Juridische vraag: Baas gijzelt harde schijf met privéfoto's
Heb jij een uitdagende vraag over beveiliging, recht en privacy, stel hem aan ICT-jurist Arnoud Engelfriet en maak kans op zijn boek
"De wet op internet".
Arnoud is van alle markten thuis, maar vindt vooral in technische / hacking vragen een uitdaging. Vragen over licenties worden niet behandeld, aangezien die geen raakvlak met beveiliging hebben. De Juridische vraag is een rubriek op Security.nl, waar wetgeving en security centraal staan. Elk kwartaal kiest Arnoud de meest creatieve vraag, die dan zijn boek zal ontvangen.
Vanwege het grote aantal vragen deze week de "bezemwagen", waarin Arnoud zeven vragen beantwoordt.
Vraag: Op mijn werklaptop heb ik privébestanden staan, zoals vakantiefoto's en chatlogs met mijn partner. Nu is het moederbord een tijd geleden defect geraakt. Mijn baas gaf me toen een nieuwe laptop, maar hij weigert me de oude schijf te geven zodat ik die privebestanden kwijt ben. Kan ik hem dwingen deze toch af te geven?
Antwoord: Nee, dat kan niet. Hoewel enig privégebruik van zakelijke hardware toegestaan is, heeft je baas geen verplichting om daaraan actief mee te werken. Hij mag je niet hinderen maar hij hoeft ook niets te doen zodat jij privégebruik kunt maken van zijn spullen. Er is dus geen grond om te eisen dat hij je de oude harde schijf geeft.
Vraag: Bij een site waar ik met een persoonlijk profiel op sta, kun je je wachtwoord laten opvragen per mail. Je krijgt het wachtwoord dan echter in plaintext mail. Mag dat eigenlijk wel gezien de privacy?
Antwoord: De privacywet (wet bescherming persoonsgegevens) is niet specifiek over de beveiligingsmaatregelen die je moet nemen om persoonlijke gegevens te beschermen. De wet zegt alleen maar dat je "afdoende" maatregelen moet nemen, maar je moet zelf bepalen wat afdoende is gezien de soort
gegevens en de waarschijnlijke aanvallen daarop. Hoewel er zeker risico's kleven aan passwords in plaintext mail, is daarmee nog niet gezegd dat dus in elke situatie de privacywet geschonden wordt. Zie ook de discussie uit juli vorig jaar.
Vraag: Om te voorkomen dat verkeerd geadresseerde zakelijke mails kwijtraken, heeft ons afdelingshoofd besloten om zulke mails in een apart postvak terecht te laten komen zodat deze later alsnog doorgestuurd kan worden naar de betreffende personen. Maar om dit te kunnen doen moet hij de mails natuurlijk wel lezen. Nu maak ik me zorgen om mijn privacy, want ik krijg soms mails van klanten en relaties met persoonlijke opmerkingen erin.
Antwoord: Deze vraag krijg ik in tientallen varianten. Zie 1, 2, 3 en 4. Je hebt ook op het werk recht op een redelijk niveau van privacy. Je baas mag daar inbreuk op maken, maar die inbreuk moet relevant zijn voor het werk en bovendien moet er waar mogelijk gekozen worden voor een niet-privacyschendend alternatief. Zo zou een werkgever niet zomaar 100% tassencontrole bij winkelpersoneel mogen doen, hij kan ook vragen dat ze door de beveiligingspoortjes naar buiten gaan.
Als er bij dit bedrijf mails kwijtraken en daardoor het bedrijf opdrachten misloopt, dan lijkt het me gepast dat het bedrijf de postmaster-mailbox monitort en zo nodig doorstuurt. Maar de persoon die dat doet, dient wel de privacy te respecteren dus niets te vertellen over de inhoud van mails die hij leest.
Vraag: In de mediatheek bij ons op school ontdekte ik laatst dat de begeleider via speciale software op elke PC kan kijken. Sterker nog, ze kunnen met
1 druk op de knop op elke PC tegelijk kijken wat daar gebeurt. Mag dat zomaar?
