Google wil perk stellen aan het recht om vergeten te worden, nu de Franse databeschermingsautoriteit dit verder wil oprekken. In 2014 stelde het Europees Hof dat Europeanen het recht hebben om vergeten te worden en Google hun vermeldingen in de zoekmachine moet verwijderen.
Sindsdien heeft Google 780.000 url's verwijderd. Sommige databeschermingsautoriteiten stelden dat de verwijderde links nog steeds gevonden konden worden door niet-Europese versies van Google te gebruiken, zoals Google.com. In maart van dit jaar besloot Google daarom dat mensen die Google in hetzelfde land gebruiken als de persoon die het verwijderverzoek indiende, ook als ze Google.com of andere niet-Europese versie gebruiken, de verwijderde links niet meer te zien krijgen.
De Franse databeschermingsautoriteit CNIL vindt dat niet voldoende. "Ze geven ons de instructies om de Franse balans tussen privacy en vrijheid van meningsuiting in elk land toe te passen door het Franse recht om vergeten te worden voor gebruikers overal ter wereld te laten gelden", zegt Peter Fleischer van Google. "Uiteindelijk moeten we misschien de Franse standaarden op de Google-zoekmachines van Australië tot Zambia laten gelden." Een dergelijk precedent opent volgens Fleischer de deur voor andere landen om dezelfde rechten te eisen.
"We zijn het met CNIL eens dat privacy een fundamenteel recht is, maar dat geldt ook voor het recht van de vrijheid van meningsuiting. Elke balans die tussen de twee rechten wordt gevonden moet door territoriale grenzen zijn omgeven, consistent met de basisprincipes van internationale wetgeving", gaat Fleischer verder. Hij stelt dat het niet meer dan normaal is dat één land niet het recht heeft om zijn regels aan de burgers van een ander land op te leggen. Zeker niet als het om rechtmatige content gaat.
Verschillende organisaties, zoals de Wikimedia Foundation en journalistenverenigingen, hebben zich inmiddels achter Google geschaard. "Het recht om vergeten te worden kan soms complex lijken, en discussies over jurisdictie op internet zijn zeker gecompliceerd. Maar deze zaak is eenvoudig: zou de balans tussen het recht op vrijheid van meningsuiting en het recht op privacy door elk land apart gevonden moeten worden, of zou één opvatting voor alle landen moeten gelden?", besluit Fleischer.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.