Door Anoniem: Enerzijds, fraude met de identiteit van een ander is een verschrikkelijk misdrijf. De onschuldige ander vangt de kat van de reputatieschade. Dat daar straf op moet komen staat buiten kijf.
Je moet even opletten wat er nou precies identiteitsfraude is. Wat jij bedoelt is fraude door derden, bijvoorbeeld op iemands naam stapels telefoonabonnementen afsluiten, waarna het slachtoffer met grote rekeningen en een verschoten krediet achterblijft. -- Hier zie je ook dat bv. het BKR helemaal niet is ingesteld op problemen tot op het punt dat telefoonbedrijven er geen zaken meer mee doen en er alternatieven opspringen. Heel geniepig want je komt er pas laat achter en dan kun je alleen nog maar de schade opruimen op plekken waarvan je niet eens wist dat ze bestonden.
Maar "identiteitsfraude" is ook de tiener die een cijfertje op de identiteitskaart aanpast om met de vriendjes en vriendinnetjes mee uit te kunnen. Je weet wel, opgroeien. Dat mag ook al niet meer in Nederland. Dit laatste is de staat die uit betuttelingsdrift een misdrijf tegen de jeugd begaat, en dat mag je de jeugd niet aanrekeken. Net zoals dat je misbruik van jeugdzorg niet de kinderen en zelfs niet de door jeugdzorg vakkundig zwartgemaakte ouders mag aanrekenen.
Maar het is niet mijn eerste prioriteit. Voor mij is de eerste prioriteit van politie, politiek en samenleving om de onschuldigen te beschermen.
Ik wil hier aantekenen dat de makkelijkste manier om tegen fraude met identiteiten te beschermen is om ze niet voortdurend op tafel te moeten leggen. Bijvoorbeeld door na te denken over of identiteiten verzamelen wel het gewenste effect heeft, wat dat effect eigenlijk moge zijn, en bijvoorbeeld alternatieve manieren te verzinnen om toch aan de gewenste zekerheid te komen. Het is namelijk veel te makkelijk en uiteindelijk behoorlijk risicovol en dus schadelijk om maar weer een "legitimatie"verplichting toe te voegen aan de ondertussen behoorlijk lang geworden lijst.
Zowel uit oogpunt van veel te veel plekken waar zich stapels kopietjes identiteitsbewijs ophopen als uit oogpunt van het verplichten tot overal identificeren waardoor er voor fraudeurs een sterke impuls bestaat identiteitsfraude te plegen. Ten eerste omdat een succesvolle fraude dan dus identiteitsfraude behelst en ten tweede omdat zoiets verslapping van de beveiliging elders in de hand werkt -- de identiteit is tenslotte bekend dus kan er bij onraar altijd iemand aansprakelijk gesteld worden.
Het geniep zit hem dus niet alleen in de nare gevolgen van identiteitsfraude, het zit hem ook in hoe er met identiteiten omgegaan wordt: Dat werkt fraude in de hand.
Het kan niet ontkend worden dat in geval van identiteitsfraude het slachtoffers in plaats daarvan enorm moeilijk gemaakt worden. [...]
Inderdaad. De verschoning schittert door afwezigheid. Net als het verstand bij de "verantwoordelijke" bewindslieden.
[...] En dat brengt een heel eng pad van wederzijdse escalatie akelig dichtbij...
We zijn al in volle gang aan het escaleren.