Antwoord: Zie de vorige vraag: wat op het werk geldt, geldt ook op school. Scholieren hebben ook recht op privacy, maar daar staat tegenover dat een school moet zorgen voor een prettige sfeer en een goede samenwerking. Het is algemeen bekend dat scholieren klieren en pesten en andere rottigheid uithalen op de schoolcomputers, dus een relatief strenge vorm van monitoren zou m.i. moeten kunnen. Wel zou dit in principe anoniem moeten gebeuren, bv. met blokkades en filters die triggeren op bepaalde woorden of activiteiten. Pas dan zou een medewerker mee moeten kijken. De hele dag lezen wat je leerlingen chatten, lijkt me volstrekt ongepast.
Vraag: Een half jaar geleden heb ik bij een webwinkel iets besteld en betaald, maar het product wordt maar niet geleverd. Ik heb het gevoel dat ik aan
het lijntje wordt gehouden, men weigert mijn geld terug te geven en ik krijg steeds een andere uitleg waarom het niet komt. En sinds een paar weken hoor ik zelfs helemaal niets meer. Volgens mij ben ik opgelicht, wat kan ik doen?
Antwoord: Volgens de Wet Koop op Afstand heb je het recht om dertig dagen na aankoop een nog niet geleverde bestelling te annuleren. De winkel moet
je dan je geld teruggeven (en dus geen tegoedbon). Natuurlijk mag je best langer wachten, maar dat is dan jouw keuze. Helaas zijn er genoeg malafide webwinkels, die de wet niet kennen of gewoon geen zin hebben deze na te leven. Je hebt dan echt een probleem.
Als je de winkel weet te vinden (hun vestigingsadres en KVK-nummer moet wettelijk verplicht op de site staan), dan kun je ze via de kantonrechter tot levering of terugbetaling dwingen. Maar om nu voor een paar tientjes te gaan procederen is ook zo wat.
Aangifte bij de politie is mogelijk als je aanwijzingen hebt dat dit geen incompetentie is maar kwade opzet. Als je de enige bent, zal die aangifte alleen op een stapel komen. Maar als er genoeg anderen ook aangifte doen, is de kans groot dat de politie actie gaat ondernemen.
Vraag: Een jaar geleden heeft mijn man een boete gekregen in het verkeer. Daarbij werd hij gefilmd, maar hij heeft zeer duidelijk aangegeven dat niet te willen en niet in te stemmen met vertoning op televisie of andere kanalen. Nu zien we die beelden alsnog regelmatig opduiken in programma's met onderzoeken van of door de politie. Gisteren nog bij een bericht over een tevredenheidsonderzoek onder politieagenten. Kan dit zomaar ? Zo niet, welke stappen kunnen wij dan ondernemen ?
Antwoord: Op de openbare weg mag je filmen wat je wilt (zolang de camera maar niet opgehangen is). Gebruik van zulke beelden kan in strijd zijn met de
privacywet. Een paar jaar geleden is een boze automobilist naar de rechter gestapt omdat hij niet in Blik op de weg vertoond wilde worden. De rechter gaf hem ongelijk. Het programma diende een algemeen educatief belang, dat zwaarder woog dan het privacybelang om niet "als wegmisbruiker te boek te zullen staan" (hela, merkinbreuk?). Wel speelde ook een rol dat zijn gezicht en nummerbord onherkenbaar waren gemaakt. Als hij herkenbaar voor heel Nederland in beeld zou zijn gekomen, was dit vonnis misschien anders uitgevallen.
Ik ken de beelden niet, maar als hij herkenbaar in beeld is, dan zou hij op grond van de privacy een uitzendverbod kunnen eisen. Je moet daarvoor wel naar de rechter. Je zou het in dit geval ook eerst met een boze brief naar de korpschef kunnen proberen.
Vraag: Mag een bedrijf een kopie of scan maken van mijn identiteitskaart?
Antwoord: Dat mag alleen als dat wettelijk verplicht is voor hun bedrijfsvoering. Zo moeten bedrijven de identiteitspapieren van werknemers kopiëren en bewaren in verband met zwart werk. Maar een slijter mag geen kopieën van identeiteitsbewijzen bewaren, dat is niet nodig voor zijn plicht om te controleren of iemand ouder is dan zestien/achttien. Ook hotels mogen je alleen vragen om je ID ter controle van gegevens, en ze mogen geen kopie (laat staan het origineel) bewaren in hun administratie. Ze zijn wettelijk verplicht je gegevens te controleren maar dat is niet hetzelfde als een kopie van je identiteitsbewijs te bewaren.
Arnoud Engelfriet is ICT-jurist, gespecialiseerd in internetrecht waar hij zich al sinds 1993 mee bezighoudt. Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis is één van de meest uitgebreide sites van Nederland over internetrecht, techniek en intellectueel eigendom. In 2008 verscheen zijn boek "De wet op internet".
