Ik snap Thuiswinkel.org op dit punt. Stel dat een webshop zich inzet voor een campagne of ze doneren eeneen bedrag aan een organisatie waar mensen het niet mee eens zijn omdat wat voor rede dan ook.
3 aangiftes is al genoeg. Dit is wat mij betreft wat aan de lage kant.

Dat geeft diverse personen mooi een optie om de concurentie te sluiten.
3 aangiftes is genoeg.

Die drie aangiftes betekent niet gelijk dat die webshop plat gaat. Er staat namelijk dat de betaaldiensten zelf beslissen wat er gebeurt, dus als deze diensten kunnen zien dat de webshop een legale webshop is die niet mensen oplicht, dan kunnen de betaaldiensten deze gewoon met rust laten.

P.S. Dit is wat ik aanneem uit het bericht.

Ik denk dat drie belachelijk weinig is voor de grotere web shops; die doen duizenden transacties per dag. Ik denk dat het aantal klachten per dag/week moet worden beschouwd en als dat meer is dan een nader te bepalen percentage van het totaal aantal dagelijkse/wekelijkse transacties van de betrokken web shop, dan zouden de betaaldiensten moeten ingrijpen.
Het OM heeft waarschijnlijk geen cijfers over het aantal transacties per dag/week van elke web shop, maar de betaaldienst heeft dat wel. De betaaldienst kan dus bepalen of het aantal aangiften aanleiding is tot zorg. Maar dan moet het OM er wel bij vertellen op welke datums die aangiften zijn gedaan.

Het doen van valse aangifte is strafbaar... En je kunt het als benadeelde civielrechtelijk aanpakken als onrechtmatige daad.

Wat anderen al opgemerkt hebben, het is een signalering, geen verplichte afsluiting.

Het doen van een valse aangifte is strafbaar. Dat wordt ook bij elke aangifte ook aan je medegedeeld.

Zelfs bij de meest zorgvuldige web shop gaat af en toe iets fout en soms zal de klachtenafhandeling van die web shop dat niet tot tevredenheid van de klant afwikkelen en dan kan een boze klant aangifte doen. Alleen als het aantal aangiften tegen een web shop significant is in relatie tot het aantal transacties van die web shop zou een betaaldienst actie moeten ondernemen.

Zou jij aangifte tegen bol.com doen als er iets met je bestelling misgegaan is? Ik zou eerder een klacht indienen bij Thuiswinkel.org.

Een beetje redelijke Nederlander moet wel goede argumenten hebben om aangifte te doen. (Geld weg, klantenservice neemt telefoon niet op, op emails wordt gereageerd met "ga het dak op".) En de agent die de aangifte opneemt is ook niet achterlijk, dus ook weer een filter tegen onterechte aangiftes.

Er is wel een grijs gebied waar vooral beginnende webshops tegen aan lopen. Ze verkopen goederen die ze nog niet in huis hebben en plots duurt de levering naar hen toe langer dan verwacht.

Een goede webshop spreekt dan af om het geld eerst maar weer terug te storten of de klant, met zijn toestemming, toch langer te laten wachten. Als een webshop de klant echter aan het lijntje houdt, is zijn intentie niet het oplichten, maar als je aangifte doet, is dat ook geen valse aangifte.

Dit is dan een grijs gebied, waar de betaaldienst een inschatting van moet maken. Zolang de betaaldiensten niet meer doen dan de webshop goed door te lichten, na 3 aangiftes, is dat aantal geen probleem.

Wat mij betreft moeten ze dit ook uitbreiden naar bitcoin exchange bureaus. Ik zie in phishing mails te vaak dat criminelen de mogelijkheid geboden wordt om mensen via iDeal te laten betalen. Als zo'n bitcoin broker niet in staat is om zijn klanten te controleren, zouden ze ook geen iDeal contract mogen krijgen.

Een paar week geleden was er een test van 10, via bol.com verkochte iPhone laadkabels. 9 van de 10 waren imitatie kabels die als echt werden verkocht. Ik denk dat bol.com allerlei voorwaarden in hun beleid heeft, waarin staat dat ze zelf niet verantwoordelijk zijn voor de verkochte goederen van hun site. Net zo als dat marktplaats zich niet verantwoordelijk acht voor oplichting.

