Het filter dat de Australische overheid voor alle burgers 'Down under' wil verplichten stuit op weerstand bij grote internetproviders, die het niet de taak van ISPs vinden om te censureren. De Australische regering wil met het filter een "veiligere" internetervaring bieden en ziet daarin een rol voor de providers weggelegd. "Het is idioot. De realiteit is dat we alleen de gatekeeper zijn. We zijn niet de eigenaar van de content, we zijn alleen de deur", aldus Simon Hackett van ISP Internode. Hij noemt het filter duur, irritant en negatief voor de prestaties. "Dit soort dingen laat het alleen maar langzamer gaan."

De providers zijn bang dat niet alleen browsers, maar ook andere applicaties door het filter tegen problemen aanlopen. Hackett verwacht dat de overheid een zwarte lijst van ongewenste IP-adressen zal opstellen, maar hij heeft daar twee problemen mee. "Wat als een IP-adres een virtual host met tweeduizend websites is, en slechts eentje houdt zich niet aan de moraal van de overheid?" Het andere punt van kritiek is wat er gebeurt als men een verkeerd IP-adres op de lijst zet. "Een ander duidelijk probleem is dat het internet vol met anonieme proxies zit. Dus geen van deze oplossingen zal uiteindelijk werken."

Censuur
Naast de technische minpunten, waarschuwt Justin Milne van Telstra BigPond voor de juridische gevolgen. "Het idee dat providers het internet kunnen filteren is ten eerste technisch onmogelijk en ten tweede een slecht idee. Als je de slechteriken wilt buitenhouden, naast het feit dat het technisch onmogelijk is, heb je ook een gigantisch pakket aan wetgeving nodig." Volgens Milne willen verschillende overheidsinstanties dat providers politie, beul en rechter tegelijkertijd worden.

Michael Malone, CEO van iiNet, waarschuwt naast de technische en juridische problemen ook voor de ethische kant van de discussie. "Hoe gepast is het van de Australische overheid om zich als de Chinese overheid te gedragen." Hij vraagt zich af hoe ver de overheid met het filteren wil gaan. Het veilig maken van internet is een breed en subjectief begrip. "Als de federale overheid zegt dat we verwerpelijke content moeten stoppen, wat is hier dan de definitie van slecht?" vraagt Hackett zich af. "Is het de definitie van de overheid? Wordt het een wit-Angelsaksisch filtersysteem? Wordt het een Moslim filtersysteem? Is het er eentje die niets van Scientology moet hebben? We leven in een wereld met verschillende moralen, die allemaal even zwaar wegen." Voor sommige ouders zou bijvoorbeeld homoseksualiteit een probleem zijn, terwijl andere ouders daar niet mee zitten. Hetzelfde geldt voor naaktheid. Malone vindt dat ouders dit zelf moeten beslissen, niet de overheid. Hij is bang dat onder het mom van een veilig internet de overheid haar censuur probeert door te drukken.