ABN AMRO verzwijgt lek in e.dentifier2
Onderzoekers van de Radboud Universiteit hebben gisteren laten zien hoe de e.dentifier2 van ABN AMRO kwetsbaar is voor malware-aanvallen als klanten het apparaat via USB op een besmette computer aansluiten. De e.dentifier2 wordt gebruikt om toegang tot de online bankomgeving te krijgen en genereert de transactiecodes voor het bevestigen van betalingen. In het geval de computer besmet is met malware, zoude aanvallers de transactie kunnen manipuleren.
"Wij hebben het apparaat uitvoerig getest en de blunder was zeer goed zichtbaar", aldus de onderzoekers tegenover Nieuwsuur. De onderzoekers zouden het probleem een half jaar geleden al aan de bank hebben gerapporteerd, maar klanten werden nooit ingelicht. Van de 2,5 miljoen e.dentifiers2 die in omloop zijn, worden er een half miljoen via USB gebruikt.
Implementatie
ABN AMRO stelt in een verklaring dat het maatregelen heeft genomen om dit soort aanvallen te signaleren en te stoppen. Wel zou een bestelling van honderdduizend fraudegevoelige e.dentifiers2 zijn afbesteld, zo laat de bank tegenover Nieuwsuur weten.
"Het idee om een eenvoudig USB-verbonden apparaat te hebben dat een vertrouwde display en keyboard voor gebruikers biedt om transacties te autoriseren, door hun smartcard de digitale handtekening te laten geven, is erg verstandig. Daarom is het zo teleurstellend dat deze specifieke implementatie zo jammerlijk faalt", aldus de onderzoekers in hun rapport.
Reacties (16)
17-08-2012, 10:06 door
Erik Loman
Het gebruik van de USB koppeling maakt het internetbankieren niet kwetsbaarder dan zonder. De PC moet nog steeds geïnfecteerd zijn om misbruik te maken van de USB koppeling. De aanvaller kan wellicht met minder code uit om geld te stelen.
Wanneer gebruiker 1x z'n PIN heeft ingegeven kan malware eigenhandig transacties met de bank opzetten en deze autonoom door de e.dentifier2 laten autoriseren (via USB dus zonder tussenkomst van gebruiker).
Maar als PC geïnfecteerd is kan ook geld op de 'reguliere' manier gestolen worden (Zeus, Citadel, Sinowal, etc.). Geen USB koppeling voor nodig ;)
Wanneer gebruiker 1x z'n PIN heeft ingegeven kan malware eigenhandig transacties met de bank opzetten en deze autonoom door de e.dentifier2 laten autoriseren (via USB dus zonder tussenkomst van gebruiker).
Maar als PC geïnfecteerd is kan ook geld op de 'reguliere' manier gestolen worden (Zeus, Citadel, Sinowal, etc.). Geen USB koppeling voor nodig ;)
ik gebruik rapport van trusteer om de beveilgde verbinding in de gaten te houden,zou deze de malware onderscheppen?
17-08-2012, 10:13 door
[Account Verwijderd]
[Verwijderd]
17-08-2012, 10:14 door
[Account Verwijderd]
[Verwijderd]
Dank voor de link naar het rapport, ik had al geprobeerd informatie te vinden over hoe de e.identifier2 eigenlijk werkt en zoals je wel vaker ziet bij voorlichting die door marketingafdelingen wordt gemaakt is ABN AMRO ontstellend onduidelijk in hoe het eigenlijk werkt.
Bij het signen laat het apparaat het aantal transacties en het totaalbedrag zien, dat bericht onderteken je door op de Ok-knop te drukken (en je pin-code natuurlijk). Het lek zit hem erin dat dat *niet* betekent dat het apparaat zelf op Ok reageert en ondertekent, in plaats daarvan krijgt de software op de pc een signaal dat Ok is gedrukt en die vraagt vervolgens de ondertekening aan bij de reader. De reader honoreert dat verzoek ook als de gebruiker helemaal niet op Ok heeft gedrukt, en dat is te misbruiken. Ongelofelijke blunder, dit, ondertekenen zou alleen een direct gevolg van de interactie van de gebruiker met de reader mogen zijn, zonder tussenkomst van de pc.
