Door Anoniem: De Volkskrant komt weer met "documenten" die het zegt ingezien te hebben, en gesproken met "bronnen" waar wij niet van kunnen controleren hoe betrouwbaar die documenten en bronnen dan wel zijn.
De pers beschermt bronnen omdat ze niets meer zouden krijgen doorgespeeld als ze alles wat ze ontvangen maar op straat zouden gooien. Iemand die naar de pers lekt wil daarmee nog niet zijn baan verliezen. Ik weet toevallig iets over een misstand waar volledige openbaarmaking een heleboel mensen ernstig zou raken die zelf niets verkeerd gedaan hebben. Mensen die in een positie zijn om misstanden openbaar maken kunnen met heel lastige dilemma's te maken krijgen. Als de pers niets achter zou houden zouden ze niets meer te weten komen omdat iedereen die iets te melden heeft wel beter uit zou kijken. De pers kan dingen openbaren alleen omdat ze selectief openbaren.
In 1993 deed ze dat ook al met een paginagroot artikel gericht tegen ons kerkgenootschap. Probleem echter was dat het bericht door de journalist uit de dikke duim bleek te zijn gezogen.
Ja, dat kan gebeuren. Betekent dat ook meteen dat het alleen maar gebeurt, of zou het zo kunnen zijn dat het over het algemeen goed gaat? Dat je een voorbeeld van 24 jaar geleden aanhaalt suggereert niet dat het aan de lopende band misgaat. En hoe ging de Volkskrant er zelf destijds mee om? Probeerden ze het angstvallig stil te houden en te ontkennen of gingen ze met de billen bloot, plaatsten ze een rectificatie en verbraken ze de samenwerking met die journalist? Ik vermoed het laatste.
Wederhoor stond niet in hun krant, en ook bij APM-terminals vind je geen wederhoor (er wordt gesuggereerd dat dit door APM komt!), terwijl wederhoor wel in de journalistieke wereld een recht is.
Ze suggereren neits, ze zeggen expliciet dat ze APM meer dan eens om een reactie hebben gevraagd en dat APM er niet op is ingegaan. Ze zeggen dat ze het recht op wederhoor toegepast en dat heeft APM geen gebruik gemaakt heeft van dat recht. Dat melden ze vervolgens weer netjes zodat jij als lezer snapt dat dit verhaal van één kant is gekomen. Ze hebben precies gedaan wat je van journalisten mag verwachten.
Zo krijg je automatisch een één-richtings-verkeer-conclusie en de lezer die dat leest, sluit zich automatisch aan bij het bericht van de Volkskrant. Zo kan je als krant altijd het gelijk aan je kant krijgen, zelfs als dit (zoals in ons geval) #nepnieuws blijkt te zijn.
Kennelijk verwacht je dat dagelijks nieuws zo degelijk onderbouwd is dat je er een rechtzaak mee kan winnen of er wetenschap mee kan bedrijven. Dat kan helemaal niet, simpelweg omdat je nieuws dan pas maanden of jaren nadat iets is gebeurd pas zou horen. De pers moet altijd balanceren tussen grondigheid en snelheid, en dat doen ze door wederhoor toe te passen: ze zoeken niet alles tot op de bodem uit maar geven de partij waarover ze schrijven de kans om zelf informaite te geven en publiceren die, als die komt, ook. Als ze zonder die tegeninformatie niet zouden publiceren dan zou iedereen die iets in de doofpot te stoppen heeft een kinderlijk eenvoudig middel hebben om de pers monddood te maken.
En vraag je eens af of, als de Volkskrant het werkelijk zo slecht zou doen, jij met een 24 jaar oud voorbeeld van journalistieke fraude aan zou moeten komen dragen. Zou je dan niet ettelijke veel recentere voorbeelden hebben? Zou de Volkskrant de reputatie die het (net als andere grote landelijke dagbladen) heeft niet al lang en breed verspeeld hebben?
En kijk ook eens kritisch naar hoe je redeneert. Je noemt iets nepnieuws omdat je er geen keihard bewijs bij ontvangt dat het waar is. De afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheid, weet je? Draai het eens om: je hebt ook geen keihard bewijs dat de Volkskrant hier liegt, en als je op dezelfde manier redeneert weet je daardoor zeker dat ze niet liegen. Oeps, dan is het tegelijk nepnieuws en echt nieuws. Dat kan niet allebei waar zijn. Je hebt een manier van redeneren die niet werkt.