Antwoord: Dat mag alleen als dat wettelijk verplicht is voor hun bedrijfsvoering. Zo moeten bedrijven de identiteitspapieren van werknemers kopiëren en bewaren in verband met zwart werk. Maar een slijter mag geen kopieën van identeiteitsbewijzen bewaren, dat is niet nodig voor zijn plicht om te controleren of iemand ouder is dan zestien/achttien. Ook hotels mogen je alleen vragen om je ID ter controle van gegevens, en ze mogen geen kopie (laat staan het origineel) bewaren in hun administratie. Ze zijn wettelijk verplicht je gegevens te controleren maar dat is niet hetzelfde als een kopie van je identiteitsbewijs te bewaren.
Hoe zit dit met het aanvragen van een mobiel ab?
On a sidenote;
Het blijft in mijn ogen onbegrijpelijk hoe sommige werknemers zakelijk en privé ongescheiden houden. "Privé materiaal op een zakelijke computer", of "privé mail via een zakelijke mail-account". Dit heeft in geen enkele situatie een positief effect op je arbeidsrelatie en kan maar al te vaak tegen je gebruikt worden wanneer de werkgever dat uitkomt.
Doe dat nou niet mensen ;)
Alleen met een balkje voor je ogen en een onleesbare kentekenplaat ben je nog niet onherkenbaar in beeld gebracht.
Vrienden, bekenden, werkgevers, collega's en familie weten meestal nog steeds prima te ontdekken om wie het gaat.
Dus zo'n rechter vindt eigenlijk dat boetes niet voldoende zijn, er dient ook een schandpaal-effect toegepast te worden, in mijn optiek. Wanneer de beelden educatief helemaal toppie zijn, en er zouden geen alternatieven zijn, zou gebruik gemaakt moeten worden van betere versluiering, zodat je echt onherkenbaar bent. Wat nu gebeurt is een wassen neus, de rechter trapt (weer) in het smoesje van het OM.
De boze automobilist in je voorbeeld had wat mij betreft groot gelijk, en de rechter had meer naar de inhoud van de zaak moeten kijken.
Groet,
+10 karma man!
ik geniet en leer iedere keer weer van je column.
De rechter bepaalt hoe de wet geïnterpreteerd moet worden en niet wij als burger.
De invloed die wij hebben is gaan stemmen en aan de politiek vragen onduidelijke wetten aan te passen.
Zodra je al begint met 'ik vind','in mijn optiek' en 'wat mij betreft' dan weet ik al genoeg: een afwijkend beeld.
De automobiliste in kwestie schaamde zich ook niet om zich ten overstaan van alle burgers op de weg en in de omgeving zich zo asociaal en verkeersgevaarlijk te gedragen. En dat terwijl ze herkenbaar in haar voertuig zat, zonder balkje voor haar ogen of voor haar kenteken.
Als ze zich toen niet geremd voelde, waarom dan nu wel?
En waarom moet het nu ineens onherkenbaar?
Niet de rechter, maar de maatschappij bepaalt hoe men de wet dient te interpreteren. Een rechter zal ten allen tijde daar na moeten kijken.
De rechter heeft hierin te snel en te gemakkelijk in het voordeel van het OM een uitspraak gedaan. Het is niet voor het eerst dat een rechter en het OM onder een hoedje spelen dan wel deal sluiten. De rechter heeft niet gekeken naar de maatschappelijke effecten van een dergelijke programma op de verdere levenssfeer van een persoon.
De maatschappij zal haar stem moeten laten horen door te gaan stemmen en via de politiek.
En niet via een mening in een forum. De gedachte dat de maatschappij door hard te roepen haar stem laat horen is onjuist.
Evenzeer het idee dat je genegeerd wordt als je dit wel zo doet. Bewandel de juiste weg en kruip niet in een slachtoffer rol als je die weg niet bewandelen wilt.
>>Het is niet voor het eerst dat een rechter en het OM onder een hoedje spelen dan wel deal sluiten.<<
Tegen zulke samenzweringstheorie?n kan ik niets inbrengen, I rest my case.
E?n tip nog: zoek eens op internet naar 'trias politica'.
>>De rechter heeft niet gekeken naar de maatschappelijke effecten van een dergelijke programma op de verdere levenssfeer van een persoon. <<
Heeft de betrokkene zelf dat in dit geval dat wel gedaan?
