Zodra (overheids)diensten toestemming krijgen om de persoonlijke levenssfeer van burgers binnen te dringen en te bespieden, heb je in princiepe al en politiestaat.
Dat als argument/smoes wordt aangegeven dat het alleen gebeurt bij zware misdrijven heeft geen enkele betekenis aangezien enkel een verdenking volstaat.
Godwin's Law ten spijt (http://en.wikipedia.org/wiki/Godwin's_Law), vergeet niet dat ook/zelfs de Nazies overtuigend klinkende argumenten hadden toen ze burgerrechten stap voor stap inperkten, tot het te laat was om nog in te grijpen. Dat is precies de richting die we vandaag de dag wederom op gaan.
Gelukkig zijn er heel wat mensen die het aan zien komen en er veel aan zullen doen om machtsmisbruik door overheden aan de kaak te stellen. Je kunt je echter af vragen of dit veel uit zal halen als de politiek ieder commentaar vanuit de samenleving by default negeert en enkel reageert als hun eigen hoofd op het hakblok ligt.
De bevoegdheden van de AIVD zijn nog altijd ongrondwettig en druisen ook tegen meerdere internationale verdragen in. Verder is nimmer aangetoond dat de bevoegdheden van de AIVD ook maar enigszins hebben geholpen in de strijd tegen terrorisme. Een noodzakelijke evaluatie die mogelijk de ernstige inbreuk van burgerrechten zou kunnen rechtvaardigen, wordt echter niet door de overheid ontweken omdat deze dit middel liever niet kwijt raakt. Met dit gedrag ondermijnt de overheid echter direct de fundamenten van de rechtstaat, om nog maar over hun eigen legitimiteit te zwijgen.
Een nog beter voorbeeld van een falende overheid is de identificatieplicht, die te pas en te onpas in Nederland onrechtmatig word toegepast als financiële melkkoe (of erger). De wet druist direct in tegen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM artikel 12,13), het Europese Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM) en niet in de laatste plaats ook de Nederlandse Grondwet! Ook de beloofde evaluatie van de wet laat tot op de dag van vandaag op zich wachten. Dit alles terwijl er tot op heden nog geen enkele bewijs is dat de wet ook maar in een enkel geval het doel heeft bereikt waarvoor de wet aanvankelijk (officieel) is opgesteld. Ondertussen is de lijst met situaties waarin de wet overduidelijk misbruikt is ellenlang, maar kan niemand er iets tegen ondernemen want alle mogelijkheden om tegen oneigenlijk gebruik van de wet te procederen zijn op slinkse wijze dichtgetimmerd.
Procederen tegen de AIVD is al helemaal niet mogelijk. Al met al hebben we onze overheid middelen gegeven die ons ernstig en met willekeur kunnen schaden, zonder dat daarvoor verantwoording afgelegd hoeft te worden. Dat is niet de definitie van een democratische rechtstaat, maar van een politiestaat.
There's no two ways about it, period!