hoe deden ze dit 40 jaar geleden?
juist... ook NIET... toen zat het in het hoofd ipv online.

De enige oplossing lijkt dan vooralsnog dit soort informatie
in een testament op te slaan ???????

En dan iedere keer als je je wachtwoord verandert weer naar
de notaris?

Opslaan in een testament lijkt me niet zo verstandig.
Wachtwoorden worden nogal eens gewijzigd.
Mijn cruciale wachtwoorden staan op papier, dit papier zit
in een enveloppe. Over de sluiting van de enveloppe heb ik
mijn handtekening gezet.
Het geheel ligt - met andere documenten die na mijn
overlijden nodig zijn in een niet afgesloten
documententrommel. Een en ander is bij drie familieleden bekend.
Op mijn werk had ik ook de procedure met de enveloppen
ingevoerd.
De kwaliteitsfunctionaris beheerde die en alleen het
diensthoofd was gerechtigd bij overlijden of langdurige
afwezigheid van een medewerker de desbetreffende enveloppe
te openen en het wachtwoord aan een door hem te bepalen
medewerker te verstrekken.

Dit gaat echt niet alleen op voor e-mailaccounts e.d. Ook in de gewone
analoge low-tec wereld speelt een zelfde soort drama af.

De dood van een familielid komt altijd als een verassing en heel vaak is
het dan moeilijk om de volgende zaken geregeld te hebben:

1. Het vinden van de juiste sleutels om kastjes, lades, auto's e.d. te openen
2. Het vinden van de juiste papieren die de overledene ergens heeft weg
gestopt
3. Het inlichten van belastingdienst, werkgever en
verzekeringsmaatschappijen en het opzeggen van alle betalingen, zowel
de incasso als de niet in-casso
4. Het opzeggen van lopende bestellingen
5. Het opzeggen van bladen, weekbladen, kranten, en periodieken
6. Het niet kunnen vinden van spullen of informatie omdat de overledene
de "opbergplaats" aan niemand bekend gemaakt heeft.

Andere nare gevolgen: een jaar na dato de post van de overledene
ontvangen, omdat mutaties in telefoonboeken en mailinglijsten e.d. nog
niet zijn doorgevoerd.

Bij het overlijden van mijn vader in 1987 ben ik zeker 1 volle maand bezig geweest om alles te regelen, inclusief de begrafenis (en alles wat daar om heen komt kijken).

Leuk te lezen dat er meer mensen met dit probleem zitten. Ik heb er wel eens
over gedacht een webservice op te zetten waarbij je 'kluis' met wachtwoorden
o.i.d. aan je naasten gestuurd wordt als je een zelf ingestelde periode niet hebt
gereageerd op automatische 'bevestiging van leven' mailtjes. :-)

dan liever een lijst met contacten, voor wachtwoorden heeft
zoiets wel erg veel faal-mogelijkheden (stel je voor dat je
'ik leef nog ' e-mail om wat voor reden dan ook niet door
komt (door kwaadwillenden, of door technische problemen)

Ja enig, mijn password aan een onbekende website geven...
natuurlijk wil je ook mijn pincode ;-)

sx

Dan kan de 'kluis' ook geopend worden op bevel van een
rechter...........
Speel je de meeste overheden precies in de kaart.

Deze probleem heb ik al heel lang opgelost hoor, heb een
file aangemaakt met al mijn wachtwoorden/usernames, deze
ge-encrypt met een gpg key. File + key op een CD. Mocht er
iets gebeuren kan mijn familie met deze cd naar iemand die
de keys zou kunnen de-encrypted.

Ik weet het mag niet en het is strafbaar en discutabel,maar dan kraak je
die wachtwoorden toch , nood breekt wetten.

De vraag is of ook de wetgever zo vergevingsgezind is.....

Zie daarvoor [url=http://www.iusmentis.com/beveiliging/hacken/computercriminaliteit/]het nieuwe Cyberverdrag en de wet Computercriminaliteit.[/url]

Wat betreft maatregelen, houdt svp rekening met de gevallen waarin
oma/opa aan één van de familieleden een machtiging heeft gegeven tot
de girorekening voor het geval van overlijden. Ik ken helaas verhalen van
(andermans) familieleden die niet konden wachten met de erfenis tot het
moment van overlijden en een voorschot op de erfenis hadden genomen
door de giro te plunderen.


Ik vind dit een goed idee. Van een verre vriend hoorde ik een jaar niets. Ik
dacht, wellicht is hij mij vergeten. Bleek dat hij een stevige hart operatie
gehad te hebben (onverwachts en ongepland, dus hij kon alleen ouders
inlichten), bijna een jaar van de kaart in een revalidatiecentrum, en zijn
vader kon veel vrienden niet bereiken doordat hij niet over alle
emailadressen en telefoonnummers kon vinden.

Met enige schaamte en ondanks bovenstaande kennis, moet ik toegeven
zelf niets geregeld te hebben behalve dat een goede vriend mijn
huissleutel heeft.

Zodra goed is geregeld dat er een "executive testamentair" aangewezen is,
kan deze, gemachtigd door de nabestaanden, (in mijn optiek) volledig
legitiem opdracht geven tot het kraken. Dan is er geen wet gebroken.
Maar zoals al aangegeven zijn er tal van mindere exotische problemen
rond een overlijden.

Goed om eens bij dit onderwerp stil te staan.

Is niet zo.
Zodra je overlijdingscertificaat hebt en je een rechtmatige nabestaande
bent (tenzij via testament iemand anders als executeur is aangesteld) kan
je gewoon alles regelen, het is juist zeer mooi dat hij een online
adressenlijst hebt. Dan kan je een derde partij het password laten
resetten.
Het zou moeilijker zijn indien iemand lokaal met pgp aan de slag was.

Overigens erken ik dat het allemaal niet zo eenvoudig gaat, maar
Nederlandse ISP's kun je veel makkelijker voor de gek houden door je voor
te doen als de overleden persoon, aangezien je toegang hebt tot al zijn
officiele contracten e.d. kun je op alle vragen die een ISP stelt de juiste
antwoorden geven en behaal je veel sneller je doel.

succes als dat een beetje goed wachtwoord is, met wat pech
ben je zelf dood voordat je het wachtwoord hebt.

Volgens mij bestaat dat, of in ieder geval heeft het bestaan
tijdens de internet bubble. Als je niet om de zoveel tijd
inlogde op die site, werd een bericht aan je nabestaanden
gestuurd. Probleem is dat als je om wat voor reden dan ook
vergeet je kluisje even te bezoeken, je hele omgeving je
overlijdensbericht krijgt. Leg dat maar 's uit.

Als je niet overleden bent is dat nog te doen, het is pas echt lastig als je
wel bent overleden...
Lijkt me typisch een geval waar je je niet te druk over moet maken. Ik zag
ooit eens mijn naam (+ juiste geb. datum) op pagina 4/5 van de Telegraaf.
Leg dan maar eens aan jezelf uit dat je er nog bent...

Ik heb de kwestie opgelost door alle belangrijke gegevens op papier te
zetten en in de kluis (thuis) te deponeren en het gezin op de hoogte te
stellen. In geval van vakantie met gezin de 'sleutelhouder' even vertellen
waar en hoe "in geval van ....." belangrijke info te vinden is.

Het is een kwestie van erbij (durven) stilstaan dat het leven eindig is en
zaken regelen. Hoe is minder belangrijk, zolang het maar gedaan is.