Ik heb bepaald ook zo mijn twijfels en wil ze onder woorden proberen te brengen.
Voor mij moet goede (=safety first) bescherming van persoonsgegevens rusten op drie fundamenten: Deskundigheid, verschilligheid en respect. Deskundigheid is er voor om te weten hoe alles met alles samenhangt, om Tonino's en andere fouten te voorkomen. Verschilligheid moet het medicijn zijn tegen tekorten in budget, investeringen en personeel, en tegen de klok die naar 5 uur tikt. Respect moet maken dat duidelijk is waarom men de moeilijkste, maar wel safety first weg moet kiezen.
Ik heb er wel vertrouwen in dat de oorspronkelijke data-opslag verwijderd is, maar ik heb geen vertrouwen dat de deskundigheid voldoende is om dat op iets wat op 'het recht vergeten te worden' lijkt te verwezenlijken. Het is vermoedelijk niet voltooid verleden tijd. Ik twijfel ook of weg ook daadwerkelijk 'vernietigd' betekent, het zou de eerste keer niet zijn dat de deleteknop ten onrechte voor vernietiging wordt aangezien.
Voor de langere termijn heb ik het meeste vertrouwen in de deskundigheid en het minste in respect. Juist deze week is weer getekend door een uitbraak van ye olde 'iets te verbergen' intimidatierefrein. Men zou toch haast verwachten dat intussen bekend is dat de kern van de tegenstanders uit al dan niet beroepsmatige genetici, juristen, informatiebeveiligers en historici (en in de politiek uit de twee 'professorenpartijen') bestaat, met andere woorden uit deskundigen. De vraag: "Weet jij soms iets wat ik niet weet maar wel zou moeten weten?" lijkt me veel meer op zijn plaats dan: "Heb je soms iets te verbergen?" Hoe dan ook, ieder bouwsel van gegevensbescherming dat op dit fundament van 'respect' steunt moet en zal als een kaartenhuis in elkaar storten.
Ik waardeer het gebaar van het OM, maar vooralsnog is het te weinig en te laat, en de weekbalans is voor mijn vertrouwen negatief.