De reden dat het zo werkt lijkt te zijn dat op die manier een te ondertekenen bericht over meerdere schermen verdeeld kan worden. De gebruiker drukt bij elk schermpje op Ok, en aan het eind wordt de ondertekening van het geheel aangevraagd. Kennelijk wordt deze mogelijkheid (nog) niet door ABN AMRO gebruikt.
Een duidelijke zwakte in het huidige gebruik is dat alleen aantal transacties en totaalbedrag worden genoemd. Op die manier blijft het mogelijk om onderwater tegenrekeningen aan te passen, en zelfs met bedragen te schuiven, zolang het totaal maar gelijk blijft. De enige manier om het waterdicht te krijgen is door de gebruiker de afzonderlijke transacties inclusief rekeningnummers te laten ondertekenen.
Het bedrijf dat de e.identifier2 maakt heeft een patentaanvraag lopen die volgens het rapport globaal genoeg is geschreven om het lek niet te bevatten. Het hele idee van versleutelen van berichtenverkeer is dat je op die manier tussen betrouwbare eindpunten over onbetrouwbare verbindingen kan communiceren met een betrouwbaar resultaat. Als je constateert dat pc's in de verste verte geen betrouwbare eindpunten zijn (de bank beheert de pc van de klant niet en kan dus nergens van uitgaan), dan is het volkomen voor de hand liggend om het ondertekenen te verplaatsen naar een eindpunt dat wel betrouwbaar genoeg is, zoiets als de e.identifier2 dus. Ik zou het eng vinden als een patent op een onvermijdelijke uitkomst van het toepassen van basale principes gehonoreerd wordt. Dat bedrijf kan daarmee veilig internetbankieren gijzelen. Los van de open deur die ze intrappen is dit te belangrijk om niet vrij beschikbaar te zijn.
Bij het signen laat het apparaat het aantal transacties en het totaalbedrag zien, dat bericht onderteken je door op de Ok-knop te drukken (en je pin-code natuurlijk). Het lek zit hem erin dat dat *niet* betekent dat het apparaat zelf op Ok reageert en ondertekent, in plaats daarvan krijgt de software op de pc een signaal dat Ok is gedrukt en die vraagt vervolgens de ondertekening aan bij de reader. De reader honoreert dat verzoek ook als de gebruiker helemaal niet op Ok heeft gedrukt, en dat is te misbruiken. Ongelofelijke blunder, dit, ondertekenen zou alleen een direct gevolg van de interactie van de gebruiker met de reader mogen zijn, zonder tussenkomst van de pc.
De reden dat het zo werkt lijkt te zijn dat op die manier een te ondertekenen bericht over meerdere schermen verdeeld kan worden. De gebruiker drukt bij elk schermpje op Ok, en aan het eind wordt de ondertekening van het geheel aangevraagd. Kennelijk wordt deze mogelijkheid (nog) niet door ABN AMRO gebruikt.
Een duidelijke zwakte in het huidige gebruik is dat alleen aantal transacties en totaalbedrag worden genoemd. Op die manier blijft het mogelijk om onderwater tegenrekeningen aan te passen, en zelfs met bedragen te schuiven, zolang het totaal maar gelijk blijft. De enige manier om het waterdicht te krijgen is door de gebruiker de afzonderlijke transacties inclusief rekeningnummers te laten ondertekenen.