Dat hangt er wel vanaf of bij die 3 aangiftes ook voldoende overtuigend bewijsmateriaal wordt aangeleverd. De politie is niet verplicht om na 3 aangiftes betaaldiensten te informeren. Het eerst wat men hoe dan ook bij een aangifte zal doen is kijken of er voldoende bewijs is, en kijken of op basis daarvan inderdaad kan worden geconcludeerd dat het gaat om oplichting. En dat is vaak nog best wel lastig te onderbouwen.

Ik zie het probleem niet. Vervolgens kijkt de politie naar de klacht, en als het niet gaat om oplichting dan zal men de aangifte helemaal niet opnemen. Dat je een ontevreden klant bent, wil niet per definitie zeggen dat je bent opgelicht, of dat een aangifte serieus genomen wordt. De politie heeft ook checklists welke ze afwerken bij zo'n aangifte om te kijken of er werkelijk sprake is van oplichting.

Dit is een logisch gevolg van het idee de banken (en dus ook "betaaldiensten") de klant te laten bepolitioneren. Als de betaler, waarom niet ook de betaalde?

Niet dat ik denk dat dat een goed idee is. Maar salonfähig is het wel.

Er zijn zoveel dingen strafbaar, en er zijn toch altijd mensen die het doen.

Maargoed, als de politie al chronisch aangiften weigert op te nemen, gaan ze dan nog extra moeite doen met onderzoeken van mischien wel valse aangiften? Dat is meer moeite dan de aangifte gewoon in een la laten liggen... en oh ja, ook nog met wat private bedrijven delen. Als een soort facebook, maar dan anders.

Tegen de tijd dat je je gelijk gehaald hebt ben je failliet, als welwillende hobbywebshop. Als het al probeert.

Het is een verschuiving van politietaken naar bedrijven die daar niets mee van doen horen te hebben. Het is ook een zwaktebod.

Opmaat naar de wet maar helemaal negeren.
De wet zit alleen maar in de weg.
Om kan beter zelf bepalen wat goed en slecht is, niet voor niets wordt zij bevolkt door de hoogste professoren op het gebied van integriteit waardoor er in NEderland dan ook 0 ongschuldige personen in de gevangenis zitten.
Nooit gebeurd ook.

Typisch voorbeeld van het doorzetten van het beleid in de hoek van 'vragen in plaats van te vorderen'.
De wet is vertragend en dat is lastig.
Alles wat lastig is moet weg.

Mosterd na de maaltijd,dit besluit hadden ze
10 jaar geleden al moeten nemen,intussen zijn er velen gefrustreerd,gedupeerd,en wellicht
door deze malafide oplichters in de schulden geraakt.
Ze nemen nu maatregelen,de vlag kan worden gehezen yippie.....

Slaat helemaal nergens op. Een betaaldienst moet geld van de een naar de ander brengen. Niks meer, niks minder. Die moeten zich helemaal niet bezig houden met 'is de ontvanger wel legitiem bezig'.

De Roverheid gaat zich steeds meer bemoeien met zaken waar die zich helemaal niet mee bemoeien met. En dan onder het mom van 'burger helpen'. Ja, de burger steeds dommer maken waardoor die steeds meer afhankelijk wordt van die Roverheid.

Maar goed... internet is toch al niet leuk meer (door de Roverheid), dus gewoon maar weer naar de fysieke winkel dan maar.

Wat betekent ''bepolitioneren'' ?

Wat een domme kortzichtige reactie. Een betaaldienst hoeft zeer zeker geen oplichters te faciliteren. En het blokkeren van betaalmethodes van een website van oplichters is volkomen terecht, om meer slachtoffers te voorkomen. Wel moet ook de site worden ontmanteld, en de beheerder dient te worden vervolgd.


Ach, als jij graag websites van oplichters wenst te verdedigen. Wat een drama, men pakt oplichters aan.


Typisch voorbeeld van iemand die liever jammert en klaagt over de overheid. Top initiatief om oplichters tegen te werken, en meer slachtoffers te voorkomen.

PS: Mocht de politie ten onrechte ervoor zorgen dat een webwinkel geblokkeerd, dan heeft de eigenaar alle recht om een schadeclaim in te dienen. Al zie ik dat niet zo snel gebeuren.

het stelen van geld ook

het doet er niet toe wat op papier strafbaar is

het doet er toe wat gehandhaafd of bestraft wordt

Laat maar zien dat jij het beter weet dan.

Je haalt hier twee dingen doorelkaar.