Door verkeersregels op zodanige wijze te negeren dat hij het overige verkeer en hulpverleners in gevaar bracht terwijl hij daarbij meer en beter herkenbaar was dan in de uitzending. Als hij de regels had nageleefd was hij nooit onderwerp van de uitzending geworden. Tevens hadden mensen hem ten tijde van de overtreding op straat niet bekeken.
Toen had hij maling aan:
a) de levenssfeer van personen op de openbare weg die hij mogelijk in gevaar bracht met zijn verkeersgedrag.
b) de maatschappelijke effecten van een dergelijke programma. Hij nam alle risico's, ook van gefilmd worden, op de koop toe. En als hij de wet had gekend had hij geweten dat op de openbare weg gefilmd mag worden. Dus iedere particulier had voor eigen gebruik zijn verkeersgedrag mogen filmen.
Ik adviseer je de hele uitspraak nog eens na te lezen: http://jure.nl/az3285
Hier enkele cruciale details:
Hij loog dat zijn overtreding slechts over een kort traject plaats vond.
"Dit verweer wordt verworpen, alleen al op de grond dat de beelden de stelling van [eisers] dat hij slechts een kort moment over een verboden rijstrook reed, logenstraffen."
Ook de nooit bewezen en erbij gesleepte theorie?n en leugens over een stalker en woningverkoop:
"Leo de Haas c.s. stelt met juistheid dat sprake is van ongerijmdheden in het verhaal van [eisers] over de stalker en dat diverse door [eisers] gestelde feiten (van de auto die zij rijden, de volgorde van het incident met de stalker en de verkeersovertreding, het gebruik van een mes door de stalker en hun woningverkoop) in strijd zijn met informatie uit het proces-verbaal, de registers van het kadaster en het handelsregister. Voor de door Leo de Haas c.s. genoemde discrepanties heeft [eisers] een onvoldoende steekhoudende verklaring gegeven. Voor nadere bewijslevering is in deze procedure geen plaats."
Het is overduidelijk: Hij stond (m.i. terecht) te kakken, deed dit zichzelf aan door:
a) de overtreding te plegen (zonder daarbij onherkenbaar te zijn)
b) te liegen voor een rechter,
Kennelijk met als doel Leo de Haas terug te pakken. Dat is niet gelukt en nu moet hij 1064 Euro betalen.
Extra zuur maar terecht, moet je maar niet liegen ten overstaan van een rechter en je houden aan feitelijkheden en inhoudelijkheden.
@sjonniev: het punt van herkenbaarheid bij de directe vrienden/bekenden werd genoemd in die rechtszaak. De rechter achtte dat onwaarschijnlijk maar vond het in ieder geval niet belangrijk genoeg in vergelijking tot het algemeen educatieve belang van Blik op de weg.
"Voor zover [eisers] vreest als wegmisbruiker te boek te zullen staan, weegt dit individuele belang (dat vrijwel voor alle voor “Blik op de weg” gefilmde verkeersovertreders geldt) niet op tegen het door Leo de Haas c.s. mede gediende algemene belang van een educatief programma."
De enige die bepaalt hoe je de wet dient te interpreteren zijn rechters, geholpen door jurisprudentie op basis waarvan ze mede het oordeel moeten vellen. Verder vraag ik mij af wat je verstaat onder "de maatschappij", immers heb je dan miljoenen verschillende meningen en interpretaties. Dat is net zoiets als een politicus die zegt naar "de burger" of "de stem van het volk" te luisteren.
De maatschappij zal haar stem moeten laten horen door te gaan stemmen en via de politiek.
En niet via een mening in een forum. De gedachte dat de maatschappij door hard te roepen haar stem laat horen is onjuist.
Evenzeer het idee dat je genegeerd wordt als je dit wel zo doet. Bewandel de juiste weg en kruip niet in een slachtoffer rol als je die weg niet bewandelen wilt.
Helaas blijkt uit de praktijk dat het dus zo niet is. De samenleving roept dat men harder moet straffen. En je ziet nu dat de rechtelijke macht niet doof is voor deze oproep.
Tegen zulke samenzweringstheorie?n kan ik niets inbrengen, I rest my case.
E?n tip nog: zoek eens op internet naar 'trias politica'.