Het bedrijf dat de e.identifier2 maakt heeft een patentaanvraag lopen die volgens het rapport globaal genoeg is geschreven om het lek niet te bevatten. Het hele idee van versleutelen van berichtenverkeer is dat je op die manier tussen betrouwbare eindpunten over onbetrouwbare verbindingen kan communiceren met een betrouwbaar resultaat. Als je constateert dat pc's in de verste verte geen betrouwbare eindpunten zijn (de bank beheert de pc van de klant niet en kan dus nergens van uitgaan), dan is het volkomen voor de hand liggend om het ondertekenen te verplaatsen naar een eindpunt dat wel betrouwbaar genoeg is, zoiets als de e.identifier2 dus. Ik zou het eng vinden als een patent op een onvermijdelijke uitkomst van het toepassen van basale principes gehonoreerd wordt. Dat bedrijf kan daarmee veilig internetbankieren gijzelen. Los van de open deur die ze intrappen is dit te belangrijk om niet vrij beschikbaar te zijn.
Weet iemand in hoeverre het systeem van de Rabobank (heeft ook een USB reader) ook kwestbaar is voor dit soort aanvallen?
Door Erik Loman:
Maar als PC geïnfecteerd is kan ook geld op de 'reguliere' manier gestolen worden (Zeus, Citadel, Sinowal, etc.). Geen USB koppeling voor nodig ;)
Maar als PC geïnfecteerd is kan ook geld op de 'reguliere' manier gestolen worden (Zeus, Citadel, Sinowal, etc.). Geen USB koppeling voor nodig ;)
Je hebt gedeeltelijk gelijk. Het probleem is echter het (zo blijkt nu valse) vertrouwen dat mensen hebben in een via usb gekoppelde e.dentifier2. Het zou veiliger zijn omdat je altijd het echte totaalbedrag te zien waarmee malware die onzichtbare betalingen in je telebankiersessie toevoegt door de mand valt.
Het resultaat is echter averechts. Zodra de gebruiker op de normale manier via de pincode de telebankeirsessie heeft gestart kan malware zelf betalingen opstellen en autoriseren zónder dat de gebruiker dit ziet of kan stoppen.
Veel self-proclaimed experts op dit forum heb ik bij hoog en laag zien beweren dat het veiliger is omdat de hele transactieketen geencrypteerd zou verlopen. ABN AMRO heeft echter nooit informatie over de technische werking vrijgegeven. Om het belang van gefundeerde uitspraken toch maar even te benadrukken.
17-08-2012, 12:50 door
RichieB
Uit het paper blijkt inderdaad dat de e.dentifier2 geen end-to-end encryptie gebruikt. Heel teleurstellend. IBM maakt een reader (ZTIC) waar dat wel het geval is, maar die wordt nog door geen enkele bank gebruikt.
17-08-2012, 12:53 door
RichieB
Door Anoniem: Weet iemand in hoeverre het systeem van de Rabobank (heeft ook een USB reader) ook kwestbaar is voor dit soort aanvallen?
Heb je daar een link van? Ik heb nog nooit van een Rabobank USB token gehoord. Het paper Radboud Universiteit bespreekt alle andere bekende USB tokens, en de Rabobank staat daar ook niet bij.Door Anoniem: Dank voor de link naar het rapport, ik had al geprobeerd informatie te vinden over hoe de e.identifier2 eigenlijk werkt en zoals je wel vaker ziet bij voorlichting die door marketingafdelingen wordt gemaakt is ABN AMRO ontstellend onduidelijk in hoe het eigenlijk werkt.
Bij het signen laat het apparaat het aantal transacties en het totaalbedrag zien, dat bericht onderteken je door op de Ok-knop te drukken (en je pin-code natuurlijk). Het lek zit hem erin dat dat *niet* betekent dat het apparaat zelf op Ok reageert en ondertekent, in plaats daarvan krijgt de software op de pc een signaal dat Ok is gedrukt en die vraagt vervolgens de ondertekening aan bij de reader. De reader honoreert dat verzoek ook als de gebruiker helemaal niet op Ok heeft gedrukt, en dat is te misbruiken. Ongelofelijke blunder, dit, ondertekenen zou alleen een direct gevolg van de interactie van de gebruiker met de reader mogen zijn, zonder tussenkomst van de pc.
