Door Muria: Door Anoniem: Door Muria: Door Anoniem: Straks struikelen die politici nog over hun eigen Europese wetgeving. Privacy is namelijk een recht, en dat recht wordt nu ook ontnomen voor de niet-criminele gebruiker. Ik zie in de verte al de rechtszaken aan komen zetten...
Die rechtzaken zijn of worden al snel kansloos worden, gezien recente ontwikkelingen rondom terrorisme.
En zo glijd je onbewust af naar een nieuwe form van dictatuur.
Dat is waar maar het is wel
onze dictatuur. Als je een betere oplossing hebt dan het inleveren van privacy om terrorisme te remmen dan zeg het (alsjeblieft).
Er zit nog wel een bepaalde hint in dat men bij voorbaat niet open staat voor het antwoord. Ook moeten we natuurlijk meenemen dat het niet oneerlijk is hetzelfde budget te vragen. Alleen dan is het speelveld gelijk als we er toch een wedstrijd van maken.
Dat gezegd kan het failliet van de anti-privacy methode niet duidelijker worden aangetoond dan een gijzelingssituatie van meerdere uren,
met de enkelband nog om. Laten we voorop stellen, slechter kan niet. Het kan hooguit zo zijn dat een andere weg evengoed een mislukking is, maar tegen een maatschappelijk lagere prijs. En dat alleen al is een verbetering.
Uitgangspunt voor een andere strategie moet Sun Tzu zijn. "It is said that if you know your enemies and know yourself, you will not be imperiled in a hundred battles; if you do not know your enemies but do know yourself, you will win one and lose one; if you do not know your enemies nor yourself, you will be imperiled in every single battle." Kennen is wat anders dan in het wilde weg trivia verzamelen. Het gaat om studie. Het gaat om begrip. Het gaat om inleven.
Intussen is een en ander bekend van de strategische doelen van IS en aanverwante organisaties. Eerste doel is om de westerse wereld tegen de gematigde moslims op te zetten, zodat deze geen andere keus zien dan te emigreren naar IS-gebied en zich bij hun aan te sluiten. Bijkomend doel is het uitlokken van allerlei zinloze maatregelen van beveiligingstheater, zodat de westerse wereld zichzelf op maatschappelijke en economische kosten jaagt en tevens een atmosfeer bevordert waarin wantrouwen (vooral tegen de gematigde moslims, zie het eerste doel) kan groeien.
Laten we ook duidelijk zijn over de directe schade. Aanslagen zijn tragisch en zeer pijnlijk. Maar ze zijn voor het voortbestaan van een land als geheel geen bedreiging. In de 1563 dagen van de Eerste Wereldoorlog verloor Frankrijk 1.697.800 doden en 4.266.000 gewonden, een gemiddelde van 1086 resp. 2729 per dag. Dat is 13,5x Nice per dag, iedere dag, meer dan 4 jaar lang. De schade was fors en werd nog erger door de scherpe daling van het geboortencijfer. Maar niet dodelijk voor Frankrijk. Op landelijk niveau is het simpelweg zo dat de terroristen de kracht niet hebben om de samenleving of de vrijheid te ontwrichten
als we weigeren die zelf af te breken. Dat betekent een slijtageslag, vergelijkbaar met de jaren '70 en '80, die overigens aanzienlijk erger waren. Maar een die we onmogelijk kunnen verliezen als we onze poot stijf houden op het gebied van mensenrechten. Daar loop ook ik bepaalde persoonlijke risico's in. Dat moet dan maar. Ik ben bereid dat op het spel te zetten.
We moeten ook beseffen dat de strategie: "We moeten
iets doen, wat dan ook alleen past in een situatie waarin je
niets te verliezen hebben. We hebben wel degelijk iets te verliezen, de meest welvarende, technologisch meest geavanceerde en meest diverse samenleving uit de hele geschiedenis. We moeten niet alleen goed afwegen of een maatregel überhaupt kans van slagen heeft, maar ook of de maatschappelijke prijs doodeenvoudig niet te hoog is voor een eventueel succes en al helemaal voor een mislukking.