Er zijn genoeg rechtszaken geweest in Nederland waarin blijkt dat dit wel degelijk aan de hand is. Verders ben ik bekend met de trias polictica. Een hele mooie theorie en praktijk, maar vaak, uiterst vaak wordt deze met de voeten betreden.
Heeft de betrokkene zelf dat in dit geval dat wel gedaan?
Door verkeersregels op zodanige wijze te negeren dat hij het overige verkeer en hulpverleners in gevaar bracht terwijl hij daarbij meer en beter herkenbaar was dan in de uitzending. Als hij de regels had nageleefd was hij nooit onderwerp van de uitzending geworden. Tevens hadden mensen hem ten tijde van de overtreding op straat niet bekeken.
Het maakt niets uit of de betrokkene wel of niet naar de maatschappelijke effecten kijkt of heeft gekeken. Het behoort bij het takenpakket die een rechter heeft.
a) de levenssfeer van personen op de openbare weg die hij mogelijk in gevaar bracht met zijn verkeersgedrag.
b) de maatschappelijke effecten van een dergelijke programma. Hij nam alle risico's, ook van gefilmd worden, op de koop toe. En als hij de wet had gekend had hij geweten dat op de openbare weg gefilmd mag worden. Dus iedere particulier had voor eigen gebruik zijn verkeersgedrag mogen filmen.
Het in gevaar brengen van andere personen is uiteraard een een zware zaak. Wij hebben daarvoor de politie om er op toe te zien dat dit niet kan gebeuren. De enige waarde die dat programma heeft is pure amusement. Van dat programma zijn al genoeg items aan het licht gekomen waaruit dat blijkt. Men probeert onder de mom van educatie en maatschappelijke belang zich daaraan te onttrekken.
Het feit dat er steeds meer bekeuringen worden uitgeschreven bewijst dit alleen al. In 2007 werden er 12,6 miljoen bekeuringen uitgeschreven. In 2008 werden er 11,6 miljoen bekeuringen uitgeschreven. De daling in 2008 is te wijten aan het feit dat er een staking is geweest bij de politie. In 2009 steeg het aantal weer naar ruim 11,8 miljoen bekeuringen. Negen miljoen daarvan zijn rechtstreeks te koppelen aan verkeersovertredingen. Het moge dan ook duidelijk zijn dat de zogenaamde educatie gefaald heeft.
Hier enkele cruciale details:
Hij loog dat zijn overtreding slechts over een kort traject plaats vond.
"Dit verweer wordt verworpen, alleen al op de grond dat de beelden de stelling van [eisers] dat hij slechts een kort moment over een verboden rijstrook reed, logenstraffen."
Ook de nooit bewezen en erbij gesleepte theorie?n en leugens over een stalker en woningverkoop:
"Leo de Haas c.s. stelt met juistheid dat sprake is van ongerijmdheden in het verhaal van [eisers] over de stalker en dat diverse door [eisers] gestelde feiten (van de auto die zij rijden, de volgorde van het incident met de stalker en de verkeersovertreding, het gebruik van een mes door de stalker en hun woningverkoop) in strijd zijn met informatie uit het proces-verbaal, de registers van het kadaster en het handelsregister. Voor de door Leo de Haas c.s. genoemde discrepanties heeft [eisers] een onvoldoende steekhoudende verklaring gegeven. Voor nadere bewijslevering is in deze procedure geen plaats."
Het is overduidelijk: Hij stond (m.i. terecht) te kakken, deed dit zichzelf aan door:
a) de overtreding te plegen (zonder daarbij onherkenbaar te zijn)
b) te liegen voor een rechter,
Kennelijk met als doel Leo de Haas terug te pakken. Dat is niet gelukt en nu moet hij 1064 Euro betalen.
Extra zuur maar terecht, moet je maar niet liegen ten overstaan van een rechter en je houden aan feitelijkheden en inhoudelijkheden.
De betreffende zaak heb ik uiteraard gelezen. De rechter is vergeten om een andere wet mee te nemen in deze zaak, namelijk de Auteurswet en met name dat gedeelte wat men Portretrecht noemt.
Het is uiteraard niet snugger om tegen een rechter te liegen. Ook is het in de wandelgangen bekend dat justitie enige druk bij deze rechtszaak heeft uitgevoerd. Immers hadden zij het een en ander te verliezen.
Ook kan je afvragen wat herkenbaar inhoud. Is dat alleen het gezicht of telt het postuur ook mee? Ook zou het kunnen dat zowel het gezicht en het postuur alsmede de kleding ook als herkenbaar kan worden beschouwd.
