Door Ron625: Door Anoniem 13:04 Elk creatief werk is beschermd door auteursrecht. Volautomatisch, het hoeft nergens gedeclareerd te worden.
Behalve wanneer dit door een overheid gemaakt is (artikel 15b van de auteurswet).
Dat klopt niet. Er staat niet dat het auteursrecht dan ophoudt te gelden maar dat verdere openbaarmaking of verspreiding niet als een inbreuk erop geldt. Vergelijk dat met een open source- of creative commons-licentie. Daarmee geven auteurs niet hun auteursrecht op, ze geven jou toestemming om van alles met het werk te doen dat je anders niet zou mogen. Wat jij mag blijft gebaseerd op die toestemming, en de makers blijven degenen die die toestemming kunnen geven. Artikel 15b is een soort CC-licentie voor wat overheden maken.
Hoe moet ik weten wie een voorlichtingsfilm gemaakt heeft? (even als voorbeeld).
Het punt is dat je bij onduidelijkheid niet kan aannemen dat het dus wel mag maar dat de default-aanname is dat je van alles niet mag.
Vergelijk het met een weg oversteken. Dan kijk je links en rechts om na te gaan of het veilig is. Je kan niet aannemen dat het wel veilig zal zijn als je niet kijkt. De default-aanname is dus dat het onveilig is en je moet kijken om te achterhalen of die default-aanname niet klopt (dus of het veilig is om over te steken).
Bij auteursrecht moet je ook even verder kijken dan je neus lang is en niet blind aannemen dat het wel goed zit als je niet kijkt. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij jou, ongeacht de vraag hoe je kan achterhalen wat voor rechten je hebt.
Dan moet je wel zeker weten wat je download, vandaar dat ik het had over James Blond :-)
Iets te subtiel, het had makkelijk een typfoutje kunnen zijn. ;-)
Moet een rechter niet aantonen, dat ik het met 100% zekerheid had moeten weten, zonder er zeker van te zijn wat ik download?
Nee. Je vergist je stevig als je denkt dat rechters met hetzelfde niveau van wiskundige onweerlegbaarheid werken waarmee je kan aantonen dat een bericht met een bepaalde privésleutel is ondertekend. Strafrecht is maar ten dele een technische exercitie, en wat nog achterhaald kan worden over een gebeurtenis is verre van perfect. Wat mensen over motieven en voorkennis vertellen is al helemaal slecht controleerbaar, en toch is dat belangrijk voor het oordeel. Het gevolg is dat bij te hoge eisen aan bewijzen bijna geen crimineel meer veroordeeld kan worden en bij te lage eisen nogal wat onschuldigen worden veroordeeld (en als er werkelijk een misdaad gepleegd is impliceert dat dat de echte daders vrijuit gaan).
Gedachtenexperiment. Stel je voor dat er voor de hele strafrechtspraak, dus over alle zaken heen, een regelknop is waarmee je kan instellen hoe hoog de eisen zijn die aan bewijs worden gesteld. Als de knop op 0% staat wordt iedereen die voor de rechter gebracht wordt veroordeeld, schuldig of niet. Dat zou een drama zijn. Met de knop op 100% wordt niemand meer veroordeeld omdat geen enkel bewijs nog rond te krijgen is. Dat zou ook een drama zijn. Als je de knop van laag naar hoog draait zou het prachtig zijn als er eerst een bereik was waarin steeds meer onschuldigen worden vrijgesproken, en uiteindelijk allemaal, terwijl alle schuldigen nog steeds veroordeeld worden; dan een bereik waarin de stand niet uitmaakt; en tenslotte een bereik waarin steeds meer schuldigen worden vrijgesproken. Dan zou je de knop in dat middenbereik instellen zodat alle onschuldigen worden vrijgesproken en alle schuldigen veroordeeld. Helaas bestaat dat middenbereik niet, de andere twee bereiken overlappen. Er worden al lang voordat alle onschuldigen worden vrijgesproken ook schuldigen vrijgesproken, en een stand waarin je alle onschuldigen vrijspreekt is al zo hoog dat er veel te veel schuldigen vrijuit gaan. Er is geen perfecte stand voor de regelknop, de optimale stand is die waarin de totale maatschappelijke schade zo laag mogelijk is. En die is helaas niet nul. Strafrecht is dus niet perfect en kan dat ook onmogelijk zijn.
Als je dus voor de rechter komt dan is de situatie niet dat met wiskundige zekerheid je schuld moet worden vastgesteld voor er een veroordeling kan komen. De knop staat niet op de 100% die je noemde afgesteld maar lager.
En mocht je een voorstander van hard en makkelijk straffen zijn, bedenk dan dat je daarmee vraagt die knop in een lage stand te zetten, waardoor behalve meer veroordeelde misdadigers je ook meer onterecht veroordeelde onschuldigen krijgt, en de kans dat de rechter jou voor je download veroordeelt wordt dan ook groter.
Er zijn artiesten, die weigeren een contract te tekenen en zelf voor de verspreiding zorgen en dit dan ook vaak gratis als download aanbieden (ook als reclame voor hun produkten).
Klopt. Je kan er alleen niet blind van uitgaan dat het voor een willekeurige download wel zo zal zijn, dat is zoiets als een drukke weg oversteken zonder de moeite te nemen even links en rechts te kijken. Die auto's houden niet op te bestaan als je niet uitkijkt, en auteursrechtelijke bescherming evenmin.