Ict-jurist Arnoud Engelfriet geeft elke week antwoord op een interessante vraag over beveiliging, recht en privacy. Heb jij een vraag? Stuur hem naar juridischevraag@security.nl.
Vraag: Ik las dat een agent voor computervredebreuk is veroordeeld wegens het verkopen van politie-informatie. Maar hoe is dit strafbaar, hij was toch als agent bevoegd om in die systemen te zoeken? Dit moet toch gewoon schending van ambtsgeheim zijn of heling van informatie of zo?
Antwoord: In maart werd een politieagent veroordeeld wegens computervredebreuk omdat hij honderden keren onterecht informatie in politiesystemen opzocht en die met derden deelde. De man zocht over een periode van drie jaar 6.000 keer iets in de politiesystemen op. 2500 van deze bevragingen vonden plaats buiten diensttijd. Van 466 zoekopdrachten stond vast dat die 100 procent niets met zijn werkzaamheden te maken hadden.
Natuurlijk mag een agent geen privégebruik maken van de systemen van het werk. Een disciplinaire straf had me dan ook volkomen logisch geleken. Ook het gebruik van de privételefoon is vast tegen interne regels, dus daar een tik voor op de vingers lag ook wel in de lijn der verwachting. Maar de politie gooide het op computervredebreuk, nadat deze agent in beeld was gekomen bij een onderzoek naar een hennepkwekerij en daarbij was gebleken hóe vaak en hóe veel mensen hij in dat systeem onderzocht.
Computervredebreuk is het opzettelijk en wederrechtelijk binnendringen in een computersysteem, terwijl je weet dat je daar niet hoort te zijn. Of je een beveiliging doorbreekt, is al vele jaren niet meer relevant. Als die agent mij dus zijn telefoon geeft, en ik pak die BVI-IB app en ik check de buurman, dan pleeg ik een strafbaar feit. Maar de agent zelf mág die basisvoorziening inzetten, dat is deel van zijn werk. Dus hoe wordt excessief een dienst gebruiken computervredebreuk?
De rechtbank ziet inderdaad een vorm van binnendringen in het opzoekgedrag van Jan:
De rechtbank is daarom van oordeel dat verdachte bij de niet werk gerelateerde bevragingen de grenzen van zijn autorisatie ver te buiten is gegaan. Die autorisatie was verdachte immers juist uitsluitend ter beschikking gesteld met betrekking tot de uitoefening van zijn werk binnen de politie. ... Door zijn inloggegevens te gebruiken voor doeleinden die ver buiten de grenzen van zijn autorisatie vallen, heeft verdachte onbevoegd gebruik gemaakt van de servers van de politie. Naar het oordeel van de rechtbank is verdachte daarmee opzettelijk en wederrechtelijk binnengedrongen in een geautomatiseerd werk (...)
Het heeft me nooit lekker gezeten dat ergens mogen inloggen maar dan inhoudelijk te ver gaan, kan leiden tot een strafbaar feit. Want dat is waar dit op neerkomt. Ik snap het achterliggende argument echt wel, maar volgens mij wordt hier echt op een oneigenlijke manier dit misdrijf ingezet om een ernstig ambtsfalen aan te pakken.
Arnoud Engelfriet is Ict-jurist, gespecialiseerd in internetrecht waar hij zich al sinds 1993 mee bezighoudt. Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis is één van de meest uitgebreide sites van Nederland over internetrecht, techniek en intellectueel eigendom. Hij schreef twee boeken, De wet op internet en Security: Deskundig en praktisch juridisch advies.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.