De reden dat het zo werkt lijkt te zijn dat op die manier een te ondertekenen bericht over meerdere schermen verdeeld kan worden. De gebruiker drukt bij elk schermpje op Ok, en aan het eind wordt de ondertekening van het geheel aangevraagd. Kennelijk wordt deze mogelijkheid (nog) niet door ABN AMRO gebruikt.
Een duidelijke zwakte in het huidige gebruik is dat alleen aantal transacties en totaalbedrag worden genoemd. Op die manier blijft het mogelijk om onderwater tegenrekeningen aan te passen, en zelfs met bedragen te schuiven, zolang het totaal maar gelijk blijft. De enige manier om het waterdicht te krijgen is door de gebruiker de afzonderlijke transacties inclusief rekeningnummers te laten ondertekenen.
Het bedrijf dat de e.identifier2 maakt heeft een patentaanvraag lopen die volgens het rapport globaal genoeg is geschreven om het lek niet te bevatten. Het hele idee van versleutelen van berichtenverkeer is dat je op die manier tussen betrouwbare eindpunten over onbetrouwbare verbindingen kan communiceren met een betrouwbaar resultaat. Als je constateert dat pc's in de verste verte geen betrouwbare eindpunten zijn (de bank beheert de pc van de klant niet en kan dus nergens van uitgaan), dan is het volkomen voor de hand liggend om het ondertekenen te verplaatsen naar een eindpunt dat wel betrouwbaar genoeg is, zoiets als de e.identifier2 dus. Ik zou het eng vinden als een patent op een onvermijdelijke uitkomst van het toepassen van basale principes gehonoreerd wordt. Dat bedrijf kan daarmee veilig internetbankieren gijzelen. Los van de open deur die ze intrappen is dit te belangrijk om niet vrij beschikbaar te zijn.
Bij het signen laat het apparaat het aantal transacties en het totaalbedrag zien, dat bericht onderteken je door op de Ok-knop te drukken (en je pin-code natuurlijk). Het lek zit hem erin dat dat *niet* betekent dat het apparaat zelf op Ok reageert en ondertekent, in plaats daarvan krijgt de software op de pc een signaal dat Ok is gedrukt en die vraagt vervolgens de ondertekening aan bij de reader. De reader honoreert dat verzoek ook als de gebruiker helemaal niet op Ok heeft gedrukt, en dat is te misbruiken. Ongelofelijke blunder, dit, ondertekenen zou alleen een direct gevolg van de interactie van de gebruiker met de reader mogen zijn, zonder tussenkomst van de pc.
De reden dat het zo werkt lijkt te zijn dat op die manier een te ondertekenen bericht over meerdere schermen verdeeld kan worden. De gebruiker drukt bij elk schermpje op Ok, en aan het eind wordt de ondertekening van het geheel aangevraagd. Kennelijk wordt deze mogelijkheid (nog) niet door ABN AMRO gebruikt.
Een duidelijke zwakte in het huidige gebruik is dat alleen aantal transacties en totaalbedrag worden genoemd. Op die manier blijft het mogelijk om onderwater tegenrekeningen aan te passen, en zelfs met bedragen te schuiven, zolang het totaal maar gelijk blijft. De enige manier om het waterdicht te krijgen is door de gebruiker de afzonderlijke transacties inclusief rekeningnummers te laten ondertekenen.
Het bedrijf dat de e.identifier2 maakt heeft een patentaanvraag lopen die volgens het rapport globaal genoeg is geschreven om het lek niet te bevatten. Het hele idee van versleutelen van berichtenverkeer is dat je op die manier tussen betrouwbare eindpunten over onbetrouwbare verbindingen kan communiceren met een betrouwbaar resultaat. Als je constateert dat pc's in de verste verte geen betrouwbare eindpunten zijn (de bank beheert de pc van de klant niet en kan dus nergens van uitgaan), dan is het volkomen voor de hand liggend om het ondertekenen te verplaatsen naar een eindpunt dat wel betrouwbaar genoeg is, zoiets als de e.identifier2 dus. Ik zou het eng vinden als een patent op een onvermijdelijke uitkomst van het toepassen van basale principes gehonoreerd wordt. Dat bedrijf kan daarmee veilig internetbankieren gijzelen. Los van de open deur die ze intrappen is dit te belangrijk om niet vrij beschikbaar te zijn.
