In Groot-Brittannië werd deze week een vrouw veroordeeld tot het betalen van zo'n 20.000 euro wegens het uitwisselen van een computerspel via een P2P-netwerk, de rechtszaak zou echter op valse informatie zijn gebaseerd. Niet alleen is het schadebedrag dat het Londense advocatenbureau Davenport Lyons verzint uit de lucht gegrepen, ook de bewijslast is dubieus, zo stelt torrentsite TorrentFreak.

De vrouw die de veroordeling aan haar broek kreeg besloot zich niet voor de rechter te verdedigen, iedereen dit dat wel doet heeft goede kans zijn of haar zaak te winnen. Davenport Lyons gebruikt als bewijsmateriaal informatie die door anti-piraterijbedrijf Logistep wordt aangedragen. Die laat niet zien of de verdachte het materiaal op zijn harde schijf heeft gekopieerd of dat iemand anders dit heeft gedaan. Ook is het niet na te gaan hoe vaak het spel via P2P-netwerken naar derde partijen is geupload en of dit sowieso het geval was.

Ook kan Logistep niet zien hoelang iemand het materiaal deelde, wat bijvoorbeeld slechts een seconde kan zijn. "Dat is interessant omdat we documenten van Davenport hebben gezien waarin staat dat Logistep elke keer het volledige spel wist te downloaden. Toen vonden we dat al ongeloofwaardig en dat blijkt nu inderdaad het geval te zijn," aldus TorrentFreak. Deze bekentenis van het bedrijf zou tevens betekenen dat Logistep niet eens controleert of de aangeboden bestanden ook daadwerkelijk auteursrechtelijk beschermd materiaal zijn.

Intimidatie

Voor het bepalen van de schade hanteert Davenport de volgende formule: (A) Aantal dagen dat het bestand werd aangeboden x (B) het aantal downloaders aan wie het bestand werd aangeboden per dag x (C) de verloren winst per download = totale schade.

Bij het achterhalen van de Britse IP-adressen ging het advocatenkantoor weer de mist in. Meer dan de helft van de 800 gedaagde internetgebruikers hadden een dynamisch IP-adres. Het werkelijke aantal mensen dat werd aangeklaagd ligt dus zeker de helft lager. In sommige gevallen konden providers de gewenste informatie niet verstrekken, waardoor Davenport de zaak moest laten schieten. Eerder noemde lector Andrew Murray van de London School of Economics de tactieken van Davenport al "intimiderend".