je Security Maturity Level 3 en kun je onder het genot van een Cola Light een certificaat in de hal ophangen naast je ISO 9000. De papieren tijgers fokken papieren tijgers zodat je ingelijste papieren tijgers aan de muur kunt hangen. Intussen is driekwart van alle computers in het gemiddelde bedrijf van boven tot onder verziekt, verliezen we het gevecht tegen spam en heeft niemand een idee wat er op het netwerk gebeurd. Want ja, dát moet Beheer maar doen: beveiligingsspecialisten vinden techniek tegenwoordig maar vies.
Peter Rietveld, Senior Security consultant bij Traxion - The Identity Management Specialists -
Vorige columns van Peter
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.