Perfecte samenvatting
Door RichieB:
Door Anoniem: Weet iemand in hoeverre het systeem van de Rabobank (heeft ook een USB reader) ook kwestbaar is voor dit soort aanvallen?
Heb je daar een link van? Ik heb nog nooit van een Rabobank USB reader gehoord. Het paper Radboud Universiteit bespreekt alle andere bekende USB readers, en de Rabobank staat daar ook niet bij.Dit is de link. Bedenk me nu wel dat deze geen toetsenbord heeft, dus dat het specifieke probleem van ABN AMRO hier niet opgaat.
http://www.rabobank.com/content/products_services/financiallogistics/rflpdemo/verify_tool/rabocrypto_step3.jsp
17-08-2012, 14:45 door
RichieB
Dat is gewoon een USB smart card reader, en inderdaad geen USB token voor internet bankieren. Die smart card reader kan wel gebruikt worden voor bankieren (voor zakelijk gebruik geloof ik), maar dan wordt gewoon de PKCS#11 standaard gebruikt om authenticatie de doen met een X.509 certificaat. Heel iets anders dus inderdaad.
17-08-2012, 16:51 door
0101
De Rabobank Random Reader werkt niet via USB en is dus niet kwetsbaar voor dit probleem.
Door Erik Loman: ...
Wanneer gebruiker 1x z'n PIN heeft ingegeven kan malware eigenhandig transacties met de bank opzetten en deze autonoom door de e.dentifier2 laten autoriseren (via USB dus zonder tussenkomst van gebruiker).
...
Wanneer gebruiker 1x z'n PIN heeft ingegeven kan malware eigenhandig transacties met de bank opzetten en deze autonoom door de e.dentifier2 laten autoriseren (via USB dus zonder tussenkomst van gebruiker).
...
Je aanname klopt niet!
Trust me ;)
20-08-2012, 11:47 door
Erik Loman
Door Anoniem:
Trust me ;)
Door Erik Loman: ...
Wanneer gebruiker 1x z'n PIN heeft ingegeven kan malware eigenhandig transacties met de bank opzetten en deze autonoom door de e.dentifier2 laten autoriseren (via USB dus zonder tussenkomst van gebruiker).
Je aanname klopt niet!Wanneer gebruiker 1x z'n PIN heeft ingegeven kan malware eigenhandig transacties met de bank opzetten en deze autonoom door de e.dentifier2 laten autoriseren (via USB dus zonder tussenkomst van gebruiker).
Trust me ;)
Dit is geen aanname maar 1-op-1 overgenomen uit de paper van de onderzoekers, hoofdstuk 7, bladzijde 11:
The user still has to enter his PIN, but this is entered at the start of a transaction, and after this no more interaction is needed from the user to sign malicious transactions.
Reageren
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.
Junior DevOps Engineer
Certified Secure is op zoek naar een Junior DevOps Engineer. Deze functie is een stuk interessanter dan de term doet vermoeden! Om jou als potentiële nieuwe collega meteen te laten zien wat we doen hebben we speciaal voor jou een selectie gemaakt van een aantal leuke security challenges. Are you ready for a challenge?
Cybersecurity Trainer / Streamer
Toe aan een nieuwe nieuwe job waarmee je het verschil maakt? In de Certified Secure trainingen laat je deelnemers zien hoe actuele kwetsbaarheden structureel verholpen worden. Ook werk je actief mee aan de ontwikkeling van onze gamified security challenges. Bij het maken van challenges kom je telkens nieuwe technieken tegen, van Flutter tot GraphQL, van Elastic Search tot Kubernetes.
