Van oudsher is (nieuwe) technologie ingezet voor de controle over een ander.
Zij het tussen landen, mensen of organisaties. Denk hierbij bijvoorbeeld aan
buskruit, vliegtuigen, radar, penicilline of de atoombom. In alle gevallen
plaatste de ene partij zich boven de andere door de toepassing van
technologie en heeft derhalve controle over de ander. Het maakt een partij
machtig. Als je de macht, die verkregen wordt door de inzet van nieuwe
technologie, in het geval van staten onderling, gelijk schakelt met
politieke macht, is technologie politiek.
Op dinsdagmorgen 11 september 2001 boren zich 2 passagiersvliegtuigen zich
in het WTC in New York en 1 in het Pentagon in Washington. Iedereen zit
gekluisterd aan de buis, het internet en de telefoon werken niet meer, we
zijn met stomheid geslagen en de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn.
In de nadagen van deze terroristische aanslag worden er in de US in een
versneld tempo wetten aangenomen die de veiligheid van de samenleving moeten
verbeteren. Een voorbeeld is een wet voor het aftappen van telefoonverkeer
en internetverkeer door opsporings- en inlichtingendiensten teneinde de
opsporing van terroristen te vergemakkelijken. Een dergelijke wet verandert
onze samenleving heel fundamenteel.
Onze privacy wordt ingebonden, we moeten ons bloot stellen aan observatie,
verscherpte bewaking en de rol van het leger, de politie en
veiligheidsdiensten zullen worden uitgebreid. Hiertoe zal, bijna
vanzelfsprekend technologie worden ingezet als middel om dergelijke doelen
mogelijk te maken. Het is dus de inzet van technologie en grote hoeveelheden
geld die aan de oorsprong van onze (toekomstige) veiligheid liggen.
Kan dit wel, vinden wij dit goed, laten we anderen zomaar hierover
beslissen, wat betekent dat voor de samenleving en wat betekent het voor mij
als individu? Hoe kan een overheid mij verzekeren van een redelijke mate
zekerheid en veiligheid als burger in de informatie samenleving?
Het kan niet zo zijn dat de markt de enige drijver is van technologische
innovatie. Denk eens aan privacy, aftappen, elektronische handel, biometrie,
stemmen op afstand en een nieuwe generatie reisdocumenten. Dit zijn
voorbeelden waarin de overheid (lokaal, nationaal en internationaal) een
belangrijke speler is bij het ontstaan van standaarden en bij de
implementatie van nieuwe technologie en niet alleen de markt.
Allerlei soorten technologie zijn naast een belangrijke motor voor de
economie nu ook de inzet voor onze persoonlijke veiligheid en de veiligheid
van onze samenleving.
Willen wij, als democratische samenleving, controle uitoefenen op deze
ontwikkelingen? Is een debat niet erg relevant voor dergelijke ingrijpende
beslissingen waarvan de gevolgen binnendringen in mijn persoonlijke
leefomstandigheden? Wat zijn de paden die ik als burger kan bewandelen om
mijn mening hierover te uiten en waar er naar mij geluisterd word?
Wat vinden de lezers van security.nl hiervan?
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.