Je kan tegenwoordig geen krant of weekblad meer openslaan, of men heeft het over de verscherpte controles naar aanleiding van de kamikaze actie van 11 september 2001. Deze dag gaat de Amerikaanse geschiedenis in als een dag van bloed, tranen en verdriet. Een dag vol van afgrijzen en verschrikking.
Je kunt je natuurlijk afvragen hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat er personen bestaan die – met die “prachtige” Islam in hun achterhoofd – met een dergelijke diabolische wreedheid 5000 mensen de eeuwigheid in jagen.

Overal in de wereld lijkt het wel of de privacy zijn belangrijkste tijd gehad heeft. We horen van berichten dat overheden in de westerse wereld overal verregaande bevoegdheden willen voor de opsporende instanties (politie en inlichtingendiensten.
Gezien de situatie is dit overigens wel begrijpelijk. In de Bondsrepubliek Duitsland bijvoorbeeld wordt met een geavanceerd computersysteem alle buitenlandse studenten doorgelicht. Het is hetzelfde systeem als ten tijde van het zoeken naar z.g. stadsterroristen die lid waren van de R.A.F. eind jaren zeventig. Met een paar karakteristieken wist men op deze manier “slapende” leden te ontdekken. Nu wordt dit systeem opnieuw gebruikt.

Soms krijg je de indruk dat na de 11e september iedereen plotseling meer bevoegdheden krijgt om je post, e-mail, faxberichten e.d. in te kijken. Merkwaardig is dat sommige kranten in de jaren 90 al van dergelijke situaties hebben bericht. Een paar voorbeelden.
Het Belgische blad “De Morgen” bijvoorbeeld wordt er in de jaren 90 bericht dat er in België een militair complex bestaat waaruit de militaire inlichtingendienst SGR opereert. Volgens “De Morgen” luistert men alle communicatie (telefoon/fax) af van-en-naar België.
Ook wordt er bericht van een Canadese inlichtingendienst CSE die in staat zou zijn alle communicatie af te tappen (via satellieten). Maar nu komt het mooie: alweer bericht diezelfde krant dat in de jaren 60 alle telegrammen in Nederland voor onderzoek op het bureau van de BVD terecht kwamen. En we spreken hier toch wel van een ‘gewone’ situatie. Geen terroristen te bekennen, geen oorlog. Als deze berichten juist zijn, dan is onze post jarenlang kennelijk met meer dan normale belangstelling aan een onderzoek onderworpen geweest.
En als we het bericht over het CSE mogen geloven, bestond het wereldwijde ESCHELON al veel langer dan iemand ooit vermoed had.