Ik zal het wel niet snappen, maar... Als ze weten dat je bestaat, waarom moet je dan geteld worden?
Als ze niet weten dat je bestaat en je weigert mee te doen, hoe weet men dan dat je toch bestaat en een wie gaat men die boete sturen?

Klinkt als een brainpharts van een raamambtenaar...

Grappig hoe er toch een compleet andere beleving (soms) is van wat vrijheid cq privacy nu precies is.

Veel preutse Australiërs willen wel een ban list om wat porno enzo te filteren (https://en.wikipedia.org/wiki/Internet_censorship_in_Australia) waar ze al jaren over het bakkeleien zijn, maar dat de overheid weet wie op welk adres er woont OEHHH wat eng.

Ook Australiërs betalen toch gemeentebelasting enzo? Dus die gemeente weet toch (ongeveer) wie er in haar stad op welk adres woont? Volgens mij is dat in Frankrijk niet anders; liberté dit en dat, maar ondertussen...

Sowieso kun je natuurlijk gewoon voor deze mensen niet open doen, en voila, de oplossing is daar.

Vermoedelijk betreft die 'Volkstelling' niet alleen het tellen van personen.

Wij hebben in 1971 in Nederland ook zo'n volkstelling gehad. Dat had helemaal niets weg van alleen maar tellen maar was een zeer uitgebreide enquete, waarvoor ondervragers thuis kwamen om de lijsten in te vullen. Het hemd werd van je lkijf gevraagd, alles werd genoteerd.

Het was verplicht om eraan mee te doen op straffe van een boete van 100 gulden (zo'n 450 euro, voor die tijd een fors bedrag!), en zelfs gevangenisstraf behoorde tot de mogeleijke consequenties.

In feite was het geen telling, want de gegevens van de 'te tellen' (lees te ondervragen) personen kwamen uit de bevolkingsregisters van de gemeentes.

Het heeft een halve volksoproer veroorzaakt. Heel veel mensen voelden er niets voor om mee te doen, er werden comité's gevormd en de politiek ging zich ermee bemoeien. Uiteindeleijk werd het een complete mislukking: mensen zorgden dat ze op het 'afgespoken'(lees opgelegde) tijdstip niet thuis waren, gaven onzin antwoorden op de enquete enzovoort.

Ik kan het me nog heel goed herinneren, ook wij voelden er niets voor (en hebben dan ook uiteindelijk niet meegedaan).

Na wat googlen vond ik oa dit artikel, dat mijn herinnering weer opfriste (daardoor wist ik het jaartal weer):
http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/6697/het-verzet-tegen-de-volkstelling-van-1971.html

Het zou me niets verbazeb als de 'Volkstelling' in Australie zo'n zelfde uitgebreide enquete betreft en verwondert het me dus niets dat ze er daar tegen in opstand komen!

Privacyschending bij uitstek zou het zijn indien de namen en adressen opgeslagen worden bij de enqueteantwoorden!

Dus jullie (Anoniem 17:15 en 20:42) hebben makkelijk praten dat je nou eenmaal geteld moet worden maar ik denk dat de zaak veel dieper ligt en ben het er in dat geval volkomen mee eens dat men zich ertegen verzet!

Ik woon in Portugal en wij hadden een paar jaar geleden ook een volkstelling. Of die verplicht was weet ik niet.
Van alles wilden ze weten, wat voor afvoer hebben we (septic of riool) hoeveel parkeerplaatsen, woon je alleen of met een partner of met ouders enz enz. De vraag over partner man of vrouw hoefden we niet in te vullen stond in een bijlage omdat er niet gevraagd mocht worden naar seksuele voorkeur.

Ook ik herinner me die volkstelling van 1971. WIj hebben de zaak zelf (naar waarheid) ingevuld en het resultaat aangetekend (maar zonder afzender) opgestuurd. Zo hadden we een bewijs van deelname en het CBS geen preciese informatie over de afzender (alleen het poststempel, maar dat is geen garantie over de woonplaats van de afzender).

Er waren vragen over beroep, opleiding, enz. Inclusief een vraag over de plaats van vestiging van het bedrijf van mijn moeder (dat veldje hebben we leeg gelaten). Een volkstelling gaat veel verder dan alleen tellen hoeveel mensen waar wonen.

Dat was dus de laatste volkstelling in Nederland. Het CBS verzamelt de informatie nu op een andere manier (en de sample size zal geen 100% zijn).

Zoekt en gij zult vinden, ze verzamelen veel meer gegevens dan alleen namen, ze willen op veel meer gebieden een beeld opbouwen van hoe de Australische bevolking in elkaar zit:
http://www.abs.gov.au/ausstats/abs@.nsf/Lookup/by%20Subject/2008.0~2016~Main%20Features~Topics%20to%20be%20included%20in%20the%202016%20Census~96

In de ABS-pagina waar het artikel naar linkt wordt gesteld dat namen en adressen weliswaar langer worden bewaard maar gescheiden worden gehouden van de overige gegevens om privacy te waarborgen. Het idee is dat mensen anonieme sleutels toebedeeld krijgen in de database die kunnen worden gebruikt om gegevens uit andere bronnen eraan te koppelen (zie http://www.afr.com/news/economy/abs-slammed-for-breach-of-trust-over-intrusive-2016-census-data-matching-plan-20160309-gnebci).

Inderdaad. Net als in het VK zullen ze daar geen basisadminstratie persoonsgegevens hebben. Dat is iets waar ik ooit achter kwam toen in een vakantiehuisje een formulier in de brievenbus viel waarmee vaste bewoners (die zijn er niet in een vakantiehuisje) zich konden laten inschrijven in het kiesregister voor de komende verkiezingen. Ik vroeg aan mijn Engelse vrienden verbaasd waarom die gegevens niet gewoon uit het bevolkingsregister gehaald konden worden. Dat bleek niet te bestaan, en zij waren geschokt dat wij in Nederland zo'n grootschalige inbreuk op de privacy accepteerden. Tegelijk maakten zij zich weer totaal niet druk over de (toen al) alom aanwezige politiecamera's op straat daar. Kennelijk maken we ons als mensen niet erg druk om waar we al aan gewend zijn en maken we ons vooral zorgen als er iets veranderd wordt.

100 gulden is (was) slechts 45,38 euro waard.

Zoals je misschien wel begrijpt, was dat een tikfout van me. Het had natuurlijk 1000 gulden moeten zijn.

Inmiddels ben ik erachter gekomen dat de boete 500 gulden was of 2 weken hechtenis, ook niet mis.

500 Gulden was in die tijd een heleboel geld! (mijn halve bruto maansalaris).