De georganiseerde criminaliteit houdt zich nauwelijks bezig met
computercriminaliteit. Dat concludeert de Europese politieorganisatie
Europol in het jaarverslag over de georganiseerde criminaliteit in de
Europese Unie over 2000.

Volgens Europol zijn georganiseerde criminele groepen in de Europese
Unie nauwelijks of niet betrokken bij computercriminaliteit, zoals
aanvallen op informatienetwerken. De reden is volgens Europol simpel:
dergelijke vormen van computercriminaliteit kunnen wel schade
aanrichten, maar brengen nauwelijks iets op. En dat is waar het de
georganiseerde criminaliteit altijd om gaat. `Er is nauwelijks
betrokkenheid van de georganiseerde criminaliteit bij
computercriminaliteit als het verspreiden van virussen, denial of
services attacks, of hacking,' aldus Europol.

Alleen als computercriminaliteit in dienst staat van afpersing, of als
fraude gepleegd kan worden door bijvoorbeeld gegevens van credit cards
te achterhalen, zou de georganiseerde criminaliteit enige interesse
tonen.

Europol verklaart verder dat ook kinderpornografie op het internet nog
steeds wordt gedomineerd door individuen en netwerken, die niet als
georganiseerde criminaliteit gezien kunnen worden. Maar volgens Europol
zijn er tekenen die er op wijzen dat sommige criminele groeperingen
worden aangetrokken tot kinderporno op het internet, omdat er geld valt
te verdienen met de distributie ervan.

Volgens Europol wordt informatietechnologie wel door de georganiseerde
criminaliteit ingezet om hun misdaden ongezien te plegen, of om
opbrengsten wit te wassen. Daarvoor huren criminele groeperingen
computerdeskundigen in.

In de hoofdstukken die in gaan op de situatie in de lidstaten zijn ook
soms verwijzingen te vinden naar het gebruik van nieuwe technologieën
door de georganiseerde criminaliteit. `De georganiseerde criminaliteit
is erg creatief en getraind in het gebruik maken van de voordelen van
snelheid en anonimiteit die moderne technologieën mogelijk maken,' aldus
het hoofdstuk over Oostenrijk. `Deze snelle ontwikkeling verdient daarom
de voortdurende aandacht van zowel de wetgever als de politie.'

België stelt dat sommige criminele groeperingen codes gebruiken, of
`speciale communicatiemiddelen' als onderdeel van strategieën om de
politie te misleiden.

Nederland meldt dat een criminele groep `digitale middelen' inzette om
haar doelen te bereiken. Het ging daarbij om een groep die
kinderpornografie op internet distribueerde. `De computer is daarbij dus
een essentieel instrument bij de criminele activiteit,' aldus het
rapport.

Volgens het Britse hoofdstuk ligt de meest duidelijke bedreiging van
nieuwe technologieën in het criminele misbruik van internet. Maar
ondanks dat vaak wordt verondersteld dat de georganiseerde criminaliteit
de criminele potentie van internet onderzoekt, valt het ook volgens de
Britten in de praktijk nogal mee: `bewijs voor deze stelling is er
nauwelijks.'