De enige die bepaalt hoe je de wet dient te interpreteren zijn rechters, geholpen door jurisprudentie op basis waarvan ze mede het oordeel moeten vellen. Verder vraag ik mij af wat je verstaat onder "de maatschappij", immers heb je dan miljoenen verschillende meningen en interpretaties. Dat is net zoiets als een politicus die zegt naar "de burger" of "de stem van het volk" te luisteren.
Fout dus. Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen. Je dient dus als burger de wet te interpreteren. Er is niemand die jouw daar van zal en mag weerhouden. Immers kan jij dan niet bepalen of je dan een wet overtreedt. Niet voor niets zijn al onze wetten openbaar gepubliceerd.
Een politicus heeft ook de taak om de wet te interpreteren. Immers moeten zij kunnen bepalen of de wet aan de gestelde eisen voldoet of dat deze moet worden bijgesteld.
De maatschappij zijn wij allen. Hoewel wij ieder eigen meningen en interpretaties hebben, lukt het ons om over bepaalde zaken hetzelfde geluid te laten horen. De roep vanuit de maatschappij om hogere straffen is daarvan dan ook een duidelijk voorbeeld. En men ziet dat zowel de politiek als de rechterlijke macht daar voor niet doof zijn.
Je dient je als burger te HOUDEN aan de wet. Dat je deze wellicht verkeerd interpreteert, of misschien je interpretatie zo buigt als het je uitkomt, is voor eigen rekening en risico. Als je de wet overtreedt dan bega je een overtreding of een misdrijf met de kans om voor een rechter te komen. Hij beoordeelt of jouw handelen binnen de wet valt.
Er is maar 1 uitleg mogelijk. Indien er meedere uitleggen zijn of indien meerdere mensen menen juist gehandeld te hebben of onjuist bestraft te zijn doet een rechter een definitieve bindende uitspraak. En zie daar: er is dan weer maar 1 uitleg de juiste: die van de rechter.
Dus het feit dat een burger een wet denkt te interpreteren wil niet zeggen dat al die interpretaties mogelijk zijn of juist zijn.
De eerste kamer beoordeelt de technische kanten van een wet. En als die geen problemen zien wordt de wet gepubliceerd en is deze een feit. Daarna kan die weliswaar ooit nog worden gewijzigd maar dat is niet omdat we 16 miljoen mensen hebben die een eigen interpretatie erop loslaten.
Ja, je dient je als burger te houden aan de wet. Dat staat zonder meer vast. Echter om te weten of je je houd aan de wet, dien je deze dus te interpreteren. Dank je dat je met omwegen exact hetzelfde zegt als ik. Uiteraard is er maar 1 uitleg. En dat heb ik dus nooit genoemd en dus nooit bestreden.
Natuurlijk behoor je in een vrij land inzage te hebben. Maar om juiste kennis te hebben dien je dus de wet eerst te interpreteren om te weten waaraan je moet houden.
Je verward de rol van het kabinet en de rol van het parlement. Een politicus is of lid van het kabinet of van de Tweede kamer of Eerste kamer (Senaat). Het kabinet maakt de wetten. Het parlement kan vragen om wetten via diverse moties.
Het is aan de verantwoordelijke Minister of staatssecretaris om deze te maken, al dan niet met een team van ambtenaren.
Een Minister schrijft een Memorie van Toelichting.
De Eerste kamer controleert de Tweede kamer en het kabinet. Ook controleren zij wetten die door de Tweede kamer zijn aangenomen.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.
Junior DevOps Engineer
Certified Secure is op zoek naar een Junior DevOps Engineer. Deze functie is een stuk interessanter dan de term doet vermoeden! Om jou als potentiële nieuwe collega meteen te laten zien wat we doen hebben we speciaal voor jou een selectie gemaakt van een aantal leuke security challenges. Are you ready for a challenge?
Cybersecurity Trainer / Streamer
Toe aan een nieuwe nieuwe job waarmee je het verschil maakt? In de Certified Secure trainingen laat je deelnemers zien hoe actuele kwetsbaarheden structureel verholpen worden. Ook werk je actief mee aan de ontwikkeling van onze gamified security challenges. Bij het maken van challenges kom je telkens nieuwe technieken tegen, van Flutter tot GraphQL, van Elastic Search tot Kubernetes.