Ten eerste: Niemand hoeft, sterker nog mag niet eens, willens en wetens aan misdaden mee te werken. Dat wil zeggen dat als je weet dat iemand met deze of gene transactie aan het oplichten is of opgelicht wordt, tsja, daar niet aan meewerken is voor een betaaldienst te billijken. Maar dat weet zo'n dienst meestal niet. Er wordt wel van ze verwacht dat ze niet alleen niet meewerken aan criminele activiteiten, maar zelfs iedere transactie op eventuele mogelijke(!) onoirbaarheden inspecteren. En dat is nog vager dus dat weten ze nog minder. Het wordt dus gokken. En dat gaat vaak verkeerd. Er zit dus een nogal fors prijskaartje aan dat betaaldiensten de klant laten bepolitioneren.

Ten tweede: In Nederland ben je in principe (alsdan toch ondertussen vaak niet meer in de praktijk) onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Je vervolgt dus éérst, en daarna pas kan je zeggen dat de beheerder zijn website plat moet en de transacties geannuleerd, en zo verder. Tot die tijd kun je wel voorlopige voorzieningen laten treffen, dat is ook een taak van de rechter. Maar pas na succesvolle vervolging én veroordeling worden die maatregelen definitief, en het kan dus ook voorkomen dat ze toch weer teruggedraaid moeten worden. Allemaal een gevolg van dat de rechtsgang gestoeld is op dat principe van onschuldig tot het tegendeel bewezen is.

Jij gaat er hier vanuit dat al met een paar aangiften in de hand je al mag doen of je al een veroordeling binnen hebt en dat de hele rechtsgang daarmee overgeslagen mag worden.

Niet alleen oplichters. Dat is het punt: Je pakt er mischien oplichters mee, maar je kan er ook heel goed onschuldigen mee pakken, gewoon omdat je de rechtsgang wenst over te slaan.

Het wordt dus een soort populariteitswedstrijd. Kijk maar naar al die (door de politie!) voorgedrukte aangiften tegen Dhr. Wilders. Dat zou een webshop ook zo maar eens kunnen overkomen. Volgens deze logica kunnen ze dan wel inpakken want ze hebben nooit en te nimmer nog toegang tot enigerlei betaaldienst.

Typische woorden van iemand met een aanstelling die met typische op-de-man jij-bakken laat doorschemeren zelf niets te melden te hebben. Hoeft ook niet, gewoon de partijlijn van de sjef uitdragen. Dat heet dan "beleidsopvatting".

Als je de kosten maar niet meerekent zijn alle baten goed, nietwaar.

Tegen de tijd dat de politie schoorvoetend toegeeft het niet helemaal netjes gedaan te hebben, is de totale schade al veel groter dan wat je ooit onder Nederlands recht zou kunnen vorderen, laat staan toegewezen krijgen. En dan blijkt de politie blut.

Dat is, als je die claim zelfs maar bij de politie neer kan leggen. Waarschijnlijk kan dat niet eens, want zij "geven alleen maar door", en ach, betaaldiensten zijn ook niet verplicht hun contract met de webshop na te komen als de politie ze wat vage hints geeft waar zijn niet op hoeven reageren maar er toevallig voor kozen dat wel te doen. Zo is er niemand verantwoordelijk en dus ook niemand om de schade op te proberen te verhalen.

Dit is wel een mooi puntje waarom de redenering zo mesjokke is: Je creëert een situatie waar niemand verantwoordelijk is voor de fouten die gemaakt worden in het najagen van vermeende misdaden, die zeer waarschijnlijk wel gemaakt gaan worden, en dan ga je achterover zitten en roep je dat slachtoffers van deze heksenjacht maar lekker naar de rechter moeten stappen, terwijl je nu al weet of zal moeten weten dat die claims practisch kansloos gaan worden. Dat is procedureel oneigenlijk, maar ook misbruik van het rechtssysteem. Dit kan dus gewoon van geen kanten, het is als middel [x] ongeschikt, hoe nobel je het doel zelf ook vindt.

Wat een lange post met als enige argument dat omdat je geen 100% garantie over de correctheid kan geven je ef helemaal niets aan moet doen. Daarmee ondergraaft je feitelijk elk rechtsbeginsel en elke sociale gemmenschap. Niets in het leven van dat soort zaken is echt zeker. Je moet met de onzekerheden om kunnen gaan.