Door S-q.:
Overigens, nog een beperkt aantal jaren geleden; Wie beheerde toen het patientenbestand en hun gegevens op kaarten?
Waarbij de verzekerings- en betaalgegevens?
Precies, diezelfde "assistentes" waarbij ook de schoonmaakster heen en weer liep. En waar waren die gegevens? Elke dag/nacht in de praktijkruimte in een kast met plastic schuifdeurtje.
Hoe "veilig" moet je dat dan zien?
Dat zijn mensen die de dokter iedere dag ziet, dat is toch wat anders dan wat gezichtsloze mensen elders, laat staan de pukkelige nerd een paar landjes verderop. Die toegang is dus een stuk beperkter, ook al is'ie niet electronisch ingeperkt (want in het geheel niet electronisch). Het mag dan geen militaire beveiliging zijn, het is stukken beter dan, oh, iedere medische instelling in het land toegang te geven tot ieder dossier, waar dan ook in het land.
Ook al omdat er toch wel gegrasduind gaat worden, zie onder andere en ondanks herhaalde en iedere keer blijkens loze beloftes dat het niet meer zou gebeuren, het CIOT, bijvoorbeeld. Dan is kleinschaligheid een beveiligingsmiddel dat nu groots wordt weggeslagen.
Het probleem is dan dus niet dat er voorheen op de kleinschalige manier van beveiligen iets aan te merken was--en daarmee is je argument oneigenlijk. Het probleem is dat je dit expres ondoorzichtig maakt en dan vermenigvuldigt met het aantal praktijken in het land. Je vermenigvuldigt dus de kans dat het misgaat met een behoorlijk groot getal, en je vermenigvuldigt de te verwachten impact met eenzelfde groot getal. Met andere woorden, de kans dat het groots misgaat benadert zekerheid ondanks dat het gros van de mensen die ermee werken de allerbeste bedoelingen hebben. En door de ondoorzichtigheid kunnen problemen lang verborgen blijven.
Oh en het probleem is ook dat de minister niet meer wil instaan voor een reeds afgekeurd systeem maar het wel door laat drukken door de verzekeraars. Verzekeraars die toegang krijgen tot informatie waarvan het niet in ons aller belang is dat zij daar toegang toe hebben. Integendeel.
Maak het niet groter dan dat het is.
Ik denk dat we nog niet helemaal doorhebben hoe groot het nu werkelijk is. De houding van minister en verzekeraars alleen al moet alarmbellen laten rinkelen, nog voordat we ons realiseren dat wat er nu toch doorgedrukt wordt per definitie slechter voor de privacy gaat zijn dan de al te licht bevonden vorige poging.
Overigens hoor je keer op keer weer dezelfde argumenten, dat ze er al zoveel in geinvesteerd hebben--zonder dus de noodzakelijke privacywaarborgen voldoende in acht te nemen. Dat zag je bij het rekeningrijden, en de ov-faalkaart, en dit, en weet ik het wat nog meer. Sterker, bij de ov-faalkaart en dit nu ook zie je dat er bewust wordt aangestuurd op doordrukken, doordrukken, doordrukken, want als het rotding er nu eenmaal staat raken we het niet meer kwijt. Daar wordt cynisch op gespeeld.
Ik zou daar principieel tegen zijn, gewoon omdat slechte systemen geld blijven kosten en ons blijven schaden zelfs lang nadat ze hoegenaamd vervangen zijn door een beter systeem. Je moet die dus nooit en te nimmer in gebruik nemen.