Ligt eraan wat die inperking inhoudt. Er worden soms zo onzinnige verzoeken gedaan (die dus wel veel tijd en dus geld kosten) dat daar best iets aan gedaan mag worden.
Buiten dat soort onzinnigheden ben ik voor een zo open mogelijke overheid en kan het me bijna niet ver genoeg gaan.

We betallen ze er verdorie voor, dan mogen we best weten of ze ook wat nuttigs met ons geld doen, die oelewappers werken immers voor ons, de belastingbetalers.
Daarnaast willen we geen praktijken zoals afspraken rond steekpenningen etc.
Ze krijgen een driedubbel salaris, dus laat ze er maar lekker voor werken, dan doen ze ook nog eens wat nuttigs.
Dus het inperken is een slecht idee!

Er is nu al regelgeving in de Woo dat er aan onredelijke verzoeken niet of niet volledig voldaan hoeft te worden. Daar is geen inperking van de Woo voor nodig.

Helaas wordt het ook misbruikt als verdienmodel.

De overheid kan niet open genoeg zijn. Punt.

Ik kan me wel voorstellen dat het 'zoeken' door de aanvrager zelf gedaan mag worden. Scheelt veel tijd en dus geld.

Ik heb ooit ergens gelezen dat in een van de Scandinavische landen (ik weet niet meer welke) het hele ambtelijke apparaat erop ingesteld is om Woo-gevoelige zaken van meet af aan in aparte documenten af te splitsen. Het effect is dat men bij een Woo-verzoek 90% (als ik me goed herinner) van de gevraagde gegevens na een snelle inspectie kan leveren, typisch binnen 2 werkdagen (alweer uit mijn geheugen), en het deel dat men dan nog diepgaander moet doorspitten heeft maar een fractie van die omvang die het zonder die splitsing zou hebben, dus ook dat kan veel sneller.

We hebben iets belangrijks niet af te breken, we moeten het juist beter opbouwen.

Ik heb recentelijk een duidelijk gemotiveerd Woo-verzoek ingediend. Eerst werd dit genegeerd. Na een herinneringsbericht van mij anderhalve maand later, stelde de betreffende overheid dat mijn verzoek "niet nodig" was. Toen ik in reactie hierop aangaf mijn verzoek te handhaven, met een toelichting waarom, deed die overheid vervolgens of ik het verzoek pas na mijn herinneringsbericht had ingediend. Waarschijnlijk was dat om de termijnoverschrijding bij de behandeling van mijn Woo-verzoek te verdoezelen.

Ten slotte kwam er alsnog een Woo-besluit. Daaruit bleek dat de betreffende overheid twee dingen had gedaan: zij had enkele relevante, maar voorheen niet-openbare documenten alsnog openbaar gemaakt (dus pas na mijn Woo-verzoek, na mijn herinneringsbericht en na mijn bericht dat ik mijn verzoek handhaafde), en vertelde mij nu dat mijn verzoek werd "afgewezen" omdat alle relevante documenten "al" openbaar waren.

Zolang overheden zo met Woo-verzoeken omgaan, zou de Woo eerder versterkt moeten worden dan ingeperkt.

De vraag is echter of dat zou helpen. Alles hangt ten slotte af van de bereidheid van de overheid om daadwerkelijk integer te handelen. De wet kan nog zo mooi zijn, als een overheid zich er niet aan houdt (denk ook aan wat er onder Trump nu in de VS gebeurt), dan wordt het voor de democratische rechtsstaat erg moeilijk.

M.J.

Als je ziet hoe de ambtenaren omgaan met de WOO, dan is eerder een verruiming en verzwaring van de WOO aan de orde, inclusief celtraffen voor ambtenaren die ook maar een strobreed in de weg gaan liggen.

Ik zie dat in deze poll op dit moment, na precies 200 stemmen, 58% (inclusief ik) tegen een inperking van de Woo heeft gestemd, en 17% voor (de resterende 25% heeft "Wat is de Woo?" gestemd).

In de reacties zie ik geen enkel argument voor inperking van de Woo, behalve vage uitlatingen dat er "misbruik" van wordt gemaakt, wat dan gecountered wordt door mensen die zeggen dat dit misbruik met de huidige Woo al voldoende kan worden tegengegaan. Ik hoor graag van die 17% waarom ze vinden dat misbruik met de huidige Woo volgens hen niet voldoende kan worden tegengegaan.

M.J.