Duitsland heeft het bij het rechte eind. Zij leggen de nadruk op de individuele motieven. Ze maken geen mediacircus van de incidenten. Dit is een misser, een aanmoedigingsprijs voor IS, maar in het algemeen houden ze zich rustig qua maatregelen. Ze ontnemen daarmee IS het initiatief en dat is een eerste stap op weg naar een overwinning.
Dat gezegd zijn er wel praktische maatregelen mogelijk die wel een zekere mate van effect hebben. Een greep uit:
- In geval van telefoons is het technisch mogelijk om, ook een anonieme telefoon, met onderzoek te koppelen aan een specifiek persoon. Die middelen liggen binnen het bereik van het budget van een inlichtingendienst. Dat het wat meer kost is niet per se erg, dat vormt per geval een lakmoesproef voor nut en noodzaak.
- Er zal geld bij moeten. Dat is nu eenmaal zo. Geld is ook een vervangbaar middel. Mensenrechten zijn dat niet.
- Er moet meer blauw op straat komen. Goed opgeleid, laag-intimiderend blauw. Dat vormt een netwerk van mensen en een eerste reactiemogelijkheid op korte afstand.
- In bepaalde opzichten zullen de salarissen omhoog moeten zodat je om de knapste koppen kan concurreren. Ook zal de cultuur drastisch aangepast moeten worden dat deze mensen met hun gebruiksaanwijzing zich ook daadwerkelijk thuisvoelen. Het geeft in deze situatie werkelijk geen pas de knapste analysten met vooroordelen de deur uit te jagen.
- Anti-terreur onderzoekseenheden zullen Arabisch moeten leren spreken. Zelfs in 2005 kon je in de FBI het aantal mensen dat Arabisch sprak op de vingers van een hand tellen. Hoe wil je je tegenstander begrijpen als je diens taal niet eens spreekt?
- Het niveau van intimidatie en andere manier van opwekken van machteloosheid, geleefd worden, moet drastisch omlaag. Mensen die het gevoel hebben hun leven nuttig te kunnen besteden doen gewoonlijk geen gekke dingen.
- Er kan veel gedaan worden om de gevolgschade te beperken. Dat heeft als bijkomend voordeel dat het ook tegen ongevallen helpt. Het WTC was achteraf gezien zwak ontworpen. In Nice is het vreemd dat bij een dergelijke menigte het gedeelte van de boulevard dat voor verkeer was open bleef, vooral ook in het licht van horden dronken mensen die niet uitkijken met oversteken. Het is hoe dan ook de verkeerde prioriteit om de straten in de nasleep
ook voor de hulpdiensten af te zetten. Er liggen gewonden die hulp nodig hebben. Dat is hoe dan ook prioriteit 1, 2 en 3. Doorstroming bevorderen betekent minder menigten, dus minder doelen. Er bestaan baggagecontainers voor vliegtuigen die een bomexplosie kunnen vasthouden, en programma's die een vliegtuig op alleen de motoren kunnen besturen als de andere controlesystemen zijn uitgevallen. Beide worden niet ingezet. Waarom? Wordt te duur gevonden... Ook zijn snelle treinen minder kwestbaar dan vliegtuigen. Een explosie in een trein richt wat schade aan. Eenzelfde explosie in een vliegtuig haalt het naar beneden met alle inzittenden.
Bovenal is het nodig om de gematigde moslims te mobiliseren en aan onze kant te krijgen en te houden. Dat geldt hier, dat geldt daar. Een oorlog wordt gewonnen of verloren door je bondgenoten.
Als het gaat om interventie moet je een plan hebben. Zowel in Afghanistan als in Irak als in Lybië als in Syrië is men een conflict in geduikeld zonder een plan. Zonder een idee te hebben niet alleen hoe de strijd (snel) te beëindigen, maar vooral ook wat daarna te doen. Dat is hopeloos naïef.
Niets van dit alles is origineel. Fervente lezers van NRC en TheIntercept zullen zaken herkennen.