Door Anoniem
Het is aan te raden om het verhaal van deze jongen zelf te
lezen.
Inderdaad. Zoeits kan je hier in Nederland (in het O.V.
bijv.) ook overkomen. Voor je eigen bestwil (en dat van je
medepassagiers) moet je -helaas- wat beter nadenken over
bijv. je plu en tas als je uit de trein stapt.
Echt te absurd voor woorden...
Nee. Als verdachte kun je het veel slechter treffen. Mensen
staan op scherp, niet alle terroristen hebben een baard plus
witte soepjurk, en bij vriendelijk vragen geeft
iedereen ontkennende antwoorden.
Zodra er een ernstig incident gebeurt zit de pers er
bovenop, en gaat al snel op zoek naar mensen die onjuist
gehandeld hebben. Die daar, niet alleen in de media, op
afgerekend worden. Vooral eindverantwoordelijken (hoge
bomen) maken zich grote zorgen. Reken maar dat ze de laatste
weken er bij hun personeel weer op hameren (de term
"terroriseren" zou wel eens van toepassing kunnen zijn) dat
elke verdachte- of onverklaarbare situatie moet worden
gemeld. Aan mensen die nauwelijks zijn opgeleid voor het
herkennen van gevaarlijke situaties heb je het meeste als ze
domweg alle abnormale gebeurtenissen melden en niet zelf
gaan inschatten (of gokken). Dat dit tot misverstanden leidt
is onvermijdelijk.
Het verhaal had ook anders kunnen lopen. Stel dat hij
wel een bom in het toilet had verstopt (bijv. zo
ingesteld dat deze na een tussenlanding, waarbij hij uit zou
kunnen stappen, zou ontploffen). Stel dat hij, toen hij
merkte dat de stewardessen ontdekten dat het toilet verstopt
was, het
verzonnen Ipod verhaal had verteld, de
stewardessen hem vanwege z'n vriendelijke gezicht hadden
geloofd en zij alle acties hadden afgeblazen (en dat zij dit
hadden kunnen doen). Wiens fout was dat dan geweest?
Ook de reactie van een van die security officers vond ik
heel begrijpelijk: "I've got 5 good men going into that
airplane right now. Five of my best bomb squad guys. If
there is any reason that I should be concerned for their
life, then I need to know now." Zijn dagtaak bestaat
waarschijnlijk uit wachten tot er iets gebeurt, en
als er iets gebeurt, dat "zo goed mogelijk"
afhandelen. De belangen van de verdachte staan daarbij
natuurlijk niet op de eerste plaats.
In dit geval lijkt alles wel "volgens het boekje" te zijn
gebeurd, maar ik kan me ook voorstellen dat sommige
ondervragers het daar niet zo nauw mee nemen (denk maar aan
het jongetje bij de Schiedammer parkmoord). Wat